Acımasız bir avukat, Yanlız bir mafya, Ve hayatlarının tesadüfü......

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Babasının adını aklamak için girdiği avukatlık mesleğine aşık, utanacağı hiçbir müvekkilin avukatı olmayan Asel, mafyanın avukatı olmak zorunda kalırsa ne olur ? Mafyalığa devrim getirmiş, nâm-ı dilden dile dolaşan ünlü bar Lux'un sahibi Fatih'in onca avukat arasından Asel'i seçmesindeki asıl sebep nedir ? Asel'in inatçılığı ve güçlü duruşu Fatih'in dengesizliği karşısında ne kadar dayanabilir ? Gelin hep beraber okuyalım FAsel sizlerle 👏🏻😂 (Her yoruma açıktır)

Çantamdan mendili çıkarıp terimi sildim duruşma harika geçmişti Müvekkilim tutuksuz yargılanmıştı.Rüzgar Akın!!!.Ünlü Mafya babası zenginlerin korkulu rüyası fakirlerin can arkadaşı.Herkesin tanıdığı Kabadayı mı diyeyim Mafya babası mı diyeyim bilemedim ama Rüzgar Akın!! benim müvekkilim olmuştu bir günlük yani öyle umut ediyordum.

"Bakışıyla bir dağı devirir. El alemi dize getirir. Bütün herkes onu konuşur öyle zannetsin." İddiayı kazanmak için dikkat çekmem gerekiyordu. Şarkıyı söylerken aynı zamanda dans etmeye başladım ritime uygun. Etrafta gezdirdiğim bakışlarımı tekrar Barlas'a çevirdim. "Biraz uslan artık yar, bu neyin özgüveni? Bir destur artık, aştın kendini." Barlas'a laf sokuyordum şarkı yoluyla ama o gülerek beni izliyordu. Hatta gözlerindeki hayranlıkla. "Yaktım gemileri. Her gün birileri ölsün yoluna. Ben ölmeyeceğim." Gaye ölebilirdi mesela Barlas'ın uğruna. Sonuçta sevdiği ve öpüştüğü kızdı. Şarkının sonlarına gelirken nefes nefese kalmıştım. Heyecanlanmamın etkisi büyüktü bunda. Son kez etrafta gezinen bakışlarımı Barlas'a çevirdim ve tam gözlerine bakarak söyledim son sözleri. "Yoluma çıkma aman diyeyim. Yıprattın yeterince gözünü seveyim." Kopan alkış tufanıyla mikrofonu bıraktım ve sahneden indim. Kalbim deli gibi çarpıyordu.