Hiç ilginizin olmadığı bi olaydan bir ömür bedel ödemek ne aģırdır. Genç adam karşısında gelinliğiyle duran kıza baktı.Yemin etmişti kardeşini ondan ayıran adama hayatı zindan edicekti.Bunun bedelini karşısındaki karısı ödüycekti hemde bir ömür.Dedesi sabaha kadar ona kızın bi suçu yok desede o sadece o kızın o aileden geldiğini tekrar etti kendine.Herşeyin bir bedeli vardı bu kız o adamın kıymetlisiydi onun canı yandıkça o adamında canı yanacaktı.Düşünmedi ne kızın ne yaşadığı nede yaşıycaklarını düşýnmeden tuttu kolundan sürüyerek götürdü odaya.

Sevmeyecektim. Her ne olursa olsun daha on altımı doldururken babamın beni sattığı bu adamı sevmeyecektim. Hiçbir zaman dediğini yapmayacaktım. Bana hakim olmasına izin vermeyecektim. Ona direnecektim. Asıl eğlence şimdi başlıyordu. Zorla güzellik olmazdı. Olmayacaktıda. Kesinlikle emin olduğum birşey vardı. Sevmek çok güzeldi, fakat doğru zamanda ve doğru kişiyle. *Sıkıldığımız kötü çocuk iyi kızı sever hikayelerinden değildir. Günümüz aşklarına inat gerçek aşkı anlatır.*

"Ben seni vatanı korur gibi korurum, Elzem. Senin için bin kere ölür bin kere de dirirlirim. Çünkü sen benim ikinci vatanımsın." Trabzondaki bir ilkokula atandığı zaman hem hayatının aşkını bulacağını, hem de orada bir aileye sahip olacağını bilemezdi. Elzem Adıgüzel & Yaşar Efe Öztürk

Ahde Vefa: Verdiği sözde durma ••• Yalnız, her zaman çevresinden kötü ithamlar duyan, gittiği her yerde kendini sığıntı hisseden... Buna rağmen annesinin babasının öğrettiği gibi dimdik, yıkılmaz olan Hafsa'ydı o. Yetimhanede büyümenin verdiği burukluk, amcası ile yengesinin ettiği hakaretleri, şiddetleri ve en sonunda kendi keyifleri için yaptığı iş sözleşmesi Hafsa'yı daha çok yaraladı. Hafsa adına yapılmış olan iş sözleşmesi gereği evlendiği adamla mutlu mu olacak? Yoksa gittiği yerde sığıntı mı olacak? ••• Yayınlanma tarihi: 30 Mayıs 2021

Yaşatmak... Bazı insanlar, bazı insanları yaşatmak için doğarlar. Kendileri için değil başkası için yaşarlar. Her gün belki de yüzlerce insanın acısına bir nebze de olsa merhem olabilmek için saatlerce ayakta, uykusuz bir halde oradan oraya koşturup dururlar. Yaşatmak için. Bir nefesin daha son bulmaması, bir bedenin daha kara toprağın altına girmemesi için. Şüphesiz bu kutsal görevi ancak kutsal bir ruh yapabilirdi. Ve öldürmek... Canını alanın canını almak. Kan dökmek ve ellerine baruttan başka bir kokuyu haram kılmak. Ama silahı ateşlerken katil olarak değil yiğit olarak anılmak. Şehitlerimizin kanlarını kendine katarak gökte dalgalanan bayrak için can almak. Yaşamak ve ölene kadar öldürmek. Şüphesiz bu kutsal görevi de ancak kutsal bir ruh yapabilir. Aynı dünya da tamamen farklı hayatların içinde yaşayan iki farklı insan. Tek ortak yanlarıysa başkaları için yaşamaları. Bu, bir hemşire ve bir jandarma özel harekatçının hikayesi. Biri yaşatmak için diğeri öldürmek için savaşırken aşk da onları bir araya getirmek için savaşacaktı.

Doğumda karıştığını öğrenen YÜZBAŞI MİRAY YAZICI(ÖTÜKEN) öz ailesine alışabilecek mi? Aynı zamanda tayini çıktığı yeni timine alışabilecek mi?

