+18 cinsellik ve şiddet içerir! • Bir avcı ve av hikayesi değil.. Bir avcının, av olmak pahasına başka bir avcıyı avlamasının hikayesi. Gerçekten kötü bir adamın ellerine düşen bir kadın.. Gerçekten kötü bir adamın ellerine düşmek için her şeyi yapan bir kadın.. Takıntı mı aşk mı? Gözleri ilk kez bir uçurum kenarında buluştuğunda bunun adı aşk'tı. Fakat yıllar sonra bir ringin içinde buluştuğunda.. kadın bile bunun aşk olamayacak kadar fazla olduğunu hissetmişti. Turuncudan nefret eden bir kadının gökkuşağının ikinci katmanına hapsolma hikâyesi.. Turuncudan nefret eden bir kadını, gökkuşağının ikinci katmanına hapseden bir adamın hikayesi.. Sır. Oyun. Tutku. Kadın o katmana girebilmek için ölümü bile göze almıştı.. • Gerçek kişi ve kurumlarla alakâsı yoktur. Hâyâl ürünüdür!

''Özür dilerim'' dedi. Pişman mıydı? ''Tahammül edemedim Eflin özür dilerim. Peş peşe arayınca kontrol edemedim kendimi.'' Elimin tersiyle yanağımdaki yaşı sildim. Gözleri ellerime, titreyen dudaklarıma takıldı. Yüzündeki pişmanlık şimdi okunabiliyordu. Pişman olacaksa neden yapıyordu? ''O adamın varlığı beni öylesine rahatsız ediyor ki...Nasıl dizginleyeceğim kendimi bilmiyorum. Sana bunları yaşatmak istemiyorum. Yanımda sürekli ağlıyorsun. Görmek istediğim bu değil.'' Kaşlarım şaşkınlıkla havalandı. ''Ağlıyorum...'' diye yeniledim sözünü. Gözlerini kapattı kısa bir süre. ''Ağlatıyorum.'' dedi. Eli yanağıma doğru yol aldığında sertçe ittim. Gözbebekleri yine titriyordu. Elime uzandı ve kalbine doğru götürdü. Gözlerine şaşkınlıkla bakıyordum. Daha önce böylesi bir duruma hiç şahit olmamıştım. Bir insanın gözbebekleri neden titrerdi? ''Gözlerindeki korkunun, hüznün sebebi olmaktan nefret ediyorum. İğrenerek bakıyorsun bana. Hakkın var Eflin. Aksi için çabalamadım ama benimde bildiğim tek yol bu...'' Kalbinin üstündeki elim yine tüm varlığıyla hissediyordu onu. Öyle hızlı atıyordu ki gözbebeklerine olan şaşkınlığımı gölgede bırakıyordu. Elimin üstünde duran elini kalbine daha da bastırdı. Diğer eli yanağımı bulduğunda bu sefer karşı çıkamadım. ''Ölmemi isteyen tek kişi değilsin'' dedi gülerek. Keyiften uzak acı bir gülüştü. ''Keşke istemesen...''

"Akıp giden şu suya atlayamadığım için dünya üzerindeki tüm denizleri kuruttum. Artık hiç su yok, Alanguva. Ve biz alev almak üzereyiz." Yara almış her çocuğa ve yara almış her çocuk için. 18 Mayıs 2015.

(Polisiye, gizem ve nefretten aşka konulu kurgudur. ) "Bak Akif, seninle konuşacak ortak tek bir noktamız bile yok. Biz seninle iki ayrı uçlarda yaşayan insanlarız. Sen sağa dönmeyi seversin, bense sola. Sen turan dersin, ben devrim." Gözlerindeki ışıltı yavaş yavaş söndüğünde kollarıma tutunan elleri iki yanına düştü. Yüzü asıldı, gerginliği elle tutulur gibi ifadesinden okunuyordu. "Ortak nokta mı? Seninle benim tahmin edemeyeceğin kadar ortak noktamız var devrimci kız. Yoksa da oldururum, sen merak etme!" Başlangıç: 1 kasım 2023 Kör Nokta kitabının tüm hakları tarafıma aittir. Çalınması, ismim kullanılmadan alıntı yapılması durumunda yasal işlem başlamaktan çekinmeyeceğimi söylemek isterim.

Atakan Eralp, Birce'nin hayatına bir rüzgar gibi girip çıkmıştı. Arkasında da bir ehliyet, iki kare fotoğraf ve tutulmamış bir söz bırakmıştı. Birce ise Atakan'ın yakasını öyle kolay kolay bırakmayacaktı. Atakan'a ulaşmak için çevirdiği dolaplar biraz fazla başarılı olduğunda kendisini fenomen bir spor programının aksi ve soğuk yönetmenin asistanı olarak bulmuştu. Artık Atakan'a gölgesi kadar yakındı, yalnızca ufak bir sorun vardı. Atakan dahil olmak üzere herkes, Birce'nin kanal sahibinin şımarık torunu olduğunu zannediyordu. Atakan'ın yanına sızmak kolaydı. Ama sosyetenin prensesi Birce Soyak'ın tacını taşırken kalbine sızmak hiç kolay olmayacaktı...

