Babasının ihanet suçuyla açığa alınan ve davası hâlâ süren Akın Sarp Demiray, yerine getirilmesi istenen görevi kendi masumiyetini kanıtlamak için kabul eder. Bu seferki görevi sınır dışına kaçırılan ünlü siyasetçinin kızını kurtarmaktır. Planlı şekilde ilerleyen görev ve Demiray'ın geçmişinden gelen izler günlerini daha çetin ve daha zorlu bir hâle sokar. "Önemli olan benim değil senin sağ kurtulman. Benim hikâyem burada bitebilir ama seninki yeni başlıyor." •Kitapta geçen kurum ve kuruluşların gerçeklikle bir bağlantısı yoktur, hayal ürünüdür.

Öylesine sükûnet vardı ki kainatın başında, Hüküm süren bir hiçlik, bir sessizliğin ardında. Her yerde yokluk, boşluk; kainat bir hayalet, Karanlığın sarmaladığı, soluk bir siluet. Bir nefessizlik, bir hayatın var olmadığı çöller. Karanlık, boğucu bir sis içinde süzülen göller. Zamanın durduğu, ölümün raks ettiği an, Ta ki o eşsiz ışığın parladığı zamana dek. Her bir zerrenin titreştiği, değişen evren, Kudretli Yaratıcı'nın eserini bezen. "Işık olsun!" dedi, ve ışıkla doldu kainat, Ay, güneş emrine amade; kutsal bir ritüel. Suların ayrıldığı, toprakların belirdiği ilk gün, Meyveler filizlenip, bereketin sarıp sardığı dön. Ve Tanrı insana bir şans tanıdı, bir fırsat sundu, Fakat insan? O hep bir adım öteye gitti, tükenmek bilmedi. Yedi ölümcül günah, insanoğlunun gölgesinde doğdu, Yaratılan ışık, insanın elinde karardı, söndü. Gecenin gündüzle, denizin katranla buluştuğu an, Bir gözyaşı, bir öfke, Yaratıcı'nın yüzünde bir iz bıraktı. Ve Yaratıcı, kudretli bir kararın eşiğinde durdu, Dünya yarılıp, derinden bir savaş çağrısı duyuldu. Seçilmiş olana seslendi Tanrı, "Kalk, Thanatos, Uyan! Yeniden doğma vakti geldi."

"Değerli Çan Çiçekleri, Elbette, ekilen her tohum bir gün çiçek verir. Tıpkı size olduğu gibi." Anya ❁

Karanlığın gölgesinde yetişen bir örgüt: Deniz Fenerleri. Onlar ışık değil, kıyametin habercisiydi. Aypare, kaybolan abisini kurtarmak için ateşin tam ortasına adım attı. Ancak karşısına çıkan biri, görevinin ötesinde bir sınavdı. Balamir Kaleli... Örgütün en güvenilir adamı. Aypare içinse düşmanıyla kalbi arasında sıkışan bir kader. İhanetle örülü duvarlar arasında, aşk filizlendi. Bir taraf görevini, diğeri kalbini feda etmek zorunda kaldı. Ve kıyametin kıyısında, asıl savaş ruhlarda başladı. © Tüm Hakları Saklıdır. Hikayede geçen kişi ve kurumlar hayal ürünüdür. Gerçeklikle bir bağlantısı bulunmamaktadır. |04.12.2022|

Tamamen büyünün hüküm sürdüğü bir gezegen; Uliana. Bu toprakların yöneticisi Lord Xavier, Karina'yı yaptığı bir hatadan dolayı cezalandırması gerekir. Gezegen kurallarına göre Karina'nın yaptıklarının sonucu infaz olması gerekirken Lord Xavier, Karina'yı bağışlayarak yaşamasına izin verir ama bir şartla; Karina'nın bütün büyüsünü ve güçlerini alıp onu sonsuz fanilikle lanetleyerek. Karina bu hayatı kabullenemez ve Lord'un yaşadığı topraklardan çok uzaklara kaçar; İkinci Kıta'ya. Kