Kitapta herhangi bir yetişkin içerik bulunmamaktadır. On üç yaş ve üzeri herkesin rahatlıkla okuyabileceğini düşünüyorum. Sevgilerimle... 8 yılını voleybola adamış 3 arkadaş... Yaşanmış bir kaza... Yarım kalan bir kariyer... Yarım kalmış bir hayat... Hayat, sözlüklerde ölümden yaşama kadar geçen zaman dilimi olarak adlandırılır. İnsanlara sorduğumuzda ise bunun için çeşitli pek çok cevap alabiliriz. Tıpkı benim verebileceğim cevap gibi... Voleybol benim için hayatla bütünleşmiş bir spor dalıydı. Hatta bir spor dalından çok daha fazlasıydı. Kaçtığım, kovalanmadığım, yargılanmadığım tek yerdi belki de. Şimdi yargılanmadığım spordan uzaklaşmaya mecbur kalmıştım. Voleyboldan sonrası benim için karanlıktı veya asıl karanlık voleyboldan da öncesiydi. Karanlığın sonu aydınlıktı ama karanlığın başı hiç ummadığım kadar berbattı. Belki de bu karanlığın bir aydınlığı yoktu. Yolun sonuna gidecek umuda yeniden ulaşmak zorundaydım.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.