Ceyhun, kardeşinin ölümünden sonra kendi kurduğu adaletinin peşinden gitmeye yemin etti. Bütün okların başka birine döndüğü bu yolda katilin aslında genç bir kadın olduğunu öğrendi. Sessiz, kırılgan ve her bakışıyla başka bir acının izini taşıyan Bade... Ceyhun, onu kendi kurduğu gizli hapishanesine hapsederek her şeyin hesabını sormaya kararlıydı. Ama işler hiçte düşündüğü gibi gitmedi. İntikam için çıktığı bu yolda Bade'nin bir suçlu değil, hayatın kurbanı olduğunu öğrendi. Adalet ile vicdan, nefret ile merhamet, intikam ile aşk arasında sıkışan bu hikâyede; kimin esir, kimin katil olduğu çoktan unutuldu. Çünkü bazı hapishaneler dört duvarla değil kalplerle örüldü. Adalet için kurulan tuzak, ikisinin kalbinin ortasına düştü.

Ayağa kalkıp göz yaşlarımı sildim. Gözlerim son kez baktı ardından. Son kez seslendim adını. Bana öyle bir yara bırakmıştı ki, asla affetmeyecektim onu. Asla. O benim için ölmüştü. Bende onu gömdüm. Ruhumu tamamladı sanıyordum. Meğer o kendine orada bir mezar hazırlamış... O benim ruhumdaki bir ölüydü artık.. "Hoşçakal sevgilim." ...