Równoległy wymiar, demony, wygnany następca tronu, zaginiony artefakt oraz przepowiednia. O tym właśnie w krótkim czasie dowiaduje się siedemnastoletnia Nathara Vavire, która po serii dziwnych i połączonych zdarzeń doznała pierwszego dziwnego snu. Cienie, które zobaczyła, rzuciły swój urok na każde kolejne zdarzenie. Wszystko szybko uległo władzy efektu motyla. Nathara otóż została wkręcona w wojnę pomiędzy demonami z lustrzanego odbicia świata - czyli wymiaru zwanego Pustką: tam oto spór toczy dwóch braci, którzy obaj mają prawo do korony ich ojca. Przeciwni sobie przyszli władcy rozpoczęli konflikt, który ciągnie się już od wielu lat. Jak się okazuje, jedynym jego rozwiązaniem będzie zaangażowanie Nathary, trenowanej od razu pod okiem Pożogi Lurhafang. Jej zadanie wykracza poza wszelkie wyobrażenie... znaleźć fragmenty artefaktu, którym da się zabić samych Wiecznych, nie ulec mroku i szaleństwu, pogodzić skłócone rody demonów, i co na start najważniejsze: nie dać się ani zabić, ani oszukać. Pustka otwarta. Niech się dokona krwawe przeznaczenie.

Nathara rozpoczęła swą samotną ścieżkę w ludzkim świecie. Niesie ona ze sobą złość, ciemność, i poczucie niedokończonego wątku, który najchętniej zakończyłaby z rozlaną krwią. Z przypuszczeniami, że zawiodła, usiłuje wszystko poukładać, choć nienawiść potrafi przyćmić wszystko. Została sama, co za tym idzie; musi sobie poradzić w świecie pełnym rosnącego zła Revenanta, który coraz bardziej szykuje się do prawdziwej wojny i destrukcji. Jego demony mogą uderzyć na oba światy w każdej chwili, a Natharze brakuje sojuszników u ludzi. Wspomina, jak to była nieświadomym mocy dzieckiem, a teraz od roku walczy o przetrwanie i swój honor. Ilazura zatarła linię czasu, co wykracza poza zakres mocy Achoulusa. Nie mogą nic zrobić. Wspomnienia ludzkich przyjaciół muszą zostać zatarte, aby iść dalej. Po wroga i po zemstę.

W Pustce panuje coraz większy chaos, zaczyna osiągać punkt kulminacyjny. Tym razem nawet Achoulus zaczyna mieć dużo silniejsze niż wcześniej stany niepokoju. Od dłuższego czasu wszystko jest pod znakiem zapytania. Nathara skutecznie zaciera przeszłość niszcząc ją. Wydaje się być ona niepowstrzymywalna w zemście. Nie ma nic, co byłoby w stanie ją zatrzymać. Jest tylko kilka osób które mogą być w stanie jej pomóc. Świat i Pustka niszczeje. Nie ma wystarczającej ilości czasu. W obu wymiarach zapanował chaos, czy to wszystko było błędem? Czyim?