YAZIM YANLIŞLARI ÇOKCA VARDIR. BUNUN BİLİNCİNDEYİM. ONA GÖRE OKUYUNUZ. İLK KURGUM OLDUĞU İÇİN ACEMİ BİR KURGUDUR! DÜZENLENECEKTİR! ...... Şevin, on altısında, abisinin işlediği günahın bedelini ödemek için Adıyaman'ın en güçlü ağasının konağına gelin gitti. Kınalı elleri titrerken, yüreğinde korku ve belirsizlik vardı. Gaddar dedikleri Merwan Xîdrekan, karşısına dikildiğinde, gözleri buz gibi sert ama içindeki fırtına bambaşkaydı. Genç kızın narin, çocuk bedenini gördüğünde içini bir ağırlık kapladı. O an anladı; ona kıyamazdı. Düğün gecesi, herkesin beklediğinin aksine, Şevin'i odasında tek başına bıraktı. Konağın taş duvarları, fısıltıları sakladı. Günler geçti, aylar yıllara döndü. Şevin büyüdü, içindeki korku zamanla meraka, sonra da alışkanlığa evrildi. Merwan onu hep korudu, ama asla sınırını aşmadı. Bir gece, konağın avlusunda rüzgâr sert eserken, Şevin fark etti. Gaddar dedikleri adamın gözleri, ona hep aynı şefkatle bakıyordu. Yıllarca sessizce sevmiş, sahip çıkmış ama asla zorlamamıştı. Ve o an anladı; bu, bildiği hiçbir sevgiye benzemiyordu. ... 03:08:2022🖋️

"Dudaklarınla her bir kelime melodiye dönüşüyor"dedi. Saçımın bir tutamını kulağımın arkasına koydu. "Seninle evrenin her yerinde sevişmeden senden ayrılmayacağım"dedi. Poyraz ve Anka, rüzgarla dans eden ve gökyüzünde özgürce süzülen iki güçtür. Poyraz, sert rüzgarıyla dünyayı sarar. Anka ise her yangında yeniden doğar. Birinin gücü, diğerinin direncine güç verir; birlikte cehennemi cennete çevirirler.

"Bana ait olduğunu kanıtlamak zorunda bırakma beni!" Dediğinde ses tonu oldukça sinirli çıkmıştı. Alaylı bir gülüş belirdi dudaklarımda. Kanıtlaması gerekiyordu aksi beni tatmin etmezdi. "Değilim" dediğimde bedenimi sarmaladı ve bir kaç adım geriye doğru ilerleterek yatağa doğru fırlattı. "Bu yatak defalarca kez benim olduğuna şahitlik etti, şimdi bir kez daha edecek" dediğinde dudaklarımın kenarı kıvrıldı. "Kitap yetişkin içerikli bir kurgudur lütfen bu doğrultuda okuyup yorum yapın"

0536****: "Merdüm-i dîdeme bilmem ne füsûn etti felek Giryemi kildi hûn eksimi füzûn etti felek Şîrler pençe-i kahrımdan olurken lerzân Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek." 0536****: Anlamı ise: "Bilmem gözlerime felek nasıl bir büyü yaptı ki Gözümü kan içinde bıraktı, aşkımı arttırdı Benim pençemin (gücümün) korkusundan arslanlar (bile) titrerken Felek beni bir ahu gözlüye esir etti." 0536****: Belki ben Yavuz Sultan Selim değilim ama 0536****: Senin sayende bende esir oldum Ahu (05:36) (Görüldü) #1 İman [14.02.2024] #1 Sevda [14.02.2024] #1 Günah [14.02.2024] #1 İslamiaşk [15.03.2024] #1 Dini [15.03.2024] #1 Tevafuk [15.03.2024] #1 Asker [26.03.2024]

❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

Bir ateş yanarken o ateşe kendi ayaklarınızla yürüdüğünüzde kimi suçlayabilirsiniz? Ateşi mi? Onu yakanı mı? Kendinizi mi? Yoksa o ateşin sizi yakacak güce sahip oluşunu mu? Kimi suçlayacağımı bilmiyordum. Tek bildiğim yandığım bu ateşe kendi ayaklarımla yürüdüğümdü. Şimdi cayır cayır yanıyordum ama beni öldüren şey ateş olmayacaktı. Beni öldüren, yandığım bu ateşin karanlığıydı. Siyahtı o. Siyah bir ateşti. Yanıyordu, yakıyordu ama aydınlatmıyordu. Zifiri karanlıkta yanıyordum. Her şey için çok geçti. Bu adam benim sonumdu ve ben, beni yakan bu siyah ateşe çoktan teslim olmuştum. 🌙 "Korkuyor musun?" diye sordu sesini yumuşatarak. "Evet," dedim düşünmeden. "Evet, çok korkuyorum." "Gözlerini kapatırsan korkarsın," dedi omzuma astığı ceketi sıkıca tutup kollarını bana sardığında. İrkildim ama korkmadım. Aksine bu yabancının dokunuşu bana kendimi güvende hissettirmişti. Bu his ise beni afallatmıştı. "Gözlerini kapattığın sürece her zaman karanlıkta olduğunu düşüneceksin. Her şeyi siyah göreceksin. Gürültüyle yanan, etrafı aydınlatan bir ateşi bile." Dudaklarımı ıslatıp söylediklerini düşündüm. "Burada bir ateş yok. Burası karanlık. Baksana, tavandan sızan ay ışığı dışında etrafı aydınlatan hiçbir şey yok!" "Sen varsın," dedi nefesi boynuma dökülürken. "Sen aydınlatıyorsun." KİTAPTAKİ KİŞİ, KURUM VE KURULUŞLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ, KURUM VE KURULUŞLARLA ALAKASI YOKTUR. YETİŞKİN OKURLAR İÇİN UYGUNDUR.

"Bu anlaşmanın tek taraflı olacağını düşünmemiştin öyle değil mi?" diye sordu. "Alt tarafı bir ödev. Anlaşma bile değil!" diye yakındım istemsizce. "Tek başıma yapabilsem yapardım zaten." "İşte sorun da burada zaten. Tek başına yapamazsın." Sıkıntıyla soludum. "Bir ödevi ne diye bu kadar abartıyorsun?" "Abartan ben değilim, sensin. Ödevin karşılığında istediğim küçük bir şeyi yapacaksın sadece." "Ödevimiz." dedim üstüne basarak. "Ödevin," dedi o da yüzündeki piç sırıtışıyla. "Sonuçta ben parayla bile olsam geçerim. Sen burslusun." Dişlerimi sıktım. "Gerçekten ne istiyorsun?" Sanki sonunda o soruyu sormuşum gibi yüzündeki iğrenç gülüşü büyüdü. "Sadece 3 ay boyunca sevgilim olmanı. Fazlası değil." 12.10.2023 🗝️

"Kime, nasıl bir kötülük yaptın da kollarıma düştün?" Büyük Cadı Avı'nda yakalanan Larina; ailesiyle birlikte yanmak üzereyken kendini yabancı bir evrende, bir yabancının kollarında bulur. Kollarına düştüğü yabancı; yıkılmış Artevi Krallığının saklı, karanlık prensi As Valor Jarlan'dan başkası değildir. Tür: Fantastik Romantik

MAHALLE İnsanın hayatında kimi anlar vardı ki, bir dönüm noktası ya da sıfırdan başlangıcı olabilirdi kişinin. Tek bir durum, tek bir mekan ya da tek bir insan yeterdi. Ve tek bir duygu. Kızgınlık olabilirdi, kırgınlık belki de. Kimi zaman mutluluk seni sıfırdan, yeni bir insan etmeye yeterdi. Fakat en çok aşk, dönüm noktası olabilirdi bir insanın. Nefretle başlamış, bir aşk. "Senin aklınla bir daha kuyuya inersem o kuyuda öleyim inşallah!" tek bir nefeslik kadar susup devam etti sonra. "Bula bula boynunda zincirle gezen sokak köpeğini mi buldun bana?" Tibet durdu. Adımları bir bıçağa rastlamış gibi kesilirken göğsünü yoklayan o kırgınlıkla henüz yeni tanışıyordu. "Tutku! Tutku! Tutku! Ne var? Adımı mı ezberliyorsunuz?!" dediğini işitti. Adının Tutku olduğunu ancak öğrendiği kız ondan gittikçe uzaklaşırken, son bir kulakla, zorlukla duydu sesini. "Bir daha bana boğazında zincirli bir köpeği layık görecek olursan, eve gelmeden önce bir barınağa uğrayıp sana köpek alacağım."