Ben İpar Gök, İpar yüksek dağların kar tutmayan yerlerinde yetişen bir çiçekti. İsmimi babam koymuştu, annemle karşılaştıkları ilk gün ona İpar hatun efsanesini anlatmıştı dediğine göre. 'Bir kızım olursa ismini İpar koyacağım' dermiş hep. Her çocuğun hayalinde büyüyünce doktor olmak, öğretmen olmak olurdu. Ama benimki belliydi, ben Asker olmak istiyordum. Geçici bir heves değildi, 'ne olmak istiyorsun?' diye soranlara cevabım netti. Ben bir f16 pilotu olmak istiyordum, sonsuza kadar gökyüzünde olup vatanım için yeri gelince savaşmak, yeri gelince canımı vermek istiyordum. Hayallerim sadece bir hayal olarak kalmamıştı, başarmıştım. Ben bir f16 pilotu olmuştum, ama bu yolda bazı duygularıma yenik düşmüştüm. Aşık olmuştum, aşık olmak kötü bişey değildi. Ama karşılıksız aşk olunca 'keşke aşık olmasaydım' diyordu insan... _____ "Beni hatırladınız mı komutanım?" "Hatırladım." Hiç unutmadı ki hatırlasın... Bu İpar ve Asrının hikayesi. (TAMAMLANDI) ___________ Başlangıç tarihi: 24.08.2023 Tamamlama tarihi: 09.02.2025

"Tekmil ver asker!" "Kıdemli Üsteğmen Afra Umay Bulut, Çankırı! Emret komutanım!" Başlangıç: 05.07.23 • Şiddet, küfür, argo, olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar içerir. • Tüm hakları bana aittir. Çalınması, kopyalanması vb. durumlarda yasal işlem başlatılacaktır..

Ben ne kendimi acındıracağım, ne de derdimi anlatacağım. Benim tek amacım uğruna önce ölüp sonra üniformamı giydiğim, gökte dalgalanan bayrağına kurban olduğum, taşına toprağına ismimi gömdüğüm vatanım, yaşasın, var olsun. Kanla çizdiğimiz sınırlarımızdaki düşmanların kellelerini koparmak amacım. Bu milletin askeri düşmanın alnındaki kara deliği görmek için yıllardır tetikte, o tetiği çekmek benim amacım. Düşmanın kahpece sırtından vurduğu şehidimin bir damla kanı için gökyüzünü yakmak benim amacım. Ülkemin üzerine dikilen gözleri oymak benim amacım. Gel düşman askeri gel, gel de gör ve duy bu ceddi. Bu duyduğun askeri Mustafa Kemal'in. Gördüğün son bayrak Türk'ün bayrağı, duyduğun son marş İstiklâl Marş'ı olacaktır. #1 - kurt 16/08/2023 #1 - bolat 28/12/2023 #1 - istihbarat 25/05/2024 #2 - ayyıldız 19/05/2024

25 yıl öce karıştırılmış bir binbaşının hikayesi. Ben Defne Kurt nam-ı diğer Kuzgun bu da benim hikâyem. "general" #2 (01.06.2024) "binbaşı" #3 (07.09.2024)

"Nasılsın asker" dedi albay Allah'tan rütbemi söylememişti "Sağolun komutanım iyim" dedim " Seni bekliyoruz asker biran önce Ankara'da olunuz emrimdir." "Emredersiniz komutanım" dedim ne dediğini anlamıştım.

askerlikten vazgeçip muhabir olan bir kızın hikayesi canından çok sevdiği mesleğine geri dönmek isterse Eyşan kara kardeşi yüzünden mesleğini bırakan Eyşan kara