Her başlangıç vedaya atılan ilk adımdır. Gülçin Erva ve Ali Timur'un hayatı ve hikayeleri gibi. BOZKURT İSİMLİ BÖLÜM BAŞLIĞINI OKUYUN! KİTAP HEM KOMİKLİK HEM DE DUYGUSALLIK İÇERİR. UNUTMAYIN BU BİR KURGUDUR

Yüsra, ömründe ilk kez ağabeyinden gizli bir yola gitti. Üstelik, oldukça riskli bir yola... Görev icabı sınırda bulunan askerlere yardım eli olmak için yazdığı dilekçe kabul edildi. Yüsra, ilk görev yeri olarak sınıra komşu bir köyde, askerlerin daimi Hekimi olmak için göreve başladı. Tozpembe iyilik hayalleri buraya kadardı. Vahşeti, sefaleti ve savaşın en derin yaralarını ilk elden tecrübe etti. Ayrıca kader onun önüne burada, seneler önce ağabeyi tarafından reddedilen adamı da çıkardı. Şimdi genç bir çocuk değildi. Yüsra'ya hiç ama hiç aşık değildi. Affedici değildi. O merhamet dolu çocuk gitmiş, yerine savaş yaralarıyla dolu, ondan ve tüm insanlıktan nefret eden Assubay Tugay kalmıştı. Ayrıca, Yüsra'yı yakınında istemiyordu. Onu bu görevden men etmek için tüm silahlarını kuşanıyordu...

"Daha on yedisindeydi bu Zehra, amca oğlu ile nişanladılar. Oğlan düğün için ihtiyaçları almaya ilçeye gitmiş, dönüşte minibüs kaza yapıyor. Kimseye birsey olmamış da bir bu gencecik oğlan oracıkta can vermiş. Bir sene geçmiş geçmemiş aşağı köyde varlıklı bir adam oğluna istemiş bu kızı, istemeye gelirlerken oğlanın bindiği at, yılan mı görmüş ne olmuşsa atıvermiş üstünden sahibini. Başını yerdeki sivri taşa vurmuş dalyan gibi oğlan, o da orada ölmüş. Daha geçen aylarda ilçede ki bir adam istemeye gelecek diye bir söylenti çıktıydı. Ama tabi gelen yok giden yok, meğer adam ince hastalığa yakalanmış yatak döşek yatıyormuş. Uğursuz gelin işte, kim bu kıza niyetlense sonu kara toprak oldu" Gülizar'ın anlatımıyla sanki tiyatro izler gibi izleyen kadınlar bir vah vah çekti, 'olan oğlanlara oldu' diye söylendi. 🌳 "Madem bu söylenilenlere inanmıyorsun Fatma, sen alsana oğlun Seyyid'e bu uğursuz gelini. Bakalım Zehra cidden uğursuzmuymuş. Ne oldu sesin çıkmıyor, korktun değil mi, oğluna bir hâl gelir diye. Ee başka çocuğun yok, kocan öleli 20 yıl oldu, kalacam 3 tane 7 yaşındaki çocuk ile diye korktun değil mi?"

"Yanlış yapıyorsun." "Ben o yanlışı seni tanımakla yaptım zaten." "Büyük hata yapıyorsun ve bunu anladığında her şey için geç kalmış olacaksın!" Suratımın ortasına tokat patlattı, üzerime eğilip "Seninle hesabımız bitmedi henüz, Ecrin!" dediğinde, gözlerimi tam gözlerine odakladım. "Ben Ecrin değilim! Damla'yım!" dedim. Elleriyle saçlarımı kavradı. "DNA testinden sonra gerçek anne babanı nasıl inkar edeceksin?" Bu soruya karşı gözlerimi gözlerinden çekmeden konuştum. "Ya o DNA testi istediğin sonucu vermezse ve ben aradığın kişi değilsem? Bu vicdan azabının altından nasıl kalkacaksın, Hamza Aksoy?" Kaşlarını çatarak bakmaya başladığında hafif bir tebessüm ettim. "Bütün bunları unutma, Hamza Aksoy! Senin en büyük vicdan azabın ben olacağım!" ### Kader, Damla ve Hamza'yı karşılaştırdığında planı neydi? Bu aşk ne kadar sağlıklı olabilirdi ki? ### Her hikaye mutlu son ile mi biter? Bu hikayenin nasıl bittiğini merak ediyor musun? Okumaya ne dersin? Eee aramıza hoş geldin!