-İçimdeki bu acı beni bir şeyler yapmaya teşvik ediyordu ama yaptığım her şey yine çektiğim acı ve ıstırabın sonucu oluyordu. Her yol beni acıma, kaybettiğim her şeye geri döndürüyordu. Nasıl iyi olacaktım? İnsan bu acısından nasıl kurtulur bilmiyorum. Gidecek yolum yokmuş gibi... Sanki bu acı ,bu kayıp hep benimle kalacak gibi hissediyordum.-

*Hayat herkese adil davranmaz. Kimine altın tepsilerde çok değerli ganimetler sunarken kimine de boş tepsi verir 'al sen doldur. Tepsi benden doldurmak senden. Al bunu ve savaş!'diyerek onu orada çırılçıplak bırakır. insan ne yapacağını bilemiyorken tüm darbeler,hüzünler üst üste gelir. Çıkılmaz bir girdap beller insan hayatı. Ama çıkmak zorundadır. Çıkıp savaşmalı. Kendini bulmalı. Hayatı yenmeli... Fakat bazen pes etmekte bu hayat yolunda seni özgür kılar. Kendimizi bulma umuduyla...

"Benimle beraber çalışacaksın. Ailenin katillerini bulana kadar yoldaşım sen olacaksın..." Bütün telif hakları şahsıma aittir.