Işık: Niye gözlerini kaçırıp duruyorsun benden? Işık: Korkuyor musun bana bakmaktan? Işık: Bence de kork. Işık: Bak gözlerime. Işık: Nefretten başka bir şey görebiliyor musun? Işık: Göremezsin. Işık: Çünkü yok..

Falcı numarası yerine Rus Mafyasına yazmak hayatın bana oynadığı bir oyun muydu? Belki de aşkın tatlı olmayan bir tesadüfüydü... Mafya Bey; Küçük bir kız çocuğu olduğun için sana karışmıyorum Alya. Mafya Bey; Ama biraz daha ciddiye alınmazsam sana bunu göstermekten çekinmeyeceğim. Alya; Tamam üç deyince inanıyorum mafya olduğuna. Alya; 1, 2, 4 Alya; İnanmadım. Alya; Pabucumun Mafyası. *** 10.06.2024🎀 #1 Rus #1 aksiyon #1 romantik #1 kısahikaye #1 Türk #1 okul

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.