Yetişkinlere uygun bir kitaptır. (+18)Lütfen çocuklar okumasın.

Eski bir sokak çocuğu olan, geçmişinin soyut pençeleri arasında kalan ve unutmaya çalıştıkça orada sıkışan Afet Ema Alaca; başarılı bir balerindir. Çocukluğunun hatası, tüm kaderine mâl olmuştur. Eski bir sokak çocuğu ve şehrin liderinin sağ kolu olan, sokak çocuklarının liderliğini yapan Bora Tanyeli; Afet'in çocukluk hatasının başrolüdür. Afet; boynunda geçmişinin soyut pençelerine sahip, soyut bir ip taşırken celladı olan adam; o ipi sıklaştırmak için nöbet tutuyordu. O nöbet son buluncaya dek geçmişinin perdeleri bir bir aralanacak ve masalının kahramanları, kendi yüzlerini ortaya çıkaracaktı. Tek bir mum ışığı, tüm karanlıkları aydınlatıp Afet'e gerçekleri gösterecek ve masalının başkahramanı sandığı adamın, bir yanılgıdan ibaret olduğunu kanıtlayacaktı. Afet'in karanlığındaki mum ışığı; geçmişinin en karanlık gününde, dokuzuncu yaş gününde kanlı ellerine bir karanfil bağışlayan çocuktu ve bunu geç de olsa anlayacaktı. Bir karanfil, bir mumdu. > 2025 | MUM IŞIĞI VE KARANLIK

Abisinin arkadaşına yaptığı sosyal medya akımından sonra hayatı değişeceğini kim bile bilirdi ki? ○●□■ Siz : Seni bir arkadaş bir dostum gibi sevdim... Yusuf abi: Hayırdır Nazlı, ne diyorsun? Siz: Sen oturmuş bana aşktan dem vuruyorsun... "Bir şey mi duydu acaba ? Gerçi duyması imkansız kimse bilmiyor ki. Belli de etmiyorum aslında " Diye düşünüp telaşlandı Yusuf. Yusuf abi: Ne dem vurması. Tövbe tövbe... Siz: Sende sevdiğim çok şey var adı aşk değil... "Bende sevdiği çok şey olmasına mı sevinelim, yoksa aşk olmamasına mi üzülelim anasını satayım" diye homurdandı Yusuf...

"Abimlerle okey oynamak için geldiğini sanıyordum."demem ile sırıtmasına devam ederek hayır dercesine kafasını salladı."Sence bende buraya sadece okey oynamak için gelmiş bir tip mi var?" "Evet."diyerek dalga geçip güldüğümde bakışları dudaklarıma indi. Kafamı olmaz derecesine salladım. "Peki sence bende durmadan beni öpmene izin verebilecek bir tip varmı?" "Evet."dedi benimle aynı şekilde. "İyi alıştın bakıyorum." "Sen alıştırdın beni ne yapayım. Geçenlerde beni sömüren sendin hatırlatırım."dediğinde kaşlarım çatıldı. "Benden başka kimse yapamaz! Öpemez zaten!"dediğimde eğlenen sesiyle konuştu. "Emin misin güzelim?" "Evet eminim!" "Biliyor musun?"diye mırıldandı."Neyi?"diye sordum. Gülümseyip yanıtladı. "Beni ilk öpenin sen olduğunu."

Hiçbir zaman tam bir aile olamadık biz her doğan çocuğun hakkıydı halbuki sıcak bir yuva, sevgi dolu bir anne ve yuvasına bekçi bir baba... O mutlu çekirdek aileyi hiç bir zaman olamadık.... Annem babama kaçarak evlenmiş sonra da askere gitmiş, askerde de şehit olmuş. Annemi başkasına vermiş dedem, ve benim hiç tanımadığım babamın yerini beni dayaktan dilsiz bırakan bir adam almış... yinede annem için katlandım Herşeye mutluluk oy unu oynadım ve en azından beni seven koruyacak bir adamla evlenip mutlu olacaktım çocuklarım olacaktı . kim için katlandım bunlara beni sarhoş bir adama veren annem için ......... mutlu olacaktım elbet bende mutlu yuvasını kuran bir serçe kuşu olacaktım elbet nerden bilebilirdim ki ikdidarsız bir adamla evleneceğimi....

