+18 Yetişkin içerik! Dudaklarını dudaklarımda hissettiğimde gözlerim büyüdü. Beni ilk defa öpüyordu. İlk defa... Öpüşü oldukça yumuşaktı kendinden geçmiş gibiydi. Karşılık vermeden karşısında utançtan renkten renge girdiğimde belimden kavrayıp sıkıcı sarıldı bana. "Beni sevmene ihtiyacım var," dedi kısık bir ses tonuyla "Sana ihtiyacım var..." Yaşarken yaşayamayanlar DOĞARKEN ÖLENLER...

"Delibal, hem şifa hem zehir."

" Benim sende gördüğümü görecekler diye ödüm kopuyor. " Yakarışı kalbime işledi. Kuyuyu andıran derin dehlizlerine daldım. Aklımdan bir sürü cevap geçti. Ve her cevabım onun için birbirinden ağır yola çıkıyordu. Sustum bu yüzden kalbi kırılmasın diye. " Biliyorum beni sevmiyorsun ama başkasını da sevme Kardelen. " dediğine aslında ikimizde onun bencilliğinin farkındaydık. Canı yanıyordu artık kara sevdasını taşıyamıyordu kalbi dili çözüldüğünü göre. Sus demişti bana daha önce gönlün yanlış birindeyse susmasını bil demişti. Şimdi kendi konuşuyordu. Belki de artık aklını bir kenara bırakıp kalbiyle hareket edecekti. Cesaretim, atılganlığım sadece içimdeydi. Susturulan bir Kardelen olduğumdan dışıma vuramadım hiç. İçimde ne fırtınalar estiriyor ne kasırgalar çıkarıyordum. Karşı çıkıyor sesimi çıkarıyordum. İçimde sesim çıkıyordu. Oysa gerçek hayatta ürkektim, kabuğuma çekilir başımı öne eğerdim tıpkı bir kardelen gibi bükülürdü boynum. Bir insanı evin yaparsan üzerine yıkılır kalbin yaparsan ruhuna yıkılır demişti bana. Ben onu kendim yapmıştım nereye yıkılacaktı? " Kardelen. " dedi ardından kuyuyu andıran gözleri yüzümde gezdi. " Yürekdelen." deyince kalbim göğsümü dövdü. Karmakarışık hislerle ona bakarken " Vallahi. " dedi. " Vallahi Yürekdelen'in yanına Alakurt'u eklemeden.." deyip eli karnımı buldu. Boğazım kurumuştu. Dilim tutuldu kalbim gibi. Sonra can yakıcı tonda devam etti cümlesine. " Burada benden senden bir tohum filizlendirmeden vallahi durmayacağım. " Bir mahalle kurgusudur. Aksiyonlu bir hikaye değil. Keyifli, dinlendiren, sıcak, sakin bir kurgu okumak isteyenleri beklerim. Birde ilerleyen bölümlerde +18 olan yerler bulunacaktır. Midesi bulanan baştan okumasın. Wattpad'de bu isimle yayınlanan ilk kurgudur. Yazılma tarihi: 11 Ağustos 2022 Yayınlanma tarihi: 11 Ağu

Lise son sınıfında herkese zorunlu verilen bir proje ödevi yüzünden Damla'nın uğraşması gereken şeylerin arasına yenisi eklenirken, hesaba katmadığı bir şey daha vardır. O da, uzaktan eğitim gören ve okulda kimsenin daha önce hiç görmediği sınıf arkadaşına yardım etme görevinin sınıf başkanı olarak kendisine verilmesidir.

- Cihan ağa artık senin efendindir. Bileğinden tutup Cihan'ın önüne fırlattı. Düşecek gibiydi. Bir an sendeledi. Cihan sinirle önünde olanları izliyordu. Neydi önüne atıkları? Bir an içinden saydırdı. Sinirle söylendi. -Başka kız mı yok bu konakta? Hikmet ağa, -Budur. Berdelin hakkı budur. Ol hakkına razı Cihan ağa fazla uzatmadan kızı al git. Cihan'ın öfkesi gözlerinden taşacak gibiydi. Koskoca Cihan holdingin sahibi Cihan Ateşhan'ın önüne atılan ucube. -Ne yapayım ben bu ucubeyi? -Ne yaparsan yap. Sinirle başını salladı. Sanki yer yerinden oynayacaktı. Aydan korku ile ağlamaya başladı. -Abiciğim bi dinle istersen? Kolunu ittirdi. İyice sesini yükseltti. - Aydannnnnn.....Senin gibi kardeşim yok artık Cihan, sinirle önünde yaprak gibi titreyen ucubeye baktı. Önündeki kız i ellerini önüne bağlamış başı yerde sessizce bekliyordu. -Başka kız yok mu dedim Hikmet Ağa? -Yok, ağalarla verilen karar budur. Sende kabul ettin. Berdelin hakkı budur. Cihan yerinde duramıyordu. Bir an düşündü. Yanındaki ucubeye iğrenerek baktı. Aslında belli bir süre yanımda kalkan olarak kullanabilirim. Sinirle bakarken bakışları adeta kızı ayaklar altında çiğnemek ister gibiydi. -Yürü... Yürü bakalım ucube. Sessizce araca doğru yürürken düşünemiyordu. Tek istediği okuluna devam etmekti. Tek isteği tek yaşama gayesiydi. Birde kız arkadaşları ile çaldıkları küçük orkestraları vardı... Tüm yaşamı okulda kız kıza yaptıkları etkinliklerdi. Aracın arka kapısın açıp içeri sessizce girdi. Cihan sinirle aracın kapısını açıp şoför koltuğuna oturdu. Cihan dikiz aynasını ayarladı. Hızla aracı çalıştırdı. Bir süre sessizce yol aldılar. Genç kız hala başı yerde sessizce durmaktaydı. Ağlamıyor neredeyse nefes dahi alamıyordu. Sertçe sordu. -Adın? Sesi duyulur duyulmazdı. -Mercan

