Seha Bey bir ayağını öne atıp ona dengesini vererek şöyle bir durdu. Leyla'yı kısacık üstün körü süzdü. Rahatsız eden bir bakış değildi ama olmasa da olurdu yani. Leyla neler oluyor diye düşünüyordu. "Küçüksün." dedi adam, burnunu çekti. "Gözüm de tutmadı pek seni. Biraz büyü. Bakalım hale yola gelecek misin..." Leyla'nın gülümsemesi soldukça soluyordu. Gözü tutmamıştı madem gelin odasına ne diye sokmuştu bu herif onu? Hale yola gelmek ne demekti? Ah bir eski Leyla olabilseydi ona hali de yolu da gösterirdi ama kaç gündür yaşadıkları onu bitap düşürdüğünden karşılık vermek için laf gelmiyordu aklına. "Eğer aynı yastığa baş koyasım gelirse, haberin olur. Sana söylerim." dedi adam. Leyla'nın gülüşü tamamen düştü bu sefer. Ne ince düşünceli adam! Ya habersiz gelse ne olurdu?! "Ama ben bunu yapmazsam eğer, sen aşkımdan ölsen bile bana gelmeyeceksin." ••• -Yaş farkı içerir- ~hikâyemiz 1989 yılında başlamaktadır~

Masumiyet #1 : 08.12.2021 Masumiyet #1 : 22.09.2021 Masumiyet #2 : 08.12.2020 Yalnizlik #1 : 13.09.2020 Genelkurgu #18 : 07.08.2020 Genelkurgu #19 : 03.08.2020 Yalnizlik #3 : 01.08.2020 Yalnizlik #4 : 04.07.2020 Aşk, hiç olmayacak bir anda çıkardı insanın karşısına; ne acı dinlerdi ne de bir feryat! Ve kalp bir kere hissettiğinde o duyguyu Aşk-a Emanet alırdı yolunu... Herkes kendi hayatının başrolüdür! Zara Balcan, Zara Eroğlu olana kadar bunun farkında bile değildi. Figüranlıktan başrollüğe terfi eden bir genç kadının ve zaten başrol olan, aşktan sabıkalı bir adamın hikayesi... Masumiyet kokan bir kadın, Gerçeklerle yüzleşmek istemeyen bir adam, Hayatın onlara hazırladığı sürprizler ve daha fazlası... "Zara... Benim bu dünyadaki en büyük sınavım sensin!" AKİF MİRZA EROĞLU *Aşka Emanet isimli ilk ve tek hikayedir. İlk yayımlanma tarihi: 19.01.2016

Berdel sonucu yatalak bir Ağanın eşi olacaktım... Ama nedenlerde boğulacağım bir sır dünyasına gireceğimi nerden bilebilirdim ki? Hadi hayat serüvenime sende katıl :)

Romans #1 🩷 Romantizm #3 🩷 Romantik #4 🩷 Neydi gonca gülü açtıran? Bahar mı, bülbülün aşkı mı? Bülbülün aşkı olmasa gül açmaz mıydı? Ya baharın geldiğini nasıl anlardı? Gülnihan Karaca... Ne bahar görmüştü ne de ona aşık bir bülbül. Bedenini hapseden mührün etrafında pervaneydi ruhu. Her kadın kadar kadındı, ama kendi kadar olamamıştı. Argun Turayev... Çok bahar görmüştü ama hiç güle bakmamıştı. Kalbini hapseden hayatının etrafında aşka yer yoktu. Her erkek kadar erkekti, ama hiç bir güle ait olmamıştı.

"Gülmeyi sevenlere ithafen..." Bir derginin genel müdürü olan Ali Ömer Erez; görünürde çapkın, hovarda ve ciddi ilişkiden kaçan bir adamdır. Tamamıyla tesadüfi olarak esas kızımız Cemre Soylu ile tanışır ve art arda gelen talihsizlikler sonucunda kendisini onunla evlenmiş olarak bulur. Fakat sonraları Ali Ömer Erez'in daha önce esmer bir dilber tarafından kalbinin kırıldığını ve bu yüzden 'çapkınım, hovardayım, yirmi dört ayardayım' maskesini taktığını öğreneceğiz. Hatta daha da ileri gidip onun varlığından ve kırılan kalbinden bir haber olan esas kızımızın tek bir gülüşüyle adamı iyileştirdiğini, esas adamımızla 'tesadüfi' karşılaşmalarının hepsinin planlı olduğunu göreceğiz. Yetmeyecek, esas adamımız bize hikâyenin sonunda ana fikri verecek. İtirafında diyecek ki: 'Tesadüf diye bir şey yoktur. Tesadüf görünümlü olsun diye söylenmiş küçük, tatlı, beyaz yalanlar vardır.' Kız şaşıracak, adamın onu elde etmek için çevirdiği dolaplarla afallayıp kalacak. Bir an sonra ana fikri destekleyen motto da ondan gelecek. Diyecek ki: 'O benim yalancı damadımdı! Yalanlarla girdiği hayatımda en güzel gerçekleri tattırmıştı.'