🔞... Fantastik DEĞİLDİR Ağır cinsel içerik ve şiddet barındırır. *** "Bana hayır diyemezsin. Uykum var diyemezsin. Başım ağrıyor diye bahane sunamazsın. Bu gece canım böyle istedi diyerek başka bir odaya gidip uyuyamazsın... Bana kırgın olman, öfkeli olman, o an istemiyor olman sonucu değiştirmez." O, avına odaklanmış bir avcı edasıyla tuzaklarını atmaya devam ederken, ben, elde yuvarlanan bir hamur gibi içime bükülmek ve kaybolmak istedim. Bedenimin titremelerine engel olamıyordum. Sözleri dudaklarından dökülürken, gözleri herbir cümlesinin yanına onaylama tıkı koyar gibiydi. Acımasızdı. Tavizsizdi. Netti. Tercih hakkı sunmuyordu. Sunduğu tek tercih; şu an ya önüme koyduğu şartları kabul edecek, veyahutta 'hayır' diyerek sonsuza kadar hayatından gidecektim. Gitmeme engel olmayacaktı. Bu konuda seçimi bana bırakıyordu. "Elbette sen de isteklerini dile getirebilirsin. Ancak teklifimi kabul edersen sonrasında yaşanacaklara itiraz etme hakkın saklı olmakla birlikte son karar benimdir. Yani bana koşulsuz şartsız teslim olacaksın. Çocukca nedenlerle benden gidemezsin. Bırakmam." Acımasızlığının son rötuşlarını yapmak ister gibi bana doğru eğildi. Gözlerini sözlerinin mührünü vuran damgaymışcasına kıstı ve devam etti, "Direniş göstermene izin veririm. Çünkü bana yenilip her teslim olduğunda zafer bayrağımı çekmenin keyfini çıkaracağım." BU HİKAYEDE İSMİ GEÇEN KİŞİ, KURUM VE OLAYLARIN ÇOĞU HAYAL ÜRÜNÜDÜR.

Bir ada ve ortada duran iki kişi. Biri Türk biri Yunan. Biri isyancı biri işgalci. Birinde steteskop birinde künye. İkisi birbirine her şey olur. İkisinden birbirine hiçbir şey olmaz. . 1 Eylül 2039'da, kimine göre Gökçeada kimine göre İmroz'dayız. Kimi için acımasız distopya kimi için kaçınılmaz bir sondayız. . İlk bölüm yayın tarihi 5 Temmuz 2023. . Kitapta anlatılan tüm konu, kişi ve olaylar hayal ürünüdür.

Sevgili defter, Ben bugün aşık oldum. Sahne ışıklarının altında, Juliet'in pencereden Romeo'ya uzandığı gibi uzandı üzerime aşk. Üstelik ölüm iksiri içmeye de yemin ettik. Ey Hermia! Bükme o masum boynunu. Çiçekteki iksirin etkisi bir düş kadar kısa, aşksa masallar kadar uzun. Gerçeği gömmeye bir avuç toprak yetmez, gençlik çiçek gibi açacaktır elbet gerçeğin üzerinde. Gençlik, pop şarkılarındaki nakaratlar gibi hareketli ve çarpıcı çünkü. Bu bir gençlik kumpanyası, Ve ben bugün aşık oldum.

Maça Kızı 8 serisinin devam bölümlerini içermektedir.

Hasret köyden uzakta bir dere kenarındaki küçücük evinde hem hayatla hem de annesiyle mücadele eden başı dik, dili sivri bir kızdır. Yaşadığı yerin yazı kurak, kışı çorak, baharı biraz rahattır. Ama babası olmadığından evin direği sürekli gıcırdar. Annesinin zoruyla gittiği bir düğünde gözü bir Külhanbeyine çarpar, ama başı diktir, pek yüz vermek istemez. Düğün boyu bakışırlar, tek kelime etmezler. Adam da pek bir hoşuna gitse de Hasret bunca bakışı hayra yormaz, yine de içi kıpraşır. Beyaz gömleğine, yanık tenine, kara kaşına, üstünden ayrılmayan kara gözüne... Sonra nasıl olduysa düğünün gecesinde evine gitmiş, saçılmış dökünmüşken penceresinden bir ses işitir, akşamki adamı daha görmeden tanır. Penceresinin köşesine siner, perdesinin arkasına saklanır. Sesini duyar adamın, sonra sesini duyurur. Onca yıllık Hasret bir toz olur bir duman. Sonrası dere kenarı, dut ağaçları, üzüm bağları.. Geçmişten gelen bir Köygöçüren lafı, Hamza'nın Görgülü belası... ..... Tarihi bir hikayedir.