"Bir ihtirasın ateşiyle yanıyordum, kocaman bir dalga olup beni söndüren Haris'e dek." İçime sağanak gibi yağmıştı aşkı. Hiç istememiştim onu da kendimle yakmayı ancak bakışları niyetimi tartarcasına ele geçirmişti beni. Engelleyememiştim gönül kuşumun dağınık saçlarına konmasını. Ben bir adamı çok sevdim. Bir taşı bulanık sularıma atarcasına zihnimde dalgalandı adı. O ise bende sönemeye göze alandı. Haris&Ecmel "Bir şey nasip değilse daha güzeli onun sebebi olur." 🌊🔥 Bu isimle yayınlanan ilk ve tek kitaptır. Tüm haklar şahsıma aittir. Her hafta bölüm gelir.

TAMAMLANDI Geçmiş bir gölge gibi takip ediyordu kadını. Onu büyütenler, kirli eller ve yaptığı tercihler kanatlarını kırmıştı. Gökte asılı kalmış bir güvercin gibi çırpınıyordu. Geçmişten bir adam çıkıp geldi. Gözleri deniz, yüreği kafes, kalbi memleket gibiydi. Kanatları kül olan Güvercin, onun kafesinde özgürlüğü tatmak istedi. Denizi ona yuva, kalbi ona memleket olsun istedi. Geçmiş onların ayaklarına dolandı. Beraber düştüler, beraber kalktılar. Elleri arasında ateşten bir gül yeşerdi. Alevleri ikisini sardı. Beraber yandılar. Acının göğsünden emdiler aşk şarabını. Yana yana sevdiler birbirlerini ve yaşamayı. Bu ağzında Kekre taşıyan kanadı kırık bir Güvercin'in boğulmak istediği denizle beraber bitişinin hikayesiydi. Bittiği yerde küllerden doğmalarının hikayesi oldu. Kadın adamın nabzı oldu. Adam kadının yuvası... Adam Güvercin'in Ensar'ı oldu. Kadın adamın Gülce'si... © Kitap şarkıları: Sezen Aksu/ Güvercin Fikret Kızılok/ Gönül Duman/ Bal Neşet Ertaş/ Kurusa Fidanım Selda Bağcan/ Gesi Bağları Kahraman Deniz/Suç Mahalli Şubat, 2019 (Başlangıç)

Hissettiğim tuhaf duygular ile sertçe yutkundum. "Sen gerçekten delisin, değil mi?" diye sordum. Güldü, gülüşüyle her iki yanağında can bulan koca gamzelerine kaydı gözlerim. "Kim bilir, belki." Ardından gözlerini gözlerime çevirdi. "Ve sen de bu deli adamın karısısın." Gözlerimi kıstım ve bacaklarımı toplayıp eteğimi de düzelttikten sonra onun olduğu tarafa döndüm ve karşısında durdum. O da aynısını yaptığında karşı karşıya kalmıştık. "Sence ben çok mu akıllı bir kadına benziyorum?" Sözlerimle güldü tekrar, her gülüşünde gamzeleri ortaya çıkıyordu ve kendimle bakmamak adına savaş veriyordum. "İyi ya işte, iki deli iki yanlış geçinir gideriz." Şaşkındım. "Sen ne ayaksın bilader?" diye sordum. "Düne kadar kapalı kutu gibi dolanıp duruyordun, kafanı bile kaldırmazken şimdi bir gülmeler, bir konuşmalar..."Gülüşü büyüdü, sanırım derdi beni sinir etmekti. Zira nedensizce sinir olmuştum. Ayrıca otuz sekiz yaşındaki bir adamın böyle güzel bir gülüşe sahip olması haksızlıktı. Öyle bir baktı ki yüzüme, sertçe yutkundum. Çünkü bakışları buram buram şefkat kokuyordu. Sağ elini usulca kaldırdı ve i sol yanağıma yerleştirdi, kıpırdayamadım. "Daha dün yabancı bir kadındın çünkü bana, şimdi ise helalim, Allah'ın emanetisin." Normalde olsa bu dokunuş yüzünden büyük bir kavga çıkaracak olan ben, delirecek olan ben alnımdan öpmesine rağmen tek kelime etmeden donmuşçasına kalakaldım. Gözlerim, alnımda hissettiğim dudaklarla kapandı.

