*Asker Kurgusu* Güneş Milan Aksu, annesinin günlüğünü okuyarak babası hakkında herhangi bir bilgiye ulaşarak onu bulmak ister. Fakat günlüğü okurken babasının bordo bereli bir asker olduğunu üstüne bir de bir abisi olduğunu öğrenir. O da babasını bulabilmek için babası gibi bordo bereli olur.

Yüzbaşı Yavuz Kılıç, dağların sert rüzgarlarında kaybolmuş bir adamdır. Yaşadığı tarifsiz acılar, zihninde derin yaralar açmış, onu eski ve ıssız bir evde yalnızlığa mahkum etmiştir. Köy halkı ona "deli" der, sessizliğiyle ürperir. Ancak yeni atanan Türkçe öğretmeni Seher Algan, bu yalnız adamın ardındaki hikayeyi çözmeye kararlıdır. Seher'in merakı, Yavuz'un sert bakışlarının ve soğuk duvarlarının ötesine geçer. Onun kırılmış ruhunu, kaybolmuş masumiyetini ve derinlerde saklı kalan yaralarını görmeye başlar. Sessiz köy yollarında filizlenen bu karşılaşma, geçmişin karanlık gölgelerinde saklı umutları gün yüzüne çıkarır. "Kül ve Şafak", karanlık ve ışığın, hüzün ve umudun, yalnızlık ve sevginin bir araya geldiği, insan ruhunun iyileştirici gücünü anlatan unutulmaz bir hikaye. * Yaş farkı uyarısı * (9 yaş)

23 yaşında bir türkçe öğretmeni ile yüzbaşının tanışmasıyla başlar........ Ada Keskin&Barış Karakaya

Nabzına baktım zayıftı ama ölmemişti iki yerinden vurulmuştu çok kan kaybediyordu. Yardım çağırmam gerekiyordu ama telefon burda çekmiyordu bile. Sonra biri kolumdan tuttu korkudan bağırdım. " Kim...kimsin sen" askerdi konuşan. " Benim adım Leyla merak etme sana yardım edeceğim ama telefon burda çekmiyor. Gidip yardım bulmam lazım" bana baktı nefes alış verişi güçlük çekiyor gibiydi yarası ağırdı uyanık olması mucize gibi bir şeydi. "Şimdi izin ver gidip yardım getireyim" ayağa kalkıp gidecekken yine tuttu beni "Buraya nasıl geldin bilmiyorum ama burda kolay kolay kimseyi bulamazsın kumral kız " Benim kumral olduğumu bu karanlıkta nasıl görmüştü..... Binbaşı Kerem Öztürk & Leyla Seyhan

Ahde Vefa: Verdiği sözde durma ••• Yalnız, her zaman çevresinden kötü ithamlar duyan, gittiği her yerde kendini sığıntı hisseden... Buna rağmen annesinin babasının öğrettiği gibi dimdik, yıkılmaz olan Hafsa'ydı o. Yetimhanede büyümenin verdiği burukluk, amcası ile yengesinin ettiği hakaretleri, şiddetleri ve en sonunda kendi keyifleri için yaptığı iş sözleşmesi Hafsa'yı daha çok yaraladı. Hafsa adına yapılmış olan iş sözleşmesi gereği evlendiği adamla mutlu mu olacak? Yoksa gittiği yerde sığıntı mı olacak? ••• Yayınlanma tarihi: 30 Mayıs 2021

Eledim eledim höllük eledim, Aynalı beşikte canan bebek beledim. Büyüttüm besledim asker eyledim, Gitti de gelmedi canan buna ne çare, Yandı ciğerim de canan buna ne çare. Bir güzel simâdır aklımı alan, Aşkın sevdasını canan sineme saran. Bizi kınamasın ehli dil olan. Gitti de gelmedi canan buna ne çare, Yandı ciğerim de canan buna ne çare... Gökhan Yüzbaşı yanık sesi ile elledim elledim türküsünü söylerken aile özlemi bir kez daha burnumda tüttü. "Komutanım, Yaşar Albay sizi odasında bekliyor." Askerlerden birinin yanıma gelmesi ile düşüncelerimi bir kenara bıraktım. Komutanın odasına geldim kapıyı tıklattım. "Gel." Kapıyı açtım Komutanın karşısına geçtim. "Emredersiniz Komutanım. " "Ayla 5 dakika içinde timi topla." "Emredersiniz Komutanım."

Deli Komutan ve asi kızımız Elif'in dolu dizgin hikayesini okumaya hazır mısınız? Bence hazırsınız. *** +18 içerikler mevcuttur istemeyenler atlayarak okuyabilecekler. Wattpad'deki "Deli Komutan" isimli ilk hikayedir.

"Bu kadar hak, hukuk zırvalığı yaptıktan sonra bu son yaptığınız ile çelişmedi mi sizce de Savcı Hanım? " " Siz kim oluyorsunuz da, benim savcılığı mı eleştiriyorsunuz? " Genç komutan alaycı bir şekilde gülümser. Nedenini bilmediği bir şekilde bu kadını, ilk gördüğünden beri içinde anlamlarıramadığı kıpırtılar oluyordu ve bu hislerin karmaşıklığı geç adamı öfkelendiriyordu. "Hakkınızda konuşulanların doğru olduğunu açıkçası kanıtlıyorsunuz? Söyler misiniz? Sırf arkanız sağlam olsun diye babanız yaşındaki adamın metresi olmak nasıl bir duygu..." Genç savcının elini kaldırması ve karşısındaki hadsiz adamın yanağı ile buluşturması saniyelerini almışdı. Bu mesleğe başladığından beri buna benzer yakıştırmalar değişik medyalarda okumuştu. Bu olay ise çok farklıydı. ilk defa genç kızın konumundan korkmadan düşüncelerini dile getiren bir şahsiyet olmuştu. Genç savcı işaret parmağını karşısındaki adama doğru uzatıp, göğsüne üst üste vurup son sözlerini söyleyerek bulunduğu yerden uzaklaştı. "Siz bayım, gerçekten tanımadığınız hiç kimseye böyle ithamlarda bulunmamalısınız. Sonrasında aşılmaz bir vicdan azabı ile size geri döner ... "

"Yaşanılan kötü günler gelecek olan güzel günlerin habercisidir" derler. Peki ya öyle mi? 22 yıldır yalnızlığın ruhuma işlemiş olduğu bu kötü ve acımasız dünya, bana daha da kötü günler yaşatırken gelecekteki güzel günlerimin planını yapıyor muydu? Gözlerimizi açtığımızdan ebediyen kapatacağımız güne kadar olan süreçe verdiğimiz isim olan "Hayat" bu kadar adaletli miydi? Ben, sen, biz, hepimiz bir savaşın içindeyiz. İçimizde verdiğimiz savaşlardan tutmuş gerçek savaşlara ve hayatta kalmaya çalışmak için verdiğimiz savaşa kadar...Sadece bazılarımızın savaşı daha büyük, daha gerçek ve daha acıdır... Ben Gece. Sadece Gece. İsmim ruhumun aynası... 22 yıldır ruhumla olan savaşım bir gün daha büyük bir hal aldı ve ben gerçek bir savaşın içine düştüm. Burada her şey gerçekti. Ölümler vardı, acılar vardı, tarifi zor hisler vardı... Burada "Hayat" dediğimiz tiyatronun "Sahne arkası" vardı...

Annesini ve babasını küçücük yaşta şehit veren bir kızdı o. Yanında bir tek biricik ağabeysi vardı. Şimdi o küçücük kız büyüdü kocaman bir bordo bereli bir yüzbaşı oldu. o kim mi? o Asena Türkoğlu tüm zorluklara göğüs geren kahraman türk askeri.