ZoenvoorKoen
We waren zilver van elkaar. Maar toch voelde zijn liefde als een zilveren ketting om mijn nek, die mij vasthield in het donker. Ik hield van hem, maar het was zwaar. In onze bubbel waren we veilig, we konden alles delen. Ik kon de zware ketting af doen en mezelf zijn. Maar een bubbel is doorzichtig. Een verkeerde blik, een verkeerde uitspraak... De bubbel kon elk moment breken.
Met elkaar waren we goud. Zo puur, warm en onvermijdelijk. Vroeg of laat waren we bij elkaar uitgekomen, dus waarom tegengaan wat zo moet zijn?
Wanneer de zon ondergaat en de mensen slapen, verandert de zware, zilveren ketting in aanrakingen van goud. Zachte aanrakingen, momenten die ik nooit meer wil vergeten, momenten met hem...
In een perfecte wereld was dit voor altijd. In een perfecte wereld konden we samen zijn wanneer we wilden. En voor even was Titanic die perfecte wereld. Een wereld die na zonsondergang tot leven kwam. Eentje die gevuld was met passie, warmte, liefde. Titanic was als een droom die uitkwam.
Tot die ene avond.
-
Dit is een tweedelig boek waarvan de boeken zich op hetzelfde moment afspelen, lees ook Met elkaar Goud<3