Aşkın kaç kolu vardı yöresinde? Akif,şiir gibi bir adam ama satırlarında acıyı nakşettiren benim. Birleşmemiz için hükmü verenlerin kalemini kırdık,hükmünü kıramadık tam da bu yüzden severek ayrılmak müstehak bize. Yine de Rabbim, duamdır göklerden bir umut gönder. "Tek bir umut istiyorum,onu benden alıyorsun. Bunu anlıyorum Şifam,inan anlıyorum ve suçlamıyorum. Ama ahtım olsun ki bu umut da senden bana gelecek. Ben o ana kadar bekleyeceğim." Akif&Şifa "Bir biz vardık bizden öte." Bu isimle yayımlaman tek kitap ✨

Kasabaya tanıdık bir yabancı geldi, bir menekşeyi hoyrat rüzgârıyla yeşerdiği kayalıktan söküp yolunun üzerine düşürdü. İlk yayım 11Haziran2021 Bitiş 20Mart2022 /Zamanın ötesine bir yolculuk, bir kasaba, mahzun bir menekşeyi peşine düşüren bir adam ve bir yol hikâyesi.

《FISILTI》 Ekran önüne gelerek dik duruşunu gözler önüne serdi. Ellerini önünde birleştirirken iç çekti. Bir elini cebine atarken içinden kırmızı tuşu olan bir kumanda çıkardı. "Patlamadan önce haber vermemiz daha doğru olur." Yan dönerek tekrardan ekrana baktı. "Sonuçta sürpriz yapmıyorum." Aynı çalan zil ve açılan kapılar. Kapı önüne bırakılan küçük bir kutu ve üzerine yapıştırılan not. "Vicdanını kaybetmiş herkes, kaybedilen günün sonunu yaşar. Unutmayın adalet mülkün temeli değil vicdanın ta kendisidir." Candan kopan feryat yankılanan bomba sesine eşlik etti. Korkudan irileşen gözler, iki dudak arasından firar eden çığlıklar ve dahası. Bu günü tek bir özetle anlatacak olursak bir kaç cümle öncesine dönmek yeterdi. X'in de dediği gibi adalet mülkün temeli değildi. Vicdanın ta kendisiydi. Ve vicdanını tek bir hatayla kaybeden herkes yaşattığını yaşamadan ölmezdi. _______________________________________________ KURGULANDI: 01.08.2022. YAYINLANDI: 12.04.2024.

Hiç bir hikayeyi okumadan anlayamazsın...

0536****: "Merdüm-i dîdeme bilmem ne füsûn etti felek Giryemi kildi hûn eksimi füzûn etti felek Şîrler pençe-i kahrımdan olurken lerzân Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek." 0536****: Anlamı ise: "Bilmem gözlerime felek nasıl bir büyü yaptı ki Gözümü kan içinde bıraktı, aşkımı arttırdı Benim pençemin (gücümün) korkusundan arslanlar (bile) titrerken Felek beni bir ahu gözlüye esir etti." 0536****: Belki ben Yavuz Sultan Selim değilim ama 0536****: Senin sayende bende esir oldum Ahu (05:36) (Görüldü) #1 İman [14.02.2024] #1 Sevda [14.02.2024] #1 Günah [14.02.2024] #1 İslamiaşk [15.03.2024] #1 Dini [15.03.2024] #1 Tevafuk [15.03.2024] #1 Asker [26.03.2024]

..ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ.. (...sonra da ona döndürüleceksiniz...) "benim hikayem bir adamla başladı" Meryem... Geçmişini unutan kanadı kırık bir güvercin.Cihangir... Bir ay kadar parlak ve heybetli. Fatıma... Pamuk elli narin bir çiçek... Kanadı kırık güvercinin sığındığı bu ev ona bambaşka duyguları hissetiren bir limana dönüşüyor. Ama geçmişim... Aslım kim? Hikayem neydi? "Boş bir sokakla karşı karşıyayım. Boş! Etrafta koşuşturan, bağıran insanlar hariç boş! Martı sesleri kulağımı tırmalarken bile boş! Şu önümde mendilini almam için ısrar eden çocuğun gözleri bile boş! İnsan göğüs kafesini duygularla dolduramayınca her detay boş geliyormuş. Size kendimden bahsedeyim. Ben... Ben... Bir saniye. Ben... Yutkunuyorum. Durun söyleyeceğim. Ben... Siyah saçlı, büyük gözlü kız. Ben... BENİM KİM OLDUĞUMU SÖYLEYECEK BİRİ YOK MU?"