|Tamamlandı| Yirmi üç yaşındaydı. Okulunu yeni bitirse de iş bulamamış, evden kovulmuştu. Evden çıkarken annesinin ona yalan söylediğini, dedesinin yaşadığını öğrenmişti. Yıllardır sakladığı kitaplarını satarak kazandığı parayla dedesinin yanına giderken bulmuştu kendisini. Dedesinin onu istemesi için dua etmişti, kucağında etrafı seyreden kardeşiyle. Dayanacak, yardım isteyecek birine ihtiyacı vardı. Yıllardır Isparta da onu özleyen iki adamı bilemeden. Yol boyu endişe içinde kardeşini izleyerek rahatlamaya çalıştı. Biri torununun özlemi ile bir gün belki gelir diye mahallenin kahvehanesinde köyün girişini izlerken bir diğeri onu unutmaya çalışmıştı. Gelmeyeceğine emindi artık. Küçükken onu beklemişti. On dört yaşındayken ona veda bile etmeden giden küçük kıza kızgındı, kırgındı. En çok kendisine kızgındı. Abisi gibi sahiplendiği kız gittikten sonra onu düşünmekten vaz geçmediği, ona olan duygularını yanlış yerlere çektiği için kendisine kızgındı.

Hafızasını kaybeden bir ruhu öbür tarafa götürmek ile sorumlu olan kommonun ve ısrarla öbür tarafa gidemeyen bir ruhun aksiyon ve heyecan dolu hikayesi.

Sıradan bir hayat yaşayan Bahar, üniversiteden mezun olduktan sonra üst üste başarısız iş deneyimleri yaşamıştır. Hayatta neyi neden yaptığını 23 yaşına kadar fark edememiş, çocukluk hayali ve aslında en büyük isteği olan yazarlığı bunca zaman herkesten habersiz içinde saklanmıştır. Hiç beklemediği bir anda annesiyle tartışırken bunu ilk defa dillendirdiğinde içinde daha fazla saklayamayacağını anlamış ve son kararını vermiştir. Bahar yazar olma yolunda adım attığında hayatına yeni giren Leyla ona destek elini uzatıp Karayazı yayınlarında stajyer olarak ise başlamasını sağlamıştır. Leyla'nın uzattığı destek elinin onu sadece hayallerine değil aynı zamanda masalsı bir aşka da götürdüğünden habersizdir. Aşkın en saf ve masum halini ve gerçek dostlukları anlatan Hayatın Baharı herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği bir gençlik hikayesi.

Bir delilik haliydi.

Mahalle Arasında kitabının devamıdır. Okumak isterseniz lütfen önceliği ilk kitaba verin.

Kadifekale ve Limontepe mahallesine hoşgeldiniz! 💐 Unutmayın burada her şey 'Mahalle Arasında.' 💙

"Abimlerle okey oynamak için geldiğini sanıyordum."demem ile sırıtmasına devam ederek hayır dercesine kafasını salladı."Sence bende buraya sadece okey oynamak için gelmiş bir tip mi var?" "Evet."diyerek dalga geçip güldüğümde bakışları dudaklarıma indi. Kafamı olmaz derecesine salladım. "Peki sence bende durmadan beni öpmene izin verebilecek bir tip varmı?" "Evet."dedi benimle aynı şekilde. "İyi alıştın bakıyorum." "Sen alıştırdın beni ne yapayım. Geçenlerde beni sömüren sendin hatırlatırım."dediğinde kaşlarım çatıldı. "Benden başka kimse yapamaz! Öpemez zaten!"dediğimde eğlenen sesiyle konuştu. "Emin misin güzelim?" "Evet eminim!" "Biliyor musun?"diye mırıldandı."Neyi?"diye sordum. Gülümseyip yanıtladı. "Beni ilk öpenin sen olduğunu."

İnsanlar DM kutumu dolduruyor, sırlarını anlatarak rahatlıyorlar. Çünkü ben hiç kimseyim. İnstagram'daki anonim hesaplardan sadece biriyim ama insanların işine gelirim.

|Tamamlandı| Kim derdi ki ekmek sırası beklerken kafasına fırıncı küreğiyle vurduğun fırıncıya aşık olacaksın? Oldum. Pişman mıyım peki? Zannetmiyorum...