"Kötü kızlar hiçbir zaman kazanamazlar. Ve bu hikayenin kötü kızı benim." Şöhret Serisi birinci kitap.

Sezen Aslanoğlu'nun zarif boynu canından çok sevdiği abisi ailesinin saadeti için husumetli ailenin oğluyla evlenmesi gerektiğini söylediğinde ilk kez eğilmişti. Ailesi için üzerine düşen sorumluluğu kabullenmişti ta ki evlenmek zorunda olduğu adamın onu mahveden eski sevgilisi olduğunu öğrenene kadar. Ne yapacağına dair hiçbir fikri olmasa da ne yapmayacağını adı kadar iyi biliyordu. O adamla evlenmeyecekti. Sezen bu evlilikten kendi iradesiyle kurtulamayacağını ve tek çıkar yolunun kendi kontrolü altında yapacağı bir anlaşmalı evlilik olduğunu fark ettiğinde, kartlar yeniden dağıtıldı. Aradığını buldu. Abilerinden borç alıp sırra kadem basan ve aylarca bulunamayan adamı. Kenan'ı. 🖇️ "İndir o silahı abi." Abim beni dinlemeden Kenan'a kilitlenmişken sesimi yükselttim. "Abi indir dedim!" Metin abim kaşlarını çatıp öfkeyle konuştu. "Sana ne oluyor Sezen, geç içeri." Aldırmadım, ona bakmadım bile. "O silahı beline sok ve namluyu indir Oktay, sevgilimi öldürmeyeceksin." "Ne?!" "Ne?!" Omuzlarımı silktim. "Sizi ben tanıştırmak istiyordum fakat siz elinizi çabuk tutmuşsunuz." Abilerimin bakışları üzerime dönmüşken gelen o şaşkın "Ne?!" sesiyle birlikte sinirle gözlerimi yumdum ve üçümüz de ona baktık. O ise bana bakıyordu. Tebessüm ettim. "Sorun değil aşkım," Dedim ölmemesi için beni anlayıp ayak uydurmasını umarak. Hayatlarımızı kurtarmaya çalışıyordum fakat yardımcı olmuyordu. "Bugünün geleceğini biliyorduk artık numara yapmana gerek yok. Buraya kadarmış." Abilerimin şaşkın bakışları karşısında gerçekten zevkle sırıttım, bu kez şaşırtma sırası bendeydi. Son kozumu oynuyordum ve bu kez, elim her zamankinden güçlüydü. Kenan'ı bulmuştum. "Şimdi sevgilimi mezarından çıkarın. Konuşmamız gereken şeyler var."

Sevdiğini alamazsan, aldığını seveceksin sözüne inat o asla kocası olacak adamı sevmeyecekti. Herkesin sevdiği ve saygı duyduğu Beyzade onun nefret ettiği kocasıydı. Kuzeninden intikam almak için her şeyini almaya yemin eden adam sevdiği kızı da alıp kendi karısı yapmıştı. Kızın bedeni ona ait olsa bile kalbi asla olmayacaktı. Bu bir direniş hikayesidir. Aşka direniş.. +18 içeriklidir rahatsız olanlar okumasın :) Tecavüz içermez ve kadını hor gören unsurlar kınanmak için yazılmıştır.

Bilge için hayat, köydeki o dar dünyadan çok daha karmaşıktı. Dul halasının öğütleri, eski bir masal gibiydi artık. Önünde, içinde gizemler ve tehlikeler barındıran büyük şehir vardı. Ve yanında, Cihan... Soğuk, mesafeli ve saklı bir adam. Bu evlilik, sadece iki kişinin birleşmesi değildi. İki dünyanın, iki ruhun çatışması ve uyumu olacaktı. Bir yanda korku, bir yanda umut; Ve arada, bir sır perdesi. Tanışmadılar, görmediler birbirlerini uzun süre. Ama kader onları birbirine bağladı; bir isteme, bir evlilik. Bilge için her şey belirsizdi; Cihan için ise bu yeni hayat sadece başka bir hesaplaşmaydı. Soğuk, korumacı ve gizemli Cihan, bilinen adıyla Noirhan, Bilge'nin içindeki ürkekliği hem kırdı hem şekillendirdi. İkisi de kendi karanlıklarıyla yüzleşirken, aralarındaki sessiz gerilim gün geçtikçe büyüdü. Noirhan, yeraltının zalim kurallarına boyun eğmiş bir adam değil; Kendi kanunlarını koyan, gecenin içinde hüküm süren bir yargıçtı. Bilge ise, tüm korkusuna rağmen, içine işleyen bu karanlığın içinde kaybolmamaya çalışan kırılgan bir direnişti. Evlilik, dul halamın anlattığı gibi miydi? Bilmezdim.. Peki bu yaşımda evlenmem ne kadar sürecekti? Küçücük köyden büyük bir şehre geçecektim, alışacak mıydım? --- YATAK MAHKÛM'U ADINDA İLK WATTPAD KİTABIDIR! Bu kitapta geçen karakterler ve kurumlar tümüyle hayal ürünüdür. Kitap, her anlamda 18 yaş altındakilere müsait değildir. Psikolojik baskılar, cinsellik, aile baskısı içerir. --- #Sırlar 1. Sırada! 01.07.2025 #hayalkurgu 1. Sırada! 01.07.2025 #zorakievlilik 2,36 bin hikaye arasından 1. Sırada! 02.10.2025

Yapay zekâ... Ucu bucağı olmayan, her saniye gelişmeye devam eden mükemmel bir sistemdi ta ki insanlarla tanışıncaya kadar... Peki ya bu sistem bir gün başkaldırırsa ve onu oluşturanlar bile ona mâni olamazsa...

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

"Cennet ve cehennem birer insan olsaydı," diyerek durdu. İçimden 'bu insanlar biz olmazdık' diye geçirdim. Çünkü o cehennem olamayacak kadar merhametli, ben cennet olamayacak kadar acımasızdım. Burnunu burnuma sürterek gülümsediğinde "Cehennem cenneti güzelliği için öldürürdü." Biz sonsuz değildik. Biz siyahla beyaz da değildik. Biz yarım kalandık, biz beraber siyaha çalınandık. - 29.06.21 Yayım Tarihi! Kurgu şahsıma aittir, çalıntı gibi bi' durum olursa gereken yapılır. Dipnot: Bu kitapta +18 cinsel sahneler, kan, aksiyon, küfür, olumsuz öğeler bulunmaktadır. Ona göre başlayınız.