Sensizliğin kıyısında... (Wattys2015 kazananı)
Ne yürek sensizliğe alıştı, yârim... Ne hayalin gerçekliğinle barıştı... Sen gelmedin ya güzlerime... Ömrümün yazları, kışlarına karıştı...
Ne yürek sensizliğe alıştı, yârim... Ne hayalin gerçekliğinle barıştı... Sen gelmedin ya güzlerime... Ömrümün yazları, kışlarına karıştı...
Aşkın bağ bozumuydu sözlerin sanki... Eylül gelince canına kıyılan Üzüm taneleriydi Ruhuma emanet sevdan...
Sevmek;yalnız dille söylemek midir! Masum iki göz... haykıramaz mı Sevda sözcüklerini.! Fedakarlık;tek! ..bedenle mi? Parçalanmış bir yürek..Aşka adanamaz mı? Sustum! ..söyleyemedim sana ait duyguları.. Olsun dedim..!yüreğim senin iken.; Varsın dil lâl.! ...Sevdam;yazarsız olsuN.!! ---#Kapak icin *Luna Tasarim* ekibin...
Duygular ve düşünceler fokurdamaya başladığında kimileri susarak kimileri konuşarak devam eder. Bu iki kesiğin arasında susan kapatır yarasını içine dolar duyguları, konuşansa oluk oluk akmasına izin verir acılarının. Ben mi? Ben yazmayı seçtim. Dipnot : Şiirler sondan başa doğru gitmektedir. Yeni şiirlere daha kolay...
Şiir hayattır.İnsanlar romanlarda ifade edemezken düşüncelerini,bazı şairler birkaç mısraya sığdırır her şeyi.
Şiir, insanın kendine ve etrafına farklı bir gözle bakması için açılan bir pencere gibidir. O pencereden ne kadar sık ve ne kadar yakından bakarsak kendimizi o derecede sonsuzluğa açılan bir dünyada buluruz. Bu dünya hissettiklerimizi ilk anlayabileceğimiz şiir dünyamızdır. Ve biz yaşadığımız sürece de dönmeye devam e...