Asırların içerisinde daha kaç kez öldürecekti kendisini? Kaç yüzyıl daha acı çekecekti? Bir yandan ölesiye nefret ettiği, öte yandan da, yüzyıllarca ondan başkasını sevemeyeceği tek adam uğruna... İmrenerek baktığı tüm o görkemli hayatın, aslında tek ve gerçek varisi o olduğunu nereden bilebilirdi. İçinde taşımakta olduğu yegane savaşçı prensesin kim olduğunu biliyormuy du? Tüm bunlarla yüzleşmeye hazır mıydı? Süre başlamıştı. Ya Esin olarak süregelen bir kaderle yine ölecekti, ya da ELIYS'A dönüşüp dirilecekti. *** "O gün en mutlu olduğum andı. Nereden bilebilirdim aşkla yüzüğünü parmağıma taktığım bu adamın, birgün en büyük düşmanımın yine o olabileceğini..." *** "Ben Elıys, ete kemiğe yeniden bürünen lanetli ruh. Ben Elıys, her çağın prensesi. Ben Elıys, zamanın ötesinden arta kalan emanetleri getiren. Herşeyi yeniden başlatıyorum. Uyanın ey İblisler, diz çökün karşımda. Kaldırın kadehlerinizi, sizi boğulana dek kana doyuracağım..."

"Sadece seni yok etmek istiyorum." dediğinde dudaklarımda kışkırtıcı bir gülüş oluştu. "Öyle mi?" dedim dudaklarına doğru fısıldayarak. "Daha çok beni nefesimi kesene kadar öpmek istiyormuş gibi bakıyorsun." dedim ama bakışlarını hiç değiştirmedi, bana öyle bakmaya devam etti. "Doğru başta amacın gerçekten beni yok etmekti, sonra baktın ki etrafımda bunu yapmaya meraklı insan çok, acıdın mı?" Konuşurken hafif alaylıydım, her bir kelimemde, her nefesimde amacım onu daha da çıldırtmaktı. "Aslında evet, seni ben mahvedecektim ama ortada mahvedilecek bir şey kalmamış." dedi eli çenemi hafif hafif okşarken. Ve onun dokunuşu mahvedilecek bir şeylerin kaldığını hissettiriyordu. Yine de bakışlarım düşmanca kısıldı. "Senin görevin beni korumaktı, değil mi? Dur o da oyundu, doğru ya." 07.04.2023

Bilinmezliklerle dolu bu girdabın içinde neler bulacağımı bilmiyordum. Tek bir hedefim vardı, o da sevgilimi kurtarmaktı. Ancak karşımdaki adamın tehlikeyle parlayan koyu gözlerinin tüm hayatımı ne kadar değiştireceğini henüz bilmiyordum. Bana Nörosa'yı getiren bu yabancının benim için zamanla bir araç olmaktan çıkıp amaç olacağını bilsem buradan hızla uzaklaşırdım ancak bilmiyordum. Ve Nörosa benim başlangıcımdı, Nörosa benim sonumdu. Nörosa umutsuz ruhlarının, son damlasını akıtan umuttu.

"Sanırım bu gece sana biraz daha fazla zarar vermezsem iyi olacak." Sıkamadığı elime bir süre bakakaldıktan sonra, çaresizlikle kendi ellerini iki yana açtı. "Toprak ben." Evreni bembeyaz bir ışık sardı. Şimşeğin geceyi inleten sesi işitilene dek saniyeler geçti. "Gök yarıldı da yere uyan diyor sanki," dedi, aniden bastıran sağanak yağmura kulak verirken. İki hece, ateş topu halinde boğazımda düğümlendi. "Öyle sayılır," dedim. Islak toprak kokusu odaya doldu, bahar gelmiş gibi. "Cemre düştü." ⁣ ?

2022 WATTYS KAZANANI Lale lise son sınıfa geçtiğinde düşünmesi gereken tek şey üniversite sınavı değildi. Uğraşması gereken, yeni bir cici annesi ve ellisinden sonra aşık gezen bir babası vardı. Ailenin akıllı uslu kızı olmaktan, her şeyi öylece kabul etmekten sıkılan Lale bir plan yaptı. Böylece babası eski sorumlu haline dönecek, cici annesine katlanmak zorunda kalmayacaktı. Bunun için de, "Leo'nun Günlükleri"isimli yasak bir kitaptan ilham alabilirdi. Sorunlu ve psikopat bir lise öğrencisinin gerçek hayatının anlatıldığı hikayenin Leo'su olduğunu iddia eden bir çılgın ona mesaj atana kadar her şey yolundaydı. Lale bir yandan Leo'nun gizemini çözmeye çalışırken, bir yandan da yolunun kesiştiği genç adamlarda fark etmeden Leo'yu arayacaktı. Peki Leo gerçekten bir psikopatsa, ona aşık olması çılgınca mı olurdu? Leo: Okulun asisi olman için sana üç tavsiye: 1. O kitabı her yerde okuma, okul ispiyoncu kaynıyor. 2. Saçını örmekten vazgeç. Bence at kuyruğu (böyle mi deniyor) sana gayet uygun. 3. Bu kadar güzel gülümseme. Çok sevimli görünüyorsun. Lale: Sen kimsin? Leo: İsmimden çıkaramadın mı? Okuduğun kitaptaki Leo'yum işte. Sana okulu yakmadan önce izlemen gereken yolu anlatacağım.