Siz: Dünyanın en aptal insanı mısın bilmiyorum ama aptal olduğun gerçeğini inkar edemem. Siz: Hayatında ilk defa bir aptallığın işime yaradı. Siz: ŞAKA GİBİ SINIFTA KALDIN. Siz: İki dönem boyunca senden ayrılacağım diye ağladım ve sen sınıfta kaldın. Siz: BU TANRININ BİR İŞARETİ.

Kalp kırıklığı. O kadar acı ve boğucudur ki ne olduğunu anlayamazsın. Ve bazen acılar izler bırakır. Bunlara Girye denir. Acılar ruhunda girye bırakır. Dışarıdan kimse görmez, çünkü bilmelerini istemezsin. Ve bazen, hissettiklerin ve gösterdiklerin farklıdır. Unutma Parla; insanlar acıya boğulmaz. İnsanlar acıya boğdurur...

Başparmağı avucumdaki ince yaraların üzerinde dolaştı. Tırnaklarımla kendime açtığım izlerin üzerinden geçti. Soluğum kesildi. Yaralar yanmadı, ama içimde bir şeyler alev aldı. "Bırak." dedim, sesimden nefret akıyordu. Bırakmadı.

"Terk edilmiş bir şehir..." Kaşları çatıldı. Kafamı tekrar salladım. İşaret parmağımı şakağıma dayadım. "Kafamın içinde terk edilmiş bir şehir var." Gözleri gözlerimde merakla dolandı. Kurcalamak istiyordu. Dediklerimden hiçbir şey anlamamıştı ve öylece kurcalamak istiyordu. "Bu şehir benim sonum olacak." Deli gibi gözüküyordum. Bundan emindim. Benden korkması isteyeceğim son şeydi. Ancak öylece yüzüme baktı ve gözlerimi tavaf etti. Yalnızca birkaç saniye sonra dudakları aralandı. "O şehri yak." Kaşlarım çatıldığında yüzüme ciddi bir şekilde bakıyordu. "Ateşi ben bulurum. Sen sadece o şehri yak." Kolunda bir kurşun yarası, kafamda bir cinayet masası varken o şehri içindekilerle beraber ateşe verdim. H.Y

Nilda'nın baş komiserin ölümüne şahitliği ile hayatı tepe takla olur. Yılda bir kez gerçekleşen Pazvant toplantısı ile bir ruhu takip edip kendi kaderlerini bir Bodrum katında tabutlarla lanetlenerek yazarlar. Kendilerin bambaşka bir evrende bulduklarında artık onlara yardım edecek tek birşey vardı Glimmora'lar... İyi Okumalar...

📍 Hikayede sıkça yetişkin içerik bulunmaktadır. Rahatsız olacaklarının okumamasını tavsiye ederim. ✔ TAMAMLANDI. "Erzen, ben hiç inanmadım zaten, beni kim sevdi ki sen sevecektin..."

Onların kaderi yıllar önce yaşanmış tek bir gece sayesinde birleşti. Bir anda karşısına çıkan ve peşini bırakmayan Atmanlı aşireti genç kızın bütün sokaklarını çıkmaz sokağa çevirecekti. Bu zamana kadar her işini kendi halleden bir kız şimdi nasıl alışırdı etrafındaki kalabalığa? Bazı sırlar, hiç ortaya çıkmayacak sanılırdı.. Fakat hiç bir sır sonsuza kadar saklı kalmazdı.

"Sana hiç söylemedim ama sana aşıktım. Bunu yüzüne karşı söyleyememek de benim ayıbım olsun." 070822 ☁️

"Bu araba... şu araç yani, senin mi?" diye sordu şaşkınlıkla. "Yani, eğer bu kadar çok beğendiysen gezdirebilirim seni." Adını bilmediğim kız küçük bir kahkaha atınca yanlış bir şey söylediğimi anlamıştım. Ama yanlışın hangi kelimede olduğunu bulamamıştım. Elini bana doğru uzattığında tereddüt etmeden uzattığı eli sıktım. Bu onun daha çok gülmesine sebep olmuştu nedense. "Memnun oldum, bende kraliçe Elizabeth." Deyip yapmacık bir samimiyette tebessüm etti. Bu sefer benimde dudaklarımın kenarı alayla yukarı doğru kıvrılmıştı. Umarım sevgilisi yoktur. Var mıdır ki acaba, bence yoktur. Yani inşallah yoktur. Adını sormak için dudaklarım aralanmıştı ki hemen önümden geçip arabanın kapısını açıp şoför koltuğuna oturdu ve elindeki anahtarı takıp arabayı çalıştırdıktan sonra bana bakıp gülümsedi. "Eğer çok beğendiysen, atla ben seni gezdireyim." Dedi kollarını arabanın camına koyup çenesini kolların üstüne yapıştırdı. Şaşkınlıkla karışık afallamayla beraber dudaklarım aralandı. Büyük patlamıştım. Bozuntuya vermemek ve şaşkınlığımı bastırmak için güldüm. 01.04.22 Derin Saygın ♡ Arel Demir

Irmak, 14 Şubat'ın özel bir gün olduğuna inanır ve o gün bir randevuya çıkmanın nasıl bir şey olduğunu merak eder. Ama hiçbir zaman Sevgililer Günü'ne sevgili denk getirememiştir. Hayatına birini almak ve âşık olmak istemediği bir dönemde sadece bir gün için randevuya çıkmanın iyi bir fikir olacağına inanarak internete Sevgililer Günü için bir ilan verir. Ancak ilk aşkı ilana başvurduğunda işler, Irmak'ın kontrol edemediği kadar karışır ve kalbinin etrafına ördüğü buzdan duvarlar hissettiği sıcak hislerle tehlikeye girer. Semih: Eğer o saçma ilanı kaldırmana yardımcı olacaksa değerlendirmeye alınmak istiyorum Irmak: Ne? Semih: Yazdığımı okudun Semih: Adayım