Karakterler klişeydi, olaylar belki. Ama onların aşkları yağmur sanrası ortaya çıkan koku gibi yumuşacık, bir çocuğun pamuk şekerini gördüğü an ki gibi sıcacıktı. Onlar o kafede karşılaştıkları an gökyüzünde onlar için bir yıldız doğmuştu, ve o yıldız hep orada kalacaktı.
Aşk onların etrafında hep vardı. Birbirlerine ne kadar uzak olabilirlerdi? Buluşmaları ne kadar imkanlı olabilir? Seçim yapmak ne kadar zordur? Özlemin sınırı varmıdır? Herşey bitince yeni bir başlangıç hep olur mu? Aynı havayı soluyan iki insan birbirine ne kadar uzak olabilir?