Bir maçta karşılaştığım adamın kadrajına dahil olacağımı, bilmiyordum.

"ben sana aşıkken sen bana abi. Dediğinin farkında mısınız" "üvey de olsa abimsin ama" "ama aşığım sana bebeğim " "hani aşka inanamıyordun noldu birden bire " "hayatıma sen geldin beni kendine aşık ettin bana yaşamayı sen öğrettin "

Sen de İstanbul'sun. En az onun kadar karmaşık ve tehlikeli.. Ama seni ilk İstanbul'dan ayıran ne biliyor musun? O beni darmadağın etti. hayatımı, bir çok şeyi elimden aldı ama sen, Sen onun aksine bana sahip çıktın. Parçalarımı toplayıp bir araya getirdiğin için teşekkür ederim.

Ç: Sosyete kızı! T: dağ ayısı!

"Nolursa olsun... Hep arkandaki gölge olacağım ben senin. Git de desen kal da desen ben hep olacağım. Kimse üzemeyecek seni Nazlı Naz'ım." Gülümseyerek yine onu düşünmeye başlamıştım. Kendi hayatımı düşünmek gibi bir seçeneğim daha yoktu çünkü benim hayatım da o'ydu. Ve ben yalnızca onu düşünmekle yetiniyordum. Bu sonsuza dek de böyle sürecekti.

Tesadüf eseri geçmişten geleceğe gelip hayatını kurtardığın kıza aşık olursan ne olur...

Tek dileğimin gamzelerini görmek olduğunu bilseydi, daha sık güler miydi?

uzak kaldığı kardeşinin komaya girdiği haberini alan o kız... artık intikam istiyordu. önce bir liste oluşturdu. listeden adı silinenler mi daha şanslı yoksa sona kalan mı?

"Fazla kaptırdın kendini, bu saçmalığa!" diye bağırdım odaya girerken. Çalışma masasının üzerinde duran evlilik cüzdanını eline alıp önümde salladı. "Resmi bi saçmalık!" diye karşılık verdi, benimle aynı tondan. "Sen de biraz ayak uydursan iyi olur!"

O hep başkaydı. Herkes bize karşıysa da ben ona hiç karşı koyamadım. Işıklar önünde iki yabancıydık. Gece karanlığında birbirimize ışık ve aşık.