Bebeğini kaybeden acılı bir anne ve bebeğine süt anne arayan terk edilmiş bir babanın aşk ve ihanetlerle çevrelenmiş sıra dışı sürprizlerle dolu hayat hikayesi. "Hiçbir şey göründüğü gibi değildir." Keyifli okumalar...

🖤❤ Mahalleler arası aşk. ....... Size diyorum beni dinleyin artık. " Canın sesiyle kendime geldim. Osmanın etkisi altından çıkmanın verdiği rahatlıkla derin bir nefes aldım. Kalbimin göğüs kafesimden çıkmak istemesi canımı acıtıyordu. Aşk böyle birşey miydi? Sadece adını ve ne iş yaptığını bildiğin adama koşulsuz şartsız güvenip heyecanlanman mıydı? "Diyorum ki bence abimin Gülü kendisine aşık etmesi için ona yardım etmelisin. " bu saçma fikirde nerden çıkmıştı. ......... Osmana baktım. Sanki bulunduğu ortamda durmak istemiyormuş gibi bir hali vardı. Belkide kuzenimle tek konuşmayı istiyordu. Aniden bakışları bana dönünce far tutulmuş tavşan gibi donup kaldım. Gözlerini çevirmek yerine oturduğu yerden ayaklanıp bana doğru gelmeye başladı. Neyseki ayaklarım yerde değil yoksa titrediğim çok belli olurdu. Yanımdaki salıncağa oturmak yerine hemen önümde durup salıncağın iki yanına ellerini yerleştirip bana doğru eğildi. Melül gözlerle baktım gözlerine. Şuanda benim yanımda değil kuzenimin yanında olması gerekiyordu. "Sallamamda bir sakınca var mı?" Gülümsemekten kendimi alamadım. Yanıma gelme sebebi beni sallamak mıydı? "Yok. " sesimdeki muzip tınıyı saklama gereği görmedim. Osman beni kendine doğru çekip havalandırıp saldı. Ciddi ciddi beni sallıyordu. Geriye gidip tekrardan Osmana doğru giderken gözüme bankta bizi izleyen Can takıldı. Abisine bakıp sırıtıyordu. Bakışları abisinden bana dönerken sırıtması dahada büyüdü. #Gençkızedebiyatı içinde 1 #Genelkurgu içinde 2 #romantizm içinde 1 #Gençkurgu içinde 77 #Romantik içinde 41

Acıyla kıstığım gözlerimi aralayıp Zeyrek'e baktığımda dişlerinin arasından tıslayıp, "Nereye gitmeyi düşünüyorsun bakalım sen ha? Bir şeyleri daha tam kavrayamamışsın sen sanırım ama ben sana anlatayım bundan sonra buradasın ve benim izin verdiğim sınırlar içerisinde gezinebilirsin ancak. Benim iznim olmadan hiçbir yere kıpırdayamazsın. Bir daha gitmek konusunu açtığını duyarsam senin için çok kötü şeyler olabilir Şura."dedi sinirle duvara yumruğunu geçirirken. Artık dayanamıyordum. "Bana bak Zeyrek, ben senin sahiplendiğin evcil hayvanın değilim. Nereye gidip gitmeyeceğimi sana sormayacağım. Beni burada zorla tutuyorsun. İstemiyorum anlıyor musun? İstemiyorum, sen bana böyle davrandıkça da istemeyeceğim. Bırak beni anlıyor musun? N'olursun bırak" dedim gözlerimden yaşlar akarken. Elini burun kemerine götürüp sıktı ve çaresiz çıkan sesiyle "Kokunu bir kere içime çektim ben, ben istesem de buradaki izin vermez." deyip elini kalbinin üzerine bıraktı. Daha fazla konuşmadık. Ben duvar boyu kayıp yere çökerken oda önümde oturup ellerimi tuttu ve başını dizlerimin üzerindeki ellerimin üstüne bıraktı. Bu haliyle küçük bir çocuğa benziyordu. Biz çaresizliğimizi aynı anda yaşıyorduk. Bu yüzden ikimizin de birbirimize yararı olmuyor. Kapak tasarımı uselesspeople'a aittir.

Şehvetle harmanlanan terlerimiz içinde bulunduğumuz yatağa bulanıyordu. Kavrulan tenim her dokunuşunda içimi cehennem ateşine değmişcesine canımı acıtıyordu. Ona daha çok dokunmak onu daha çok hissetmek istiyordum. Çoğu zaman izlerken kendimi kaybettiğim bu beden şimdi anadan doğma üryan bir şekilde karşımdaydı. Ve ben bunun tadını çıkarmak istercesine teninde ellerimi gezdiriyordum. Nemli ıslak dudakları kasıklarıma doğru yaklaşırken boğuk bir sesle inlemiş ve istemsiz bir şekilde kalçalarımı havalandırmıştım. Ellerini belime yerleştirip beni bulunduğum yatağa sabitledi ve dudaklarını tam kadınlığımın tepesine değdirdi. Ağzımdan bir çığlık koparken içinde bulunduğumuz oda utandı bizden. Duvarlar gördükleri ile lal oldu. İçimdeki arzu beni tamamen ele geçirirken daha fazla dayanamayıp "KARTAL!" diye kükredim duvarlara. Halimi anlayıp biraz doğrulurken erkekliğini tam kadınlığımın üstüne yerleştirdi ve bir anda içime girdi. Saniyede bilmem kaç yüz kez aldığım nefesler kesildi. Tek hissettiğim acıydı. Halbuki bu benim için bir ilkti ve biraz yavaş olması gerekirdi. Hissettiğim acıdan dolayı gözümden bir damla yaş düşerken daha nefes alamadan içimde hızla gidip gelmeye başladı. Daha fazla dayanamayıp geldiğimde o da kısa bir süre sonra içime boşalmıştı. Büyük cüssesini üstümden çekip yanımdaki boşluğa yüz üstü bıraktı kendini. Ona doğru dönüp elimi omzuna yerleştirdiğimde hızla bileğimden tutup elimi itti "Cebimden üç yüz lira al ve çık hemen." dedi buz gibi bir sesle aşık olduğum adam. Ruhum bedenimden çekilirken yere çakıldım. Benden kilometrelerce yüksekte olan sevdiğim sırtını bana dönüp çıkıp gitti. Ben ise kanlar içinde o uçurumun dibinde kaldım. * * *

KİTAPTA +18 SAHNELER OLACAKTIR. OKUYUCULARIN BUNU DİKKATE ALMASINI, YETİŞKİNLERE YÖNELİK BİR KİTAP OLDUĞUNU UNUTMAMALARINI RİCA EDERİM. AYRICA KITABIMIZ FİNAL OLDU, KEYİFLİ OKUMALAR... Korktuğu bir hayata esir olmamak için yangından kaçtı Züleyha! Kanından olanların biçtiği kaderde yanmamak için ateşin kollarına kendi ayaklarıyla koştu. Evim dediği yerde, kurban olarak kendini adadıklarını öğrendiğinde nereye tutunduğunu bilmeden bir dalı avuçladı. Kütahya'nın küçük bir kasabasından, Adana'nın kavurucu topraklarına sürüklendi. Zalimliği dillere düşmüş, adına türlü kötü sıfatlar eklenmiş bir adamın koynuna bıraktı kaderi Züleyha'yı. Bu bir kaçış hikayesiydi aslında. Minik bir bebeğin arşı titreten ağlayışlarıyla kavuşma yazıldı kaderlerine. Küçük bir bebeğin masumiyetine ödüldü Züleyha... Doğurmadan anne olmayı öğrendi. Zalim bilinen bir mazluma yaşam verdi. Bir masuma yuva , bir zalime şifa , kendine umman oldu Züleyha! ............................... Bu bir Girdap! Aşkın, ailenin, sevginin, sadakatin, sınırsız merhametin içine kapılacağınız, kapıldıkça kendinizi sayfalarda bulacağınız eşsiz bir Girdap...