!!! +18 "Geçmişin bana ait," dedi ve kulağıma yaklaşarak fısıldadı. "İstesen de beni unutamazsın." Geçmiş can yakar. Yıllar sonra karşılaştığında bile. Fakat madalyonun iki yüzü vardır. Her şey çok güzel olabilirdi; onu tekrar görmeseydim. Henüz gençliğinin baharındayken, sevdiği adam tarafından acımasızca dünyası başına yıkılan Eylül'ün ölmekten başka hiçbir planı yoktu. Gözünü kapatıp teslim olduğu adam olan Vaha, onu bir başına ve yüzüstü bırakıp gitti. Yaşadıkları anların hepsinin acı bir hatıraya gömüldüğünü dehşetle izledikten sonra ardı ardına darbe aldı. Annesinden, babasından, ağabeyinden... Bir zamanlar deli gibi sevdiği Vaha, tüm hayatını ellerinden çalmıştı. Uykusunda gördüğü dur durak bilmeyen kabuslarla, uyandığında umutsuzluğun beslediği ruhunu huzura kavuşturmaya kararlıydı. Ta ki dünyanın en kibar ve anlayışlı adamı olan Özgür'le tanışana dek... Eylül, uzun yıllarının ardından onu unuttuğunu sanıp yeni hayatının taslağını çizdikten sonra Vaha ile tekrar karşılaşır ve fitilin ucu ateşlenir. Çaresiz, umutsuz ve bir o kadar da yasak aşkın pençesine girmemek için birbirlerini mahvetmek pahasına ikisi de mücadele eder. Eylül'ün doğru sandığı yanlışları tokat gibi yüzüne çarparken, gerçekler onu dipsiz bir kuyuya atar. Fakat yazgının kesin çizgisinden çıkmak ne kadar mümkün olabilirdi ki?

Olacaklardan habersiz bir genç kız... Aylardır beklenen ekibin yeni üyesi... Kaderin oynadığı oyunlar hiç bu kadar acı vermemişti, attığı kahkahalar küçük bekçileri uyandırıyordu... Uyanmaması gereken bekçileri. Abisinden kaçmak istemişti, küçük bekçilerinin musallat olduğu abisinden, ama bilmediği bir savaşta bilmediği bir ekipin üyesi olacağını tahmin etmiyordu. Çünkü hiç kimse alışılmışın dışında hiçbir şeyi olanak olarak görmez ve beklemezdi. Beklenmedik bir anda hayatını alt üste çevirmiş ve kendisiyle bir kukla misali oynayıp bütün işleyen döngüyü bozmuş olan şey, tek başına bir saat miydi yoksa bunun öncesi de var mıydı? İşte o an her şey değişti. Sadece, küçücük bir sır ile. Bazen mutlu olmak için pek deşmemek gerekirdi hayatı... Bunu bilmek içinse ayık bir kafa. (Okumaya başlamadan önce "Duyuru" kısmını okuyunuz lütfen.)

Buraya ne yazılı görmüyor musun? Girilmez yazılıyor. GİRİLMEZ!" Sesi öyle korkunç çıkmıştıki kehribar gözlü adamın, ama bu hiç umurunda değildi genç kızın. Neredeyse mayın tarlasına girecekti oysa. "Ben okuma yazma bilmem ki. Üç harf bilirim sadece komutan!" diyerek küçük bir taşı kavrayıp heyecanla duvara büyük harflerle yazmaya başladı.. "A. Ş. K. Bunuda senin sayende öğrendim," yüzündeki kocaman gülümseme adamın delirmesine neden oluyordu. "Eve git delirtme beni." Genç kız olduğu yerde sindi ve omuz silkti. "Gitmem, " dedi dudağını büzerek. "Gideceksin," "Yoksa beni vurur musun komutan? " Komutan kocaman açılmış zümrüt yeşili gözlerden kaçırdı gözlerini. "Vurmam, daha çok kızarım, " diye bağırdı ama bu genç kız ona ona biraz daha yaklaştırmıştı. "Sen kız bana komutan... Sorun değil. Sesin hoşuma gidiyor."

Yutkundum ve gözlerine baktım. "O an yardıma muhtaç bir çocuktum. Bana yardım eden, sarılan, kollayan sendin Yaman." Elini yanağında ki elimin üzerine koydu ve gözlerime baktı uzunca. "Şimdi sana sarılmalıyım, kollamalıyım, yardım etmeliyim. Ama sana borçlu olduğum için değil." Yüzüne yaklaştım. Alnım alnına değdi. ''Sana sarılmak istediğim için.'' --- +18 sahneler, cinsellik, arzulamak, sigara, sinir krizleri, panik atak, ihanet, karşı koyma, küfür, argo, aşağılama, zorbalık vb. Ögeler bulunmaktadır bunları bilerek lütfen okuyunuz. Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın. @SahraYaman @YamanAltaş @DemirAvcı @YarenŞirin @EdaKaraman