şu mahallenin en pratik okeycisiyle konuşuyorsun, taşlara bi' bakayım yirmi şekilde dizerim onları kafamda. ama senin şu söylediklerini koyacak yer bulamıyorum.

şairin kayıp ilhamıyım, bir bacağı yaralı kuşum, dingin nehirim, göze kaçan o tozum, içilmemiş o şarap, okşanmayan o saç, hiç öpülmemiş o adam, saksıya ters ters bakan yoğurt kabıyım. kuş seslerinin, güneş hüzmelerinin uğramadığı odayım. kendimin etmediği en büyük intiharım.

üzüntüm senin sarabileceğin bir yara ve öpebileceğin bir morluk değil. beni kurtarmanı beklemiyorum, kendimi kurtarırken senin beni sevmeni umuyorum.