⚠️KÜÇÜK YAŞTAKİ OKURLAR İÇİN UYGUN DEĞİLDİR! Mayra Karahanlı. Karanlık ve tehlikeli kişiliğini, çekiciliği ve masum yüzüyle gizliyordu. Bencil ve kendi amaçlarından başka kimseyi düşünmeyen, tehlikeli bir zekaya ve soğuk bir karaktere sahip olan bu güçlü isim, çevresindekileri ürküttüğü kadar kendine hayran da bırakıyordu. Bencil ve kendi amaçlarından başka hiçbir şeyi umursamayan, acımasız bir kadın. Ta ki o güne kadar. İş ortaklığı yaptığı adamın tatlı ve masum kızına olan sağlıksız ilgisi, hayatını beklenmedik bir yöne çekti.. Mayra Karahanlı'nın sağlıksız aşk ve takıntısının hikayesi. Mayra Karahanlı & Ekim Aksoy *** -❗Bu kurgu; lezbiyen, TOKSİK ve SAĞLIKSIZ ilişki, yaş farkı, smut ve BDSM sahneleri içerir!

(wlw) Yanlış anlaşılmalar sonucu istemeden evlendirilen iki kadın. Zoraki bir başlangıç zamanla karşı konulmaz bir sevgiye dönüşür.

.

"sen iyi bir ev arkadaşısın," dedi. aynen dedim içimden. ondan çok hoşlanıyordum ve onu ıslak rüyalarıma alıyordum. ben iyi bir ev arkadaşıyım. yetişkin içerik.

takıntılı eski sevgilisinden kurtulmak için ablasının en yakın arkadaşı ida ile sevgili numarası yapan dersu uzun zamandır boksla ilgilenen ida'dan hoşlanmaktadır. yetişkin içerik.

Arkadaşının borcunu ödemek için Aykın ve arkadaşları kapı kapı para ararken beklenmedik bir teklif kapısına gelir veya o ona gider.

Arkadaşımın annesine aşığım ve bu kadın tehlikeli bir kadın hemde en önemlisi arkadaşım bu duruma ne diyecek "SENİ SEVİYORUM UFAKLIKK" "BENDE SENİ SEVİYORUM ANNECİK"

Öğretmenliğin ilk yılı yaramaz sınıfa denk gelen Fulya ve onun velisi Yüzbaşı Aslan _ Ben : tabiki . İlk olarak Dinçer durmuyor . Hayır yani bir insan bu kadar çok hiperaktif olur mu , gerçi bu artık hiperaktiflikten çıktı ama neyse. İkincisi olarak siz bu çocuğu neyle besliyorsunuz? Aslan : anlamadım? Ben : bu çocuk tuvalet kapısına kafa atıyor . Her ne veriyorsanız rica ederim kesin . Sonra ben uğraşıyorum. Hayır bir de çok tatlı Şerefsiz insan kızası gelmiyor. Yağcılığı da var ,maşallah tatlı dili . İnsan kolay kanıyor. Rica ederim bir şey diyin. Aslan: hocam siz ne yaşıyorsunuz sınıfta? ___________

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.