Bir kelebek... Zarif, kırılgan ve kısa ömürlü. Ama bu kelebeğin kanatlarında barut kokusu, gözlerinde vatan ateşi var. Ada Beren, kod adıyla Kelebek, yıllarını ülkesini korumaya adamış özel bir timin en yeni üyesi. Sert disiplin, ölüm sessizliğinde atılan adımlar, nefes almaya bile izin vermeyen operasyonlar... Ve bir yandan, kalbinin derinlerinde sakladığı geçmişin gölgeleri. Kelebek, dağların soğuğunda, kurşun sesleri arasında kanat çırparken hem vatanına hem timine bağlanacak. Ama asıl savaş, içeride kendisiyle, korkularıyla ve güven duygusuyla. Vatan Kelebeği; dostluğun, sadakatin, aşkın ve savaşın aynı kalpte nasıl yan yana durduğunu anlatan, nefes kesen bir hikâye. "Kelebek" sadece bir lakap değildi... Bazıları için umut, bazıları için korkuydu. "Bazı insanlar vardır... Onlarla bir gün bile geçirsen, ailen olur. Bazı operasyonlar vardır... Dönünce asla eskisi gibi olmazsın."

+18 sahneler vardır, ona göre okuyun. Ben Meyra Mavi. Kıdemli Üsteğmen Meyra Mavi. Yeni atandığım bu şehirde, en korkulan timin komutan yardımcılığını yapacaktım. Herkesin gördüğü an gözlerini korkuyla çektiği Pusu timi ise, yeni ailemdi. Kitapta geçen olaylar ve kişiler tamamen KURGUDUR. 1# kadınasker 22.08.23 1# dövüş 24.08.23 1# kadın 28.08.23 3# aksiyon 30.08.23

"Bana emir verme Komutan!. Ben senin askerin değilim!" dedim bağırarak. yumruğunu dahada sıktı sözlerime karşı. Hayalet timi'nin gözleri bizdeyken, gözlerini gözlerime kilitlemişti, kırpmadım gözlerimi, kırpamadım. Gerilmiştim, etkisi altına girmiştim, kaşlarımı çatmıştım. O da aynı şekilde kaskatı kesilmişti, gözleri alev saçıyordu, dişlerini sıktıkça yüz hatları dahada belirginleşiyordu. derin bir nefes aldı ardından yumruğunu serbest bırakarak yanıma yaklaştı, bir adım attı, ardından bir adım daha, ve bir adım daha attığında dibime kadar girmişti, kafam göğsüne denk geliyordu,kokusu burnuma dolmuşken kafamı yukarı kaldırıp yüzüne yakından baktığımda, birleştirdi yeşil gözleriyle gözlerimi. -"Sen benim askerimsin, burada komutan benim" dedi kalın ses tonuyla bağırmamıştı öfkeyle bakmıyordu sadece bana yukardan bakıyordu ve sesinde asla tereddüt yoktu... -"evet burda komutan sensin, burda ki herkes senin emirlerine, sen benim emirlerime uyacaksın." Dediğimde bana sakince bakmaya devam etti, ben onun aksine ona ateşle bakarken, uzaklaştı bedenimden başıyla selamladı ben ise öylece baka kalmıştım, beni etkisi altına almış, gözlerini benden çekerek odadan çıktı... ___________________________ ~Ateşin sıcaklığıydı Börüyü yakan~ 🔥🐺

✨️Tamamlanmıştır... Hayatı boyunca kimseyi sevmemiş, tek derdi vatan, bayrak ve ülkesi olan asker ile hiç sevildiğini hissetmemiş, kalabalık içinde yalnızlığı hisseden bir doktorun hikayesidir. Asker & Doktor kurgusudur. İçerik, konu ve kapak bana aittir.

Yolun sonuna gelmiştim. Ölecektim.. Kurtaracak kimsem yoktu. En acısıda vedalaşacağım biri, ailem, sevdiğim, arkadaşım yoktu. Gözlerim arkama döndü. Hava kararmaya başlamıştı. Etraftan hayvanların sesi geliyordu. Bir umut kulak kesildim. Belki bir adım sesi bir tekerlek sesi duyardım. Yoktu. Kelime-i şehadet getirmek istiyordum. Ama dudaklarımı aralayacak kadar dermanım yoktu. Ayrıca susuzluktan dilim damağım kurumuş ve dudaklarım birbirine yapışmıştı. Akan gözyaşlarımı ellerimle dudaklarıma sürdüm. Önce saçlarım şimdi gözyaşlarım. Nasıl bir çaresizlikti bu? Gözlerimin kapandığını hissettiğimde oturduğum yerden gökyüzüne baktım. Turuncu en sevdiğim renkti. Bu detay önemsiz biliyorum. Gökyüzünde bir tane bile kuş uçmaması garipti değil mi? Nefes almaya çalıştım. Gözlerim kapanmadan önce son duyduğum şey 'komutanım' sesiydi. 31 Mayıs 2023'te yazılmaya başlanmıştır. 30 Temmuz 2023'te yayımlanmaya başlamıştır.

"Her insan kendi kaderini yazar kim bilirdi ki aynı kaderi yaşayacaklarını"

İnsanın en masum olduğu dönemi çocuk olduğu zamanlardır, öyle değil mi? Doğru. Fakat eksik. İnsanın en acımasız olduğu dönem de çocuk olduğu zamanlardır. Kimi çocuk sevgiyle arkadaş edinir, oyunlar kurardı. Kimisi ise tek bir korku salmasıyla etrafına toplardı kendi tebaasını. Ben ve benim gibi çocukların sevgi cumhuriyetine karşı, zorbaların korku imparatorluğuydu aslında durum kısaca. Diyelim ki bir zamanlar çocuktuk. Biz de, onlar da. Lisede de mi çocuktuk? Türlü türlü oyunlar kurarken de mi çocuktuk? İnsanların hayatlarında unutamayacağı anılar bırakırken, hafızalarından kazıyarak silmek istemelerine rağmen bunu başaramıyor oluşlarının sorumlusu olurken de mi çocuktuk? Tuvalete kilitlerken, okulun önünde alay konusu ederken, yapmadıkları şeylerle suçlarken ve hatta manipüle ederek kendilerinden bile şüphe etmelerini sağlarken de mi çocuktuk? Değildik. Ne biz ne de onlar. Bunu inkar edecek insanın vicdanı sorgulanmazdı zaten.

"Kısacası Parla, Pascal Komutanınla kağıt üzerinde bir evlilik yapacaksın." 🦋 "Kelebekler" evreninin ikinci kitabıdır. Maçka kitabının yan karakterleri Okyanus ve Pascal'ın ana kurgusudur. Maçka ile bağlantısı yoktur. Maçka'yı okumanıza da gerek de yoktur.

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪ ID1826RG

••Tamamlandı. Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK