Bir sabah büyük bir heyecanla kilometrelerce yolu aşarak arkeoloji kazısına gittim. Meğerse o heyecanım, beni oraya çeken ruhum yüzündenmiş. Orada hiç bilmediğim o evrene açılan bir kapının aralanacağını bilseydim, yine de gider miydim? Eğer o kapının beni kaçırıldığım hayatıma götüreceğini, orada ailemi, ırkımı ve aynı doğanımı bulacağımı bilseydim, yine de gider miydim? Günlerce bunu düşündüm ama artık geri dönüş yoktu. Dünya ardımda kalmıştı. Burada yaşayacak, buraya ayak uyduracaktım çünkü ait olduğum yer burasıydı. Aslında büyük bir sorunum vardı. Buranın Yöneticileri, doğduğum anda beni öldürmek istemişti. Ve hâlâ istiyorlardı. Aynı doğanımla yan yana olduğumda daha da güçlenen büyüm, onların varlığını tehdit ediyordu.

Ateş Krallığı yıkıldığında, geriye hiçbir şey kalmadı sanıldı. Ta ki, bir fısıltı sessizliği delene kadar: > "Tüm elementlerin varisi uyandı." Liva, doğuştan Ateş Krallığı'nın varisi. Ama kaderi, sadece ateşi taşımaktan fazlası... Çünkü o, yedi elementin hepsine hükmedebilen ilk ve tek kişi. Akademiye adım attığı an; gökyüzü titredi, denizler kıyıya çarptı, toprak nefes aldı. Yedi krallığın varisleri onunla yüzleşmek zorunda kaldı. Kimisi düşman, kimisi dost... Kimisi ise kalbinin anahtarı. Ama elementler huzursuz. Çünkü bu dünyada dengenin bir bedeli, gücünse bir laneti vardır. Ve Liva'nın uyanışı... Hepsini başlatacak.

Nesilden nesile aktarılan özel bir gücün yeni mirasçısı için yaşam diğer yaşıtlarına göre daha zordur. Omuzlarına bırakılan sorumluluk ile başarılı bir sonuç elde etmek isteyen ruh mirasçısı, gücü gerekenden önce devralması gerekir. Daha hazır değilken aldığı bu gücü elinde tutmayı başarabilecek mi? "Güneş Parlarken" serisinin üçüncü kitabıdır.

En sevdiğim kitabın içine yan karakter olarak düştüğümde tek bir görevim vardı : mutlu sonun gerçekleşmesini sağlamak. Her şey tam da olması gerektiği gibi gidiyordu─ta ki ben kötü karakterin dikkatini çekene kadar.

Bu yıl sınavım olduğu için kitap yazmayı durdurdum malesef. 17/04/2016- yayın tarihimiz. İlk Kitap - Melek Kanı "Mavi" -Merhaba ben Jasmine Whitewell. İngilterede Bibury kasabasında maddi durumu orta olan bir ailede büyüdüm. Çocukluğum bu kasabanın sokaklarında geçti. Annemle babamı bir kazada kaybetmiştim. Ailemi kayb ettikten sonra büyükannem ve teyzemle yaşıyorum. Her şey normal ilerliyordu. Ta ki 16 yaşıma basana kadar. 16 yaşıma bastığım gün ailemin benim gerçek ailem olmadığını öğrendim. Meğerse ben yaklaşık 1 yaşında olduğum zaman kapıya bırakılmıştım. Bu güzel ailede beni evlatlık almışlardı. İlk önce bunu öğrendiğim zaman sert tepki verdim. Daha sonralar buna alıştım. Gerçek ailemi aramaya hazır olmadığımdan büyükannemin yanında kalıyorum. Şimdilerde ise her zamanki gibi okula gidip-geliyor, gerçek ailem hakkında pek fazla düşünmüyorum. Bütün bunlar Alex"le tanışmadan önceki hayatımdı. Şimdiyse büyük bir mücadelenin içerisindeyim. Ne tarafta yer aldığımı bilmeden... II Kitap- Melek Kanı "Kırmızı" Jasmine Whitewell-16 yaşındaki ailesini kayb eden kızdan ziyade artık yetişkindi. Ama sorunları bitmiyordu. İlk kitabın sonunda Alex Jasmine"ni kurtların sofrasına bırakmıştı. Ruhen gri rengi andıran bir kızın siyaha dönmemek için savaşıydı bu kitap. Eski masumluğunu hala yerindeydi. Ama kirli bir dünyanın içerisinde tek beyaz olmak ona acı veriyordu. Jasmine bütün bunlardan kurtula bilecekmiydi?

Kendisini tamamen dansa adamış bir kız Sima Kaya... Okulun popüler çocuğu kızların dilinden düşmeyen Uzay Keskin... Sırlarla dolu kimsenin asla çözemediği Karan... Sima senelerini verdiği erkek arkadaşı Uzay'ın onu yıllardır aptal yerine koyduğunu öğrendiği gün üç senesini çöpe atar ve ilişkisine bir noktayı koyar. İçindeki acıyı öfkesinden hissedemeyecek kadar hırslanan Sima hayatının dönüm noktasında olduğunun farkında değildir. Küçük bir kaza... Hayatının tamamen değiştiren kaza... 'Arkadan gelen gür sesle önümdeki oğlan omzuma sertçe çarparak koşmaya başlamıştı. Ben ne olduğunu anlamaya çalışırken dört kişiden oluşan genç çete peşinden koşarak gözden kayboldular.' O zamanın ertesi günü seçmeler vardı ve okula girdiğinden beri içindeki tuhaf hisse engel olamıyordu. Dokuz yaşından beri hayali olan dans için okulda düzenlenen bir yarışmaya katılmıştı. Her şey o gün başlamıştı. Arkasından geçen rüzgara yavaşça dönüp korkuyla etrafına baktı. Kimseler yoktu. Herkes kendi halinde okulun koridorunda sohbet ediyordu. "Sima ne oldu?" "H-Hiç... Sadece biraz ürperdim." Ürpermek değildi bu. Arkasından geçen her neyse kalbinin ritmini deli gibi yükseltmesine sebep olmuştu. O an... Seçmelerden çıkan genç kız sonuçların açıklanmasına son on dakika kala koridorda gördüğü gölgeyle gösteri odasından okulun koridoruna çıktı. İçindeki ürperti her saniye artarken dörtlü duvarın arkasından bir inleme duydu. İliklerine kadar hissettiği o korkuyla titrek adımlarını oraya yönlendirdi. Duvarı dönmeden önce derin bir nefes alıp gözlerini bir kaç saniyeliğine kapattı. Bir cesaretle duvarı döndüğünde gördüğü şey karşısında adeta dilini yutmuştu. İşte o an Sima'nın savaşı başlamıştı. Aslında o an her şey başlamıştı... Fantastik #1 Vampir #1 ~05.01.2021~ BÖLÜMLER YENİDEN YÜK

6 Krallık... 6 Element... Yüzyıllardır süregelen barış ve dostluk Karanlık'ın daha fazla güç istemesiyle beraber bir savaşta yok olur. Bu savaş sadece barış ve dostluğu yok etmemiş aynı zamanda evrenin tek ve kadim güç kaynağı olan Elytharion'u da onlarca parçaya ayırarak yok etmiştir. Her bir element, her bir krallık büyük yaralar almıştır. Buna rağmen hala dostluklarını koruyan Işık, Su, Ateş, Hava ve Toprak Krallıkları bir plan yapar. Yüzyıllardır 19 yaşını geçen tüm varislerin girdiği eğitimde sadece yeni lideri seçmek için eğitim alıp, büyü ve savaş stratejisi geliştirirken liderler kendi çocuklarının kaderini daha onlar doğmadan yazar. Çocukları hem liderlik içim eğitim alacak hem Elytharion'un tüm parçalarını bulmakla görevlendirileceklerdir. Aksi taktirde evren yok olacaktır. Varisler bu görevde hem güçlenecek hemde evrenin yok olmasını önleyecektir. Ancak herkesin niyeti aynı değildir. Çünkü... Işık, Dostluk arıyordu... Karanlık, Güç uğruna savaşıyordu... Ateş, Kanla yazılmış kaderi tamamlamak istiyordu... Su, İntikamla geçmişin hesabını kapatmaya and içmişti... Hava, Özgürlük uğruna oradan oraya savruluyordu... Toprak ise İyileştirebilmek için kendini feda ediyordu...

(Dikkat! Acemice yazılmış bir kitaptır.) Burası Elfrad. 4 büyük anahtar dengeyi sağlıyor. Ateş Hava Toprak ve Su ... Yine Efsanelerde der ki; Gün gelecek anahtarlar kırılacak Evren eski haline dönecek. Düşmanlık başlayacak. Ama bu sefer biz karışmayacağız bir Varis doğacak ve büyüyecek işte o Varis dengeyi sağlayacak. Son olarak 4 büyük anahtar kırılmadan önce bir kişi anahtarların hepsini bulursa o kişiye sonsuz güç bahşedilecek. Ama kişi o gücü kaldıramazsa ölümlerin en acısını yaşayacak. °°° Kapak tasarımı: @efıahopia °°° Aura #1 10/02/22 Cadılar #1 15/02/22 Büyücüler #1 27/04/22 Elementler #1 05/05/22 Güç #1 09/05/22 Kraliçe #1 20/07/22 Periler #1 26/07/22 Kayıpvaris #1 26/07/22 Özelgüç #1 29/08/22 Hava #1 30/09/22 Ruhhayvanı #1 1/10/22 Varis #1 19/11/22 Krallık #1 28/12/22 Ateş #1 25/02/23 Element #1 10/04/23 Kral #1 06/08/23 Büyü #1 27/05/24 (Çalınma, kopyalama gibi durumlarda hukuki işlem başlatılacaktır.)

"Elini göster." Elimi arkamda yumruk yaptım. "Leo?" dedim yardım dilenen bir ses tonuyla. Fakat Leo bakışlarını kaçırdı. Bakışlarını kaçırdığı anda takılı kaldı. Gözleri liderin eline düştü. "Lider." dedi. "Yüzüğün?" Gözlerimi onun eline çevireceğim sırada elini arkasına götürdü. Başını bu seferde sağına doğru yatırdı. "Bana elini göstermeden buradan gidemezsin." Yutkundum. Her an ağlayacak noktadaydım. Çocuk gibi tepinerek ağlama isteğiyle doluydum! "Feride." Gözlerimi sımsıkı kapattım. "Elini göster." derken sesi kısıktı. Daha fazla direnmenin bir sonuca varmayacağının bilincinde olarak yavaşça elimi önüme doğru uzatıp, yumruğumu açtım. Çıt çıkmadı. Demek ki yüzüğü Leo gibi onlarda göremiyordu. Rahatlayarak bir nefes verip gözlerimi açtığım sırada, yüzük parmağıma bir elin değmesiyle irkilerek ona baktım. Sağ eliyle, sol elimin yüzük parmağına dokunuyordu. Lütfen göremiyor ol. Lütfen. Gözlerimi yüzüne çevirdim. Kaşları çatılmıştı. Bakışlarını yüzükten alıp, gözlerime çevirdi. Elimi çekmeye çalıştım. Bırakmadı. Arkasına sakladığı elini öne uzatıp bana doğru gösterdi. Parmağındaki sade, gümüş alyans parladı. Bir küfür savurdum. Elimi tekrar çekmeye çalıştım. Bir kere daha ve bir kere daha... Ne kadar çekiştirirsem, çekiştireyim elimi bırakmadı. Dolan gözlerimi Leo'ya çevirdim. Beni buradan götürmesi için ona yardım dileyen gözlerle, baktım. Fakat karşılık alamadım. 17.09.2023

⏳️Eczacı Hâle, aylar süren baş ağrısı için tomografi çektirir. ⏳️Ama o tomografi cihazı değil zaman makinesidir. ⏳️Gözlerini açtığında kendisini Osmanlı sarayında şifacı olarak bulur.