Bir zamanlar iki çocuk vardı; biri kitaplara, diğeri duvarlara sığındı. Maral, yaralarını hayallerle sararken, Alaz kara harp okulunda kendini sertleştirdi. Yolları üniversitede kesişti; Maral, Alaz'ın karanlığına ışık oldu, Alaz ise Maral'ın renklerini keşfetti. İki yıl boyunca birbirlerinin yaralarını sardılar... ta ki Alaz bir gün sessizce kaybolana kadar. Yıllar sonra, Türkiye'nin en büyük savunma projesi Bürküt uçaklarının başmühendisi olan Maral, hayatının en büyük sınavıyla karşılaşır. Projeyi korumakla görevlendirilen özel kuvvetler timinin başında, yıllar önce ardında sorular bırakan Alaz vardır. Maral, içindeki aşk ve kırgınlıkla yüzleşirken, Alaz'ın kayboluşunun ardındaki gerçekler birer birer ortaya çıkacaktır. Kader, ikiliyi yeniden bir araya getirirken, geçmişin yaraları ve bugünün mücadeleleri arasında hangi duygular galip gelecektir? Bu, yarım kalmış bir aşkın ve iyileşmeye çalışan iki ruhun hikayesi... Gökyüzündeki yıldızlar kadar parlak, yeryüzündeki insanlar kadar gerçek. --- Bu hikayede geçen isimler, olaylar ve yerlerin gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür ve kurgudan ibarettir. !!!Dikkat!!! Bu kitapta cinsellik, küfür, intihar, kendine zarar verme, şiddet vb. tetikleyici unsur bulunmaktadır. Yetişkin okurlar içindir! Kapak Tasarımı: @dazlakkilicinsahibesi

"Şey bir de daha ismini bile bilmiyorum söylemeyecek misin?" "Gizemli biri olarak kalsam daha iyi değil mi? Telefonun ardındaki gizemli bir ses olarak..." "Peki, madem öyle olsun. O zaman bundan sonra sana DOST diyeceğim." BİR DOST *** İnternette insanların hikayelerini yazıp yayımladığı Wattpad adında bir sosyal paylaşım sitesiyle tanıştınız. Burada yazılmış olan bir hikayeyi okumaya başladınız ve bu hikaye çok hoşunuza gitti. Hikâyenin devamını yazmasını istemek için hikayenin yazarına özelden mesaj attınız. Beklediğiniz mesaj geldiğinde yazarla hoş bir sohbete başladınız. Yazar hikayesinden övgü dolu bahseden ilk okuru olduğunuz için size hikayesi hakkında küçük bir sır verdi. "Aslında bu hikaye benim günlüğüm, yaşadıklarımı yazıyorum." Ertesi gün hikayeye yeni bölüm eklendi ve hiç vakit kaybetmeden okumaya başladınız. Bölümün sonunda şunlar yazılıydı: "Bu lanet hayata artık daha fazla katlanamayacağım ve kendimi şu tavanda asılı duran ipe bırakacağım..." Ne Yapardınız? *** Sanal dünyanın buluşturduğu bir kader, dostluk tadında bir aşk hikayesi... NOT: Bu hikayenin tüm hakları yazara aittir. İzinsiz kopyalanamaz ve çoğaltılamaz.

Zaman... Kimine göre ilaç ,kimine görede acıdan başka bir şey değildi. İnsan zamanla kim olduğunu anlardı, bende anlamıştım ama kim olduğumu değil, neye dönüştürlüdüğümü anlamıştım... (Bazı yerler mantıksız geldiği için düzenlenecektir)

Kalbini savaş meydanında bırakmış bir asker, o intikamı elbet bir gün alır. ... Alakurt lakâbıyla bilinen Kurter Alacakan, ülkesinin en başarılı askerlerinden biridir. Bir gece vakti timiyle gittiği Kafes operasyonunda timdeki dostlarını acı bir şekilde kaybeder. Her şeyini kaybettiği o zifiri karanlık gecede, kan dolu toprağa bakıp, toprağı avuçlayarak korkunç bir intikam yemini eder. Ve her şeyi ardında bırakıp şehre geri döndüğünde, hiçbir şey aynı kalmayacaktır. Özellikle de General'in kızıyla tanışıp, onunla aynı intikam yoluna başkoyduktan sonra... ALACAKAN.

