या भागात पाहू की कसे माझे लग्न होते व माझ्या बायकोला माझा सक्खा भाऊ झवतो .............नवीन कथे सह लवकरच भेटू वहिनी अंकिता.....................

नमस्कार मंडळी!! "आजच्या या खोट्या जगात सत्याला काहीच किंमत राहिलेली नाही असे सर्वजण म्हणत असतात. आज प्रत्येकजण सत्य न बोलता खोटं बोलुन वेळ निभावुन नेत असताना दिसतो. आयुष्याच्या प्रत्येक गोष्टीत खोटेपणा आला आहे. त्यात विशेषकरुन आपल्या सेक्सलाईफ बद्दल तर जवळपास कोणीच खरं बोलत नाही. यासाठीच आम्ही घेऊन येत आहोत खास अश्या लोकांसाठी एक नवा कार्यक्रम "सत्याचा सामना". "या खेळात इथे येणाऱ्या आपल्या खास पाहुण्यांना आपण त्यांच्या सेक्सलाईफ बद्दल एकुन दहा प्रश्न विचारणार आहोत. खेळाचे तिन टप्पे आहेत. प्रत्येक टप्यात आपण आपल्या पाहुण्यांना तिन प्रश विचारणार आणि शेवटी महा प्रश्न. तर मी प्रवीण कुमार या सत्याच्या खेळात आपले स्वागत करतो. आज आपल्या सोबत आहेत सौ. नयना निमेश झाटे. "

शेजारी नवीन राहायला आलेली एक मादक तरुणी मोना आणि त्याचा शेजारी तरुण सागर यांची हि प्रणयकथा आहे. दोघे जण कसे एकमेकांच्या जवळ येतात आणि त्यांच्या मधली हि जवळीक कशी अनैतिक संबंध घडवून आणते. याचा अनैतिक संबधाची हि अनोखी प्रेमकहाणी..

प्रवासा दरम्यान एका तरुणाला मिळालेल्या, एक अनोळखी महिला कडुन प्रणय सुखाची व्यथा...

"" टांगे पूरी खोल !! हाथ पीछे कर ! फिर वो धुंधला साया नीचे लेटी औरत के मुंह पर तमाचो की बौछार कर देता है ! जब वो धुंधला साया उस औरत को बेरहमी से मारता था तो अवनी की नींद सहम कर खुल जाती थी "" " क्या हर रिश्ता एक औरत के लिए हिफाज़त से भरा होता है ?? हर रिश्ते में एक औरत "अपनापन" ढूंढती है ! क्या उसे सच में हर रिश्ते में अपनापन मिलता है ?? क्यों हर नज़र एक औरत के जिस्म को भूखे भेड़िए की तरह देखती है ?? औरत होना क्या आज के युग में पाप है ? अपने मन की पीड़ा औरत किससे कहे ?? हर रिश्ते की तरफ वो उम्मीद की नजरों से देखती है कि कोई तो हो जो उससे उसका दर्द पूछे ? क्या पूरी जिन्दगी सहते रहना ही एक "औरत" का धर्म है ?? इन सब सवालों में जूझती एक "लड़की " की आप बीती .. जिसको इस बेरहम समाज ने कब "औरत" बना दिया कि उसे भी नही पता लगा !

Hello Friends . Main Hu Seema . Yeh kahani meri khud ki hai Jo me khud hee likh ne wali hu . Wese meri kahani bas choti si Hai par mere liye meri jindagi ki Kuch khusnuma Pallon me se hai . To me Apne bare me Bata Deti Hu . Me Indor ki reh ne wali hu . Wese mere dost log mujhe apni class ki heroin keh te hai par me simple hee reh na Pasand Kar ti Hu. Me dikh ne me apni Mummy ki Tarah doodh Jesi Gori Hu . Wese meri Mummy keh ti thi ki me unki jawani Hu . Sayad har ledki Asi hee Hoti hogi mere papa or Mummy dono hee Doctor Hai Aur tino bacho ko bhi Apne jesa Honh har Doctor Bana na chahte hai . Wese meri AK choti behen or AK chota Bhai hai .. ( Seema > Rekha > Rohul ) 18+ Adult language ----- Adult language -

