Bana doğru bir adım daha attığında çamurlu postalları siyah botlarımın ucuna tutundu. Gözlerim gözlerinden milim oynamadı. Kalbimin bu reaksiyonuna şaşırıyordum. Hatta pardon direkt dehşete düşüyordum. Böyle kaba saba, inatçı, sinir bozucu, katlanılamaz birinin bana bunları yaşatabilmesi haksızlıktı. Nabzımın tavan yapmasına yetecek olan varlığıydı zaten, bu kadar yaklaşmasına ne gerek vardı? Öleyim mi istiyordu? - Ahsen. Gözlerinden ayıramadığım gözlerim, yakında boynumun infilak etmesinin sebebi olacaktı. Gökdelene bakmıyordum, sadece gözlerine bakmaya çalışıyordum. - Hım... Eklemlerine kadar ellerini örten siyah eldivenleri boynumda gezindi. Saçımı çekme ayağına elleşiyordu. Farkındaydım. Daha bir çok şeyin de farkında olduğum gibi. Gözleri boynumdan uzaklaştırdığı saçlarımdayken put gibi durmuş telvesinde boğulduğum kahve gözlerine bakıyordum. Şu bakışları bile midemi düğüm düğüm edebiliyorsa öpse ne olurdu acaba. Öpse mi? Öpmek. Tövbe haşa. - Kirayı arttırdım. Ben hala aptal aptal onu izlerken kurban olduğum gülüşü dudaklarında can buldu. Bir insan her haliyle can yakıcı olabilir miydi ya? Gülmesindi bu. Vallahi akşama kalmaz öğlenden gönderirlerdi naaşımı memlekete. Kirayı artırmış Ahsen, dedi sağ melek. Vay şerefsiz, diye de ekledi sol melek. Kira mı? Ne kirası. Kalbimde yaşaması için kira istememiştim ki, orası sonsuza kadar onundu zat... KİRA? - Boğarım seni Balamir.

Nehirde yıkanırken kendisini izlediğinden habersiz olduğu adam onu boğulmaktan kurtarır. Fakat suni teneffüs yaptığını gören köylüler onları sevişiyor sanınca olaylar bir namus davasına dönecek şekilde karışır. ❝Bataklığın neredeyse son bulduğu bu noktada karşısına çıkan manzara onu şaşkına çevirmişti. Bu kadar tenha ve tehlikeli sayılabilecek bir yerde bir insan neden yıkanmayı seçerdi? Aklına ilk olarak suyun serinliğinin cazibesi ya da bataklığın hemen ötesindeki doğal kaynaktan gelen berrak su ihtimali gelse de mahremiyet ihtiyacı düşüncelerine hiç uğramadı. Genç kadın önce ıslaklığı sebebiyle üzerinde yalnızca ince bir tabaka gibi duran kombinezonunu ağır hareketlerle çıkarıp bir kayanın üzerine bıraktı. Ardından sütyeninin kancalarını çözüp omuzlarından kaydırdı ve onu da aynı yere bıraktı. O an suyun yansımalarıyla parlayan bembeyaz, dolgun göğüsleri gözlerinin önünde bütün çıplaklığıyla belirmişti. Bakışları istemsizce o dik ve kusursuz yuvarlaklığa kaymış, ardından ucundaki canlı pembe tomurcukları seçmişti. Bu görüntünün şimdiye dek gördüğü en baştan çıkarıcı şey olduğunu düşündü bir an.❞ ▪︎Rayiha : Hoş koku ▪︎Yaş farkı vardır. ▪︎Cinsellik ve küfür barındırmaktadır. Rahatsız olacaklar, duyar kasacaklar uğramasa çok iyi olur. Tamamen eğlenmek amaçlıdır. Kadına şiddet ve tecavüz yoktur.

"Gitmek isteyeni durduramam..." dedi genç kız, ağlamamak için alt dudağını ısırdı. "Ama seni hep beklerim..." Genç adam dilini damağına vurdu. "Bekleme!" dedi buz gibi çıkan bir sesle. "Gelmeyeceğim!" Genç kızın sol gözünden bir damla yaş yanağına doğru süzüldü. Parmağıyla yanlarında duran elma ağacını gösterdi. "isimlerimizi kazıdığımız bu ağacın gölgesinde bekleyeceğim seni..." Genç adam elma ağacına baktı burukça. "Gelmeyeceğim..." dedi genç kızın kabullenmesi için üstüne basa basa söylemişti. Genç kız derin bir nefes aldı, gözleri dolu dolu bakıyordu sevdiğine. Bütün bunların bir kabus olmasını diliyordu. "Beni yarım bırakamazsın ki sen... Kıyamazsın bana..." dedi genç kız çaresizce. Genç adam burnundan güldü. "Bitti Sultan! Herşey bitti! kabullen artık! İki gün eğlendik ve bitti!" dedi bağırarak. Genç kız duydukları karşısında şok olmuştu. Karşısındaki adam aşık olduğu adam değildi. Onun aşık olduğu adam bu kadar gaddar olamazdı. "Bende geleyim seninle..." dedi genç kadın umutla. Genç adam hızlı hızlı kafasını salladı. "Olmaz!" dedi dişlerinin arasından. "Senin gibi bir köylü kızını yanımda gezdirirken utanırım! Anlıyor musun?! Utanırım!" İşte o an tok bir ses yankı yaptı. Genç kız karşısındaki adama tokat atmıştı. "Git!" diye bağırdı genç kız. "Gözümde daha fazla küçülmeden defol git!" Tamamen hayal ürünüdür.