"Geçmişin bana ait," dedi ve kulağıma yaklaşarak fısıldadı. "İstesen de beni unutamazsın." Geçmiş can yakar. Yıllar sonra karşılaştığında bile. Fakat madalyonun iki yüzü vardır. Her şey çok güzel olabilirdi; onu tekrar görmeseydim. 💔 Henüz gençliğinin baharındayken, sevdiği adam tarafından acımasızca dünyası başına yıkılan Eylül'ün ölmekten başka hiçbir planı yoktu. Gözünü kapatıp teslim olduğu adam olan Vaha, onu bir başına ve yüzüstü bırakıp gitti. Yaşadıkları anların hepsinin acı bir hatıraya gömüldüğünü dehşetle izledikten sonra ardı ardına darbe aldı. Annesinden, babasından, ağabeyinden... Bir zamanlar deli gibi sevdiği Vaha, tüm hayatını ellerinden çalmıştı. Uykusunda gördüğü dur durak bilmeyen kabuslarla, uyandığında umutsuzluğun beslediği ruhunu huzura kavuşturmaya kararlıydı. Ta ki dünyanın en kibar ve anlayışlı adamı olan Özgür'le tanışana dek... Eylül, uzun yıllarının ardından onu unuttuğunu sanıp yeni hayatının taslağını çizdikten sonra Vaha ile tekrar karşılaşır ve fitilin ucu ateşlenir. Çaresiz, umutsuz ve bir o kadar da yasak aşkın pençesine girmemek için birbirlerini mahvetmek pahasına ikisi de mücadele eder. Eylül'ün doğru sandığı yanlışları tokat gibi yüzüne çarparken, gerçekler onu dipsiz bir kuyuya atar. Fakat yazgının kesin çizgisinden çıkmak ne kadar mümkün olabilirdi ki?

* Siz: Ay acaba lamalar uçsa nasıl olurdu? Siz: Düşünsene, kafana tıpkı martının sıçması gibi tükürüyorlar. Siz: Çok komik olmaz mıydı? ÜSĞĞDDĞSPDĞPFĞEPEĞFPĞSSĞG 05******: Kimsin? Siz: Lamaların efendisi. Siz: Sen kimsin canım? * * Bu hikayedeki her şey kurgudan ibarettir. Ve bence bu kurgunun mafyalarla alakası yok.

0539*******: Bir inanışa göre, 0539*******: Kağıttan bin tane Turna kuşu katlayan kişiye bir dilek dileme hakkı verilir. 0539*******: Beraber dilek dileyelim mi, Turna? 26.10.2019 Texting'de 1. sırada! 08.11.2019 Mizah'ta 1. sırada!

Siz: Bir de dünya saplar günün 13 Şubat kutlu olsun Siz: Umarım seneye bir kaç saat sonra olan 14 Şubatı da kutlarız Şansımagöre: Kimsin? Siz: Belan cnm *** Yetişkin içerik, argo, küfür ve kaos içerir. Mafya ve moda tasarımcısının aşkını anlatan bir kurgudur iyi okumalarr (Eleştiri yapacaksanız saygıdan çıkmayın eleştiriye açığım ama saygılı olacaksınız)

(TAMAMLANDI) "Çünkü ruhundaki İz'i gördüm Tavşan. Bana bakarken o izin sevilmesini isteyen o kadını gördüm. Benim gibi birini." Başlangıç Tarihi : 06/08/2023 Bitiş Tarihi : 26/09/2023

"Eğer farklıysak..." Kelimeler boğazında düğümlenmiş, cümleyi tamamlayamamıştı. "Biz kardeşiz. Bundan en ufak bir şüphe duymuyorum." diyerek yatıştırdım onu. Sonra devam ettim: "Ama elbette tuhaf olan şeyler var. Mesela; genetik yapımız inanılmaz derecede mükemmel. Hücrelerimiz kendini çok hızlı yenileyebiliyor. Hasta olmuyoruz ve yaralarımız çok çabuk iyileşiyor. İnsanlar gibi değiliz yani..." Ne söylediğimin farkına varınca birdenbire irkildim ve son cümleyi kısık ve düşünceli bir ses tonuyla tekrar mırıldandım: "İnsanlar gibi değiliz!..." Tüm Hakları Saklıdır.