Hayatım boyunca sıradandım, bundan gerçekten nefret ediyorum. Ne yazık ki insan kendini değiştiremiyor. Gerçi insan demek ne kadar doğru olur bilemiyorum,ben onlardan değilim, zaten olamam. Bazen aynadan kendime bakıyorum ve bir şeyler yanlış geliyor, bu kadar sıradan olmak normal mi? Hayatın bu kadar basit olması normal mi? Ben Harmony, genellikle insanlar benimle konuşmaya gerek duymaz. Ben o hakkında hikayeler yazılan kızlardan değilim, yada öyle düşünüyordum - gerçi şeytanların gerçek olmadığını da düşünüyordum. Sanırım bir çok konuda yanılıyormuşum. O hayatıma girdiğinden beri hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını bilmeliydim. Şeytanlar hakkında daha fazla şey anlatılsaydı belkide onu kendimden koruyabilirdim yada kendimi bu olaylardan. Artık yarın yaşamak için bu gün savaşmalıyım. Daha da önemlisi onu kendimden korumalıyım Ama öncelikle hayatta kalmam gerekiyor. En iyi olduğum konunun bu olduğunu söylemiş miydim?

İyi kız kötü erkek bırakın bu klişeleri. Hayat gerçeklerle dolu ve biz gerçeklerle yaşıyoruz. Defne hayatı alt üst olmuş geçmişiyle savaş veren her şeye rağmen neşeli bir kız. Mert iyilik meleği ve iyi kız kötü erkek ikilemesinin arasında sıkışıp kalan yakışıklı ve bir o kadar duygusal erkek. Kerem ise kötü erkek kelimesinin tamamıyla vücut bulduğu kötü çapkın bir karakter. Hayatımın Anlamı artık kitap oluyor. Aşk üçgeninin kesin ve net olarak dışlandığı bir hikaye. ...Hayatımın Anlamı...