**Bazen birşeye sahip olduğumuzu sanırız. Ama yalnızca 'sanırız'** "Herşey yoluna girecek!" "..." "Herşeyi unutturacağım sana. Bütün yaşadığın o kötü zamanları" "..." "İnsanlar neleri unutuyor.. Sende bu yaşadıklarını unutacaksın!" "Unutmayacağımı ikimizde biliyoruz" "Unutmak zorundasın lanet olası! Unutacaksın!!!" ~Bu genç bir kızın direniş hikayesi değil, genç bir adamın yok oluş hikayesidir~

Gizemlerle dolu bir adam çıkageldiğinde, aldatılmış, evsiz barksız bir kediye döndüğüm andı. Öylesine yakışıklı, öylesine egoist ve öylesine umursamaz bir adamdı ki, onu her an öldürebilirdim. Demir zırhıyla bir şövalye olma ihtimalini yok saymak istemesem de, alüminyum folyo ile kaplı olduğunu düşünmek daha güzeldi. Sonuçta hangi kahraman, kurtarmayı rezil ederek yapardı ki? Ah pardon, sanırım başa sarmalı ve en baştan anlatmaya başlamalıydım.

Pişmanlığın yeterli gelir mi affetmeye bilmem Mutlu geçen günler hayatın bana borcuydu Artık bu saatten sonra senden gidemem Ama şimdi telafi etsen de yaşanmamış yıllar unutulur mu?

"Umut..." Bakışlarını yerden çekip gözlerime odaklandığında o tatlı ürpertinin tüm vücuduma yayıldığını hissettim, yine. Yüzünü avuçlarımın içine alıp, her biri kalbimde yara açan yaşlarla ıslanmış göz altlarında dolaştırdım parmaklarımı. "Hiçbir şey umrumda değil. Hiç kimse umrumda değil. Benim için sadece sen varsın Umut. Sadece sen.." Yanakları her zamanki gibi kırmızının koyu tonlarıyla bezenirken gülümsedim. O masumdu. O benim tanıdığım en masum insandı. Ve her şeyden önce benimdi, aksi imkansızdı. "Ben ihtiyacım olan şeyi buldum, o sensin. Benim sana ihtiyacım var. Şimdi sıra sende. Senin ihtiyacın olan tek şey umudunu yitirmemek. Sadece umut..."

O her kadının sahip olmak istediği kadar yakışıklı ama o kadınları değil tek bir şeyi istiyor:Baba olabilmeyi. O her şeyini kaybetmiş,çaresiz bir kadın. O terk edilmiş,yalnız bir kız çocuğu. Herkes birbirinin hayatında belirli izler taşır.Kimisi silik,kimisi ise asla silinemeyecek kadar kalıcı.Sen ise benim için hayatın ta kendisisin.Sen hayatsın...

Canından çok sevdiği kadını bir anlık şehvete kapılıp aldatan bir adamdı Ege. Güvendiği, hayatımın aşkı dediği adamın ihanetiyle derinden sarsılan bir kadındı Adelina. İlk görüşte aşık olduğu kadını hayata döndürmeye çalışan bir adamdı Uraz. Adelina ne yapacaktı? Yıllarını verdiği adamı affedecek miydi, yoksa Uraz'ın aşkına mı sığınacaktı? Ege kendini affettirebilecek miydi? Peki ya Uraz ne olacaktı? Hayatımın kadını dediği Adelina'nın aşkını kazanabilecek miydi? En önemlisi de Adelina artık mutluluğu yakalayabilecek miydi? İşte bunu zaman gösterecekti...