जिसने कभी किसी पर-पुरुष को देखा नहीं, उसने जब 30 साल की थी तब जीजाजी जो 46 साल के थे उनको कैसे समर्पित हो गई। सब वक़्त की बात है , जिजाजी कई और मेरी प्यार भरी चुदाई i

मेहंदीचा कार्यक्रम...ते मधुचंद्र एक चोखंदळ अवर्णनीय प्रवास 💋💦 . कॉलेज संपले आणि मुलींची जशी लग्ने लवकर होतात तशी आमच्या घरच्यांनी पण मुलगा बघण्यास सुरवात केली. माझी एक चांगली जिगरी मैत्रीण होती तनुजा, तिचे लग्न माझ्या आधी ठरले. योगायोगाने मुलगा म्हणजे आमच्याच कॉलेज मधला हिरो तमिष ,आमच्याच ग्रुप मधला, हुशार, खूपच देखणा,घरंदाज, तिच्याच तोलामोलाचा होता. त्याचा सख्खा मोठा भाऊ पण एक वर्षाने सिनियर असून सुद्धा आमच्या ग्रुप मधेच उठबस करणारा जतीन , मला खूप आवडायचा....पण नंतर त्याचे कॉलेज संपल्यावर तो MBA साठी US ला गेला,

बघताक्षणीच आवळावी, चौळावी आणि नागडी करून चांगली झव झव झवून काढावी... अशी बाई तुम्हाला दररोज दिसते आहे... पण आवळणे आणि चौदणे तर सोडाच, तिला हातपण लावायला मिळत नाहीये... तर तुम्ही काय कराल? एकच उपाय म्हणजे तिला आठवून आठवून मूठ मारत बसाल... पण जितकी तिच्या नावाने मूठ मारता तितकीच तिला झवायची इच्छा वाढत जाते... मग काय करायचं??? वैजूवहिनीने माझी अवस्था अशीच केली होती. वैजूवहिनी म्हणजे आमच्या बिल्डींगमधल्या रमेशदादाची बायको. २ वर्षांपूर्वी लग्न होऊन आली. रमेशदादाचा आणि आमचा अनेक वर्षांचा घरोबा असल्याने ती मला सख्ख्या दिरासारखं मानायची. आम्ही दोघेही एकाच वयाचे म्हणजे २४ वर्षाचे होतो. सुरुवातीला तिला "अहो वैजयंती वहिनी म्हणणारा मी हळूहळू "अगं वैजूवहिनी पर्यंत पोचलो होतो आणि आता मला "अगं वैजू" चा टप्पा गाठायचा होता. कारण अगदी साधं सोप्पं होतं. वैजूवहिनी एक नंबरची "माल" ह

माझे डोळे उघडले तेव्हा खोलीत सर्वत्र अंधार पसरला होता. फक्त एसीचा आवाज सुरु होता. उजवा हात वर करून मी माझ्या डिजिटल वॉचमध्ये वेळ बघितली तर सकाळचे सहा वाजले होते. पूर्ण रात्रभर ३-४ सेशन्स झाले असतील, आम्ही केव्हातरी पहाटे साडेतीन-चारला झोपलो आय गेस. माझ्या डाव्या बाजूला, मला घट्ट बिलगुन माझी प्रेयसी, अमृता शांत झोपली होती. तिला उठवावंसं वाटत नव्हतं पण तिला उठवणं गरजेचं होत. आज दुपारी बारा वाजताची तिची लंडनची फ्लाईट होती. पुढचे चार महिने ती मला दिसणार नव्हती आणि म्हणूनचं जायच्या आधी एक रात्र घालवायची ठरवून काल रात्री दहा वाजता आम्ही मुंबई एअरपोर्टच्या बाजूच्याच एका हॉटेलमध्ये रूम बुक केली होती आणि रात्रभर धिंगाणा घातला होता.