#gojoxyuji ❗I nie. Nie jest to tylko jedno z tych smętnych opowiadań❗ Zaintrygowany swoim nowym uczniem, Satoru Gojo chce go chronić, zarazem dowiedzieć się więcej na temat wpływu na niego Sukuny, przez, co spędza z nim więcej czasu. Ale z perspektywy Yuji'ego nie wygląda to do końca normalnie. Jak to wszystko się potoczy? Jaki będzie tego finał? 👉 Nie wszystko nawiązuje do fabuły👈

#gay #ItadorixGojo #JujutsuKaisen 👉Kontynuacja: Crazy in love| Jujutsu Kaisen Gojo x Itadori 👈 Trudna sytuacja jaką było zjedzenie palca Sukuny zmusiła Itadori'ego do przeniesienia się do liceum, w którym nic nie jest tak proste jak mogłoby się zdawać. Szczególnie Gojo Satoru, który już od początku wszystko komplikuje krępując Yuji'ego, który mimo przeszkód decyduje się zostać najlepszym przyjacielem swojego sensei'a. Czy mu się uda? Czy wyniknie z tego coś więcej? Czy Yuji w końcu zazna szczęścia? ✨ Wydarzenia przeplatane są z fabułą z anime ✨

Luka wreszcie osiągnął wszystkiego czego chciał; Przestał szukać akceptacji swojego egoistycznego ojca, znalazł stałą pracę aby zarobić na swoją rodzinę. Cholera! Zdobył nawet piękną i wrażliwą dziewczynę, która mu się podobała. Skoro miał te wszystkie dobra, to czemu nocami wciąż czuł jakby nie był do końca zgodny ze samym sobą? Jakby codziennie jedynie się oszukiwał że jest szczęśliwy? Czy to depresja? Nie, nie ma co się samemu diagnozować.. Może umówi się wreszcie do psychiatry, żeby na wszelki wypadek się upewnić? Może kiedyś... Noce były dla niego najgorsze. Nigdy nie mógł zasnąć. Zazwyczaj brałby wtedy gitarę i grał, wszystko co jest w jego duszy. Ale po co budzić siostrę? Ona i tak już ma ciężko w życiu. Tak więc leżał bezwiednie i patrzył się w sufit, myśląc tylko o tym, dlaczego wciąż nie jest szczęśliwy. Disclaimer: W tym ff Adrien ma 17, a Luka 18 lat. Postaci nie należą do mnie, jest to jedynie moja interpretacja. Wszystkie prawa do postaci należą do Zag Entertainment. -> Slowburn :))

Adrien Agreste zwariował na punkcie Luki. Spotkał Diane "dziewczynę Luki" i powoli marzenia zaczęły się spełniać. Głupota Adriena w tym opowiadaniu weszła na legendarny poziom. Ostrzegam.

Wszyscy jesteśmy aktorami. Jednak to, jaką rolę przyjmujemy nie zależy tylko od nas - od tego, co czujemy, przeżyliśmy, pragniemy i do czego zmuszają nas inni odtwórcy ról, z którymi gramy ramię w ramię na deskach teatru świata. Moim marzeniem jest porzucić już swoją rolę. Zbuntować się. Pokazać światu prawdziwą mnie. Nie zaciskać szczęki, gdy pragnę powiedzieć coś, co teoretycznie do mnie nie pasuje. Czysto teoretycznie. Nie wiem, czy przyjdzie taki czas. Nie wiem, czy kiedykolwiek będę w stanie pokazać prawdziwe oblicze, które tak bardzo różni się od tego, co sobą reprezentuję. Wykrzyczeć wszystko, co czułam przez l a t a mojego życia. I, co już jest chyba naprawdę nierealne, przekonać j ą, że Chloé Bourgeois jednak ma serce.

Odkąd tylko ujrzał te zdezorientowane oczy, których właściciel był zbyt wystraszony, aby zareagować, zakochał się z miejsca. Nigdy nie widział czegoś tak niesamowitego. Ten odcień błękitu utkwił mu w głowie na długo. I wiedział, że musiał coś z tym zrobić, musiał jakoś zdobyć tego niesamowitego chłopaka. Jednak iluzja perfekcji, którą musiał utrzymać, uniemożliwiała mu to. Ale znalazł sposób, aby ominąć to ograniczenie. Postanowił przybrać maskę, która pozwalała mu być prawdziwym sobą. ~*{🐾}*~ Tutaj jest zmieniony ogrom rzeczy jak wiek bohaterów, ich backstory i wiele innych, więc proszę się nie zdziwić w razie czego. Jak coś to spokojnie można na mnie krzyczeć 🐾 Ta opowieści to cringe. Mało co się klei, a sposób pisania nie jest szczególnie estetyczny czy przyjemny. Proszę miejcie na uwadze, że to stare ff i nie patrzcie przez jego pryzmat na resztę moich prac Grafika z okładki nie jest moja, wzięłam ją z pinteresta: https://pin.it/7GDL2nCXh

Okładka oczywiście nie moja! Kiedy powracasz w miejsce z dzieciństwa nic nie jest takie same. Po latach tułaczki po świecie Stan i Ford wracają do chaty której do tej pory pilnował Soos. Z czasem brak przygód daje im się we znaki a starość i emerytury to przecierz nie ich bajka. Postanawiają zaprosić Dippera i Mable. Pamiętają ich jako radosne dzieci jednak nie spodziewają się ile przez ten czas zmieniło się w ich życiu. Dzieci na początku wakacji zostają wpakowane w autobus nie wiedząc jak bardzo zmieni się ich życie w ciągu tych wakacji. Ostrzegam przed zaiste chujową gramatyką i ortografią (:

Co jeśli Dipper zostanie wyrzucony z swojego domu przez rodzinę? Błąkając się po ulicach miasta nieświadomie zwóci na siebie uwagę pewnego demona.

Dipper po 3 latach wraca do Gravity Falls i wprowadza się do chaty tajemnic. W tamtejszej szkole za ciekawie niema często inni mu dokuczają a wina za wszystko zawsze spada na niego ale w pewnym momencie dawny wróg z przeszłości powraca... Czy to napewno wypali? przepraszam za wszelkie błędy ortograficzne jakie mogą się tu pojawić ale tę historyjkę większości pisze żeby pozbyć się dyslekcji

Dipper w zagadkowy sposób znów pojawia się w owym małym miasteczku, które przepełnione jest tajemnicami... prawie tak bardzo jak jego życie... Czy przeszłość znów da o sobie znak? Czy ponowne spotkanie dawnego wroga okaże się dobre dla chłopaka? Pamiętaj! Nikomu nie wolno ufać...! Ale czy na pewno...?