Ben Alâ. Alâ Karakurt. Alacalı değil, simsiyah Alâ. Otuz bir yaşında, Özel Kuvvetler mensubu bir Türk subayıyım. Hayat bana öylesine acımasızca davranmıştı ki daha doğar doğmaz ebeveynlerim tarafından üzerimde incecik bir battaniyeyle ve yanıma konulmuş küçük bir kâğıt parçasında yazan üç harflik ismimle yaşamaya çalışmıştım. Ailem olmayınca ben de bu vatanın her bir ferdini ailem bildim ve on yedi yaşımda tanıştığım kahramanım sayesinde asker olmaya karar verdim. Yıllar süren eğitimlerden ve birçok zorlu görevden sonra gerçekten ailem olduklarını hissettiğim insanlarla, kardeşlerimle tanıştım ve tam iki yıl önce onları kaybettim. Burada Ateş'im. Alâ olmayalı o kadar uzun zaman oldu ki, insan olmayı unuttum. Burada yaptığım tek şey ölene kadar öldürmek. Kimi zaman terör yuvalarına sızıp oraları dağıtırım, kimi zaman ise destek gereken timlere desteğe giderim. Hem teröristler arasında hem de askerler arasında namım duyulmuştu ama bu durum beni sevindirmiyordu. Ben efsaneleşmek istememiştim. Yalnızca içimdeki yangını söndüremeyeceğimi anladığımda Ateş olup, yandığımdan çok yakmak istemiştim. Ne ismim bilinirdi, ne yaşım, ne de rütbem. Hakkımda bilinen tek şey Ateş olduğumdu.

"Ne bekliyordun?" "Hiçbir şey beklemiyordu-." Cümlemi tamamlamama izin vermedi. "İki güzel söz, bir güzel bakış, iki sarılış. Başka! Başka ne oldu! Ne bekliyordun seni seveceğimi falan mı?" Güldü alayla. İnanmak istemedim. Böyle sözler edecek kadar iğrenç değildi o. "SENİ ANAN BABAN SEVMEMİŞ KIZIM! EL OĞLU NİYE SEVSİN?!" Kitapta geçen kişi,kurum ve olayların tamamı hayal ürünüdür.

Herkes onun dilsiz olduğuna ve hatta erkek olduğuna inanıyordu. Yüzündeki mskesi ve göğsüne taktığı korsesi ile komutanları dışında kimse ile konuşmaz ve kimseye gerekmediği müddet cevap vermezdi. Tüm bunlara rağmen timi bilirdi onun kadın olduğunu. Tomris tüm o sert hallerine rağmen, kendi öksüzlüğüne rağmen evde onlara ana baba olurdu. Fakat yine de mesafesini korurdu. Nice düşmanı yenen Tomris Türkmenov, Çocukluk aşkına yenilmişti. Kendini gizlemesinin nedeni sadece kurallar değildi. Oydu... Saçlarını sadece sevdiği adamın görmesi için her zaman maskesinin ardına sıkı sıkıya saklardı, Tomris başka erkeklerin o çirkin bakışlarından rahatsız olduğu için bunu sevdiği adama haksızlık olarak düşünür ve tüm kadınsal hatlarını kapatırdı. Hiçbir zaman açılamadılar birbilerine. Ölüm kapıya dayandı, işte o zaman çıktı ağzından o nameler; "seni seviyorum Alparslan... Sana aşığım... ne zaman oldu bilmiyorum ama oldu işte. Sende yadırgama. Seni sen sevmeden tam 12 sene önce, ilk gördüğüm andan beri seviyorum. " dediğinde göz yaşlarını tutamadı Tomris. " o kadar seviyorum ki senin kokun olmadan, sen olmadan uyuyamıyorum. O kadar seviyorum ki saçlarımı, bedenimi senden başkası görecek diye ödüm kopuyor. O kadar seviyorum ki senin için bedenimi gizliyorum. " dediğinde bir şok daha geçirdi Alparslan. " O kadar seviyorum ki... Kendimi senin için feda edecek kadar. " Dediği anda dağda bir kurşun sesi geldi... Alparslanın kucağında ki kadın küçücüktü, daha da küçüldü. Demin öptüğü dudaklardan acı dolu soluk çıktı. Kadın gözlerini kapattığında, Adam ömrünü kapattı... _________________________________________ #savaşcı 1 # tomris 1 # fısıltı 1 __________ TOMRİS TÜRKMENOV

Acar, gözü pek demekti. Daha öğrenciyken bu lakabı uygun gören komutanı bu zamanlara geleceğini bilerek ona böyle seslenmişti. Bade Demir. Askeriyenin acar kurdu, asenası. Bu zamana kadar tek başına çalışmış ve yalnızlığa alışmış olan Bade, ilk başarısız görevi sonrasında yaşananlarla değişen hayatının yönetimini elinde tutabilecek miydi? (Bu hikayedeki olaylar, kurumlar, kuruluşlar ve şahıslar gerçeği yansıtmamakla birlikte hayal ürünüdür.)