~Hayat;Sana bazen iyiliği , bazen kötülüğü getirir. Ama bunların sonucuna katlanacak kişi sen olursun.Doğru yolu bulman için , mutluluğun için hayatın zorluklarına katlanmalısın.~ Ona bakmaya çalışırken sessizde olan telefonumun ekranı yandı . Bir mesajdı. Bilinmeyen Numara: Ben sana kısa giyinme demedim mi? NEEEE!? diye bağırdım içimden. Gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. 'Beni mi izliyo be bu ? Asya: Sen beni mi takip ediyosun? Sapık mısın nesin? Bilinmeyen Numara: Evet hiç işim gücüm yok sapıklık yapıyorum sana. Beğenemedin mi ? Asya: Bak bak ! Ne kadarda zeki. Pis sapık. Bilinmeyen Numara: Düzgün konuş kızım benimle. Asya: Niye? Naparsın? Döver misin? Kendi kendime sessizce kıkırdıyordum. Ama birden yanımda ki tanımadığım çocuk kolumdan tuttu. Benim gözlerim bileğimdeyken o kafasını kaldırıp bana döndü...Arel?!... -Sen...Senin ne işin var burda? Bırak kolumu. -dedim Kolumu çekip şaşkın şaşkın bakmaya devam ettim. -Ne arıyorsun benim okulumda? -Bizim okulumuz diyecektin heralde? -NEE! Ne bizinden bahsediyosun sen?-fısıldamamıza hocanın bakışıyla ara verdik. Hâlâ ona sinirli ve şaşkın gözlerle bakıyordum. Ama beyfendi salak salak sırıtıyordu. Sonra gözleri bacaklarıma kaydı ve yüzündeki sırıtma ifadesi yerini öfkeye bıraktı. -Ben sana kısa giyinme demedim mi? -dedi. -Bende sana seni ilgilendirmez demedim mi? -dedim onun bana dediği tavırla ve önüme döndüm. Birden bacağımı cimcikledi. O anın şokuyla biraz yüksek sesle -AAAh! -diye inledim. ...Arel'e baktım. Kafasını sıraya gömmüş sırıtıyordu 'Pislik'.

10 saniyelik öpücük kızın ne yaptığını farketmesiyle sona erdi ve kız heyecanla kendini geri çekip robotu itti , lakin o bir robottu ve onu kolayca itecek bir beden bu kızda yoktu , neyse ki robot kızın ondan uzaklaşmak istediğini algılayıp kendi geri çekildi ve yapay mavi gözleriyle güzel kızı süzdü. Kız nefes nefese robota "dur" emri verdi ve bir an için soluklandı. Robot ona verilen emri algıladı ve sorguladı , yapay zekası emri uygulayıp uygulamamayı tarttı ve sonunda bir karar aldı. Genç kız daha soluklanamadan bir şeyi farketti robot dur emrini sorguluyordu , emirleri hemen yerine getirmediği anlarda robotun yapay zekasının düşünüp karar verdiğini anlamıştı , öp beni dediğinde de düşünmüştü ve şimdi dur emrini de düşünüyordu. Genç kız korkuyla robota bakarken robotun mavi gözlerinde kırmızı bir ışık yanıp söndü ve bir anda yataktaki kızın dudaklarına yapışıp kızı yatağa yatıracak şekilde üstüne çıktı. VERİLEN EMİR: DUR! SORGULANAN EMİR: DUR! ALINAN KARAR: EMİR REDDEDİLDİ

Kalbim deli gibi hızlanırken korkuyla geriye adımladım , kaçmalıydım bu çocuğu görmeye dayanamıyordum. "Dur" göğsüm derin nefeslerim yüzünden inip kalkarken kafamı olumsuzca salladım. "Sakın kaçmaya kalkışma" demesiyle eğdiği kafasını yavaşça kaldırdı ve kızıl gözlerini bana sundu. Gözlerini görmemle dahada korkarken kafamı tekrar olumsuzca salladım kalbim deli gibi çarpıyordu ve soluklarım kulağımda yankılanıyordu. Arabamın kaportasından kalktığı an , dahada geriye adımladım ve üzerime bir adım atınca göğsüm dahada hızlı inip kalkmaya başladı. Kızıl gözleri göğüslerime kayınca dudağının kenarı yavaşça kıvrıldı ve gözleri tekrar gözlerime çıktı. Ağzındaki otu alıp serseri bir şekilde kenara sıktı ve adımları yavaşça üstüme gelmeye başladı kalbim göğsümü yarma pahasına atarken , geriye adımlamayı bıraktım ve arkamı dönüp koşmaya başladım. Asvalt yolda izimi kaybettiremeyeceğimi bildiğim için sık ağaçlı ormana daldım. Ağaçların arasından ay ışığının sayesinde görebildiğim kadar koşarken arada ayağım taşlara takılıyordu. "Sana kaçma demiştim!" ✴✴✴ Ölüm kadar güzel , öldüren kadar kötü ve kızıl gibi kanlı... Bu neyin hikayesiydi böyle... ●°•○°•● Yazar : Hülya ÇÖRTÜK Tüm hakları saklıdır

Maya'ya göre: O sıradan bir zekaya, sıradan bir görüntüye, sıradan bir hayata sahip basit bir genç kızdı; insanlar gereksizdi, az insan çok huzuru beraberinde getirirdi. O halinden memnundu ve mutluydu. Hayatının hep böyle devam etmesini isterdi... Fakat bilirsiniz hayatın bizim için, her zaman, bizim dilediğimizden çok daha farklı planları vardır. Zengin bir iş adamı tarafından tesadüf eseri bulunan bir kaynak, her şeyden habersiz bir genç kızın başına ne kadar bela açabilirdi? *** Bilimkurgu #3 / 29.12.2018 Fantastik #11 / 11.02.2018 *** © Tüm Hakları Saklıdır.

Kitapta mantık aramayınız !!!! (Öylesine yazılmış bir kitaptır lütfen abartmayalım.) 1#benimol 05.05.2020 1#wampir 05.05.2020 1#vampirim 05.05.2020 1#benim 30.04.2020 1#olur 01.02.2020 1#musun 01.02.2020 1#victor 20.05.2019 1#vampirkurt 14.02.2021 Başlangıç tarihi 11.05.2019 ~ Bitiş tarihi 24.06.2021 ~ Kitabın adı 'Benim ol! 'dan değiştirilmiştir.!!!!!!!!!!