Nice ölüler, nice ölümler gördüm. Çoğu çığlık çığlığa son bulurken, pek azı sessizce olup bitti. Bazılarının ruhu bedenden ayrılıp gökyüzüne süzüldü. Kimininse ruhu yaşayan bedeninde can verdi. Gördüğüm ilk ölüm değildi bu. Sonuncusu ise hiç değildi. Yine de asla unutamayacağım bir ölümdü. Ben hayatın bir rehiniydim. Yaşıyordum çünkü ölemiyordum. Onunla ise aynı yönde yürürdük ve sonsuzluk hakkında konuşurduk. Ama burası bizim sonumuz oldu. Sadece birbirimizi yıktık. Aynı rüyayı gördüğümüzü sanıyordum ama bu rüya sadece bir rüya olarak kaldı. Oyunumuzun sonunda ayrılık vardı ve yalanlarla doluydu. Ödediğimiz bedel buydu.