BU KİTABIMDA LİDYANIN ABİLERİNİN SAKALLARINA ADEM ELMALARINA VE DAMARLI ELLERİNE OLAN TAKINTISINA GÜLÜMSEYEREK TEPKİ VERECEĞİNİZ BÖLÜMLERİ OKUMAK İÇİN OKUYA TIKLAYINIZ!! AŞK YOOOOOOOK AMA ABİ VAR😂 KİTABIMDA LİDYA BEBEK RUHLUDUR MASUM BİR ŞEKİLDE ABİLERİ DUDAKTAN ÖPER!!

*** "Hiçbir şey beni senin bu korkaklığın bu ilişkiye sahip çıkmayışın kadar üzemez. Seni seviyorum diye senden vazgeçemiyor değilim. Bugün olmaz yarın. Vazgeçerim. Bir başkasına aşık olurum!" dedim öfkeyle. Elini ağzıma kapattı, bir elini belime koyarak bedenimi kendine çekti. Savrulan bedenimin eğer tutmasaydı düşeceğine emindim. Ellerimi göğsüne koydum. Gözlerinin içine bakarken çatık kaşlarının altındaki yeşil gözleri, benim günlerdir denediğim ama yapamadığım şeyi yapıyordu. Öfkesini, bedenime ince ince işliyordu. "Madem öyle... Hazırlan." Elini çekmediği için anlamadığımı sadece bakışlarım ile iletmeye çalıştım. "Bir ay sonra nişan, şubat tatilinde düğün." Ben söylediklerinin etkisi ile şok olurken arkasını döndü, bizim evin bahçesine doğru bir iki adım attı. Ondan çıktığına emin bile olamadığım gür bir sesle bağırdı. "Aytekin!" Kalbim korku ile kasılırken yanına koştum. "Ne? Ne yapacaksın? Hey!" Beni dinlemedi, önüne geçip durdurmaya çalıştığım bedenini sola kaydırdı, bir daha bağırdı. "Aytekin!" Bizim evin ışıkları ile birlikte Cemile teyzelerin ışıkları da açıldı. "Ferhan..." Dediğimde bakışlarını ağabeyimin penceresinden bana çevirdi. "Ferhan yok..." dedi alayla. "Ferhan ağabey diyeceksin." Ellerini havada iki kez itiraz edercesine salladı. "Pardon! Korkak, gururlu, aptal ve sevmeyen Ferhan ağabey diyeceksin!" Bizim evin kapısı açıldığında son kez onu durdurmaya çalıştım. "Ferhan böyle değil. Bir anlık öfke ile değil!" dediğimde ellerimi tuttu, göğsünden indirdi. "Ne bağırıyorsun lan?" diyen ağabeyime aldırmadan bana bakarak konuştu. "Gözünde adamlığım kalmadı ya, bırak onun gözünde de kardeşliğimiz kalmasın. Ama sen..." Bakışlarını yanımıza gelmesine bir iki adım kalan ağabeyime çevirdi. "Bu saate sonra vazgeçme hakkına sahip değilsin." ***

Yetimhanede başlayan dostluk arkadaşlık nefret ve aşk

Talya, kalemiyle hayatları değiştirecek bir gazeteciydi. Alpar ise sessizliğiyle dünyaları yöneten bir adam. İki uç, tek bir hikâyede buluştu: ÂH-I DİL.

Ne adam bir daha cebinde ezilmiş papatyalar buldu, ne de kız ezdiği papatyaları hatırladı. ❋

"Seni kaybetmek istemiyorum." Dudaklarının arasından dökülen kelamlar genç adamın ağır bir şekilde tebessüm etmesine sebep olmuştu. "Sen beni kendi ellerinle o deliğe soktuğunda zaten kaybettin, şimdi karşıma geçmiş seni kaybetmek istemiyorum nasıl diyebiliyorsun.?" Devran sert sesiyle konuşurken genç kız başını kaldırıp ona baktı. Kızaran ela gözlerinden bir damla yaş süzülürken sessiz kalmayı seçmişti. Zira söyleyecek bir kelamı kalmamıştı. 1970'lerde karadenizde geçen bir sevda hikayesi. Başlama tarihi: 19/03/2024 Bitiş tarihi: 01/11/2025

Daha 5 yaşındayken annesi ve babası boşanan Eftelya'nın, yıllardır görmediği babasına ve abilerine dönüşünün hikayesi.