Serttim gereğinden fazla serttim kimse çıkarı olmadan benle konuşmaz birşey istemezdi bakışları genellikle hayranlık ve nefretle dolu olurdu eh bu durumun hoşuma gittiğiyse apacık belliydi ... Neva demir sokaklarda elden ele büyüyen yetimhaneye bile bırakılmaya üşenilen bir kızdı hayat ona küçük yaşta olgunlaşmayı öğretmişti şimdi hayatına bir anda giren zaaf yani gerçek adıyla aşk karşısına çıkınca yine ifadesiz kalabilecekmiydi ? İçinde +18 sahneler olucaktır istemeyen okumayabilir

• BOKSÖR, DÜŞMANDAN AŞKA, KARANLIK ROMANTİZM • KIRIK KABURGALAR SERİSİ 1.KİTAP 🕯 " Önce kalbini söküp alacağım. Sonra ya seni seveceğim ya da yok edeceğim. " Her şey bir intikamla başladı. Planı belliydi. Ona yaklaşacak, güvenini kazanacak ve en savunmasız anında vuracaktı. Hesaba katmadığı bir şey vardı. Kalbinin, düşmanını tanımadan önce onu sevecek olması, her adımda nefretin, yerini delice bir tutkuya bırakacağını bilmiyordu. Artık sadece düşmanı değil, aynı zamanda ruhunun aynasıydı. Her adımda daha da karmaşıklaştı planları. Her bakışta yıkıldı duvarları. Kadını her gördüğünde içi yanıyor, aklı karışıyor, intikamıyla kalbi arasında sıkışıyordu. Onu yok etmek isterken kendini onun ellerinde yeniden buldu. Bir noktadan sonra karar vermek zorundaydı. İntikam mı, aşk mı ? Bu bir savaş. Kazananı olmayan, iki kalbi de sürükleyen, kanla ve tutkuyla yazılmış bir savaş. Çünkü bazen en derin nefret aşkın en tehlikeli hâlidir. ❝ Ceyhun olmak kolay değildi. Fakat Pars olarak doğduysan, yandığın yolda yürümeyi öğrenirdin. ❞

Vücudunu yeniden bir titreme sarmıştı. Cübbesi, elleri, gözleri her yeri kana bulanmıştı. Aynı rüyayı gördüğünü biliyordu bilmesine ancak uyanamıyordu. Uyanmak istediği de yoktu zaten rüyalarda buluşur olmuştu babasıyla. Daha doğrusu babasının cesedi ile. Olsundu ama bu da yeterdi ona. Her görüşünde nefessiz kalıyor olsa da yeterdi. Ondan kalan tek şey acıları, gördüğü tek şey cesedi olmuştu ama muhtaçtı acı içinde kıvrandığı bu rüyalara. Vatanına ömrünü adamış bir adamın, kendinden sonra kimsesiz bıraktığı bir kız çocuğuydu o. İzge hayatını mezarda yatan babasının yönettiği bir kadın. Hayatının yolunu ölmeden önce çizmiş ve ondan çalmış babası şimdi de mezarda olmasına rağmen alacağı nefesi bile yönetiyordu. Ölmek bile ona verdiği sözlere bağlıydı. "Ben sana kan çiçeği olur acını dindiririm dedim sen o kanı hep benden akıttın." *Kan çiçeği: Bazı mitolojilerde ve geleneklerde şunların sembolüdür: Ailede kayıp ya da ölüm olduğunda teselli bulmayı temenni eder. Huzuru ve iyileşmeyi sağlar.

Hiç kalbinizle mantığınızın arasında kaldığınız oldu mu? Ya da sevdiğiniz kişiyle sevmek istediğiniz kişinin farklı kişiler olduğunu fark ettiğinizdeki çaresizliği hissettiniz mi daha önce?

Bir kadının içinde taşıdığı saklı sırlar, görünmeyen bir mücadeleye dönüşürken;Bir adamın seçmek zorunda kaldığı yolların ağırlığı hissettirilirken;Yaşamın ve umudun sınırlarında, suskun bir fırtına kopar.Bu hikâye, söylenmeyenlerin dilini ve yitirilen güvenin sessizliğini anlatıyor.Kim bilir, bazen en derin yaralar görünmez, en büyük gerçeklerse saklı kalır.Okudukça çözülmeyi bekleyen bir sır; Her satırda biraz daha yakınlaşan bir bilinmezlik... Fantastik bir kurgudur:) İyi okumalar<3 Başlanma tarihi: 30.06.2025 Bitiş tarihi:?