" Aynisa beni dinlemek zorundasın!" Sakinleşmek ister gibi gözlerimi açıp kapadım. Sinir bütün hücrelerime yayılıyordu ve ben bunun olmasını istemiyordum. Kirpiklerimi yavaşça açarak çaresizce yüzüme bakan adama içimde ki son feryadımı sunarcasına bağırdım. " Neyi dinleyeceğim? Söyleyeceğin hangi şey senin nişanlı o...
Kapalı, kendi halinde bir kız ve asosyal bir erkek. Kulağa nasıl geliyor dersiniz? Hadi okuyup görelim!
Çatık kaşlarının ona nasıl bir hava kattığından habersizdi. Sinirli? Korkunç? Belki de her ikisi fakat bu bile yüzünün güzelliğini gölgeleyemiyordu. Düşüncelerimi, dişlerini sıkarak söylediği kelimeler böldü, "Benden uzak dur." Sol omzumda topladığım saçlarımı serbest bırakırken, attığım şiddetli kahkahayı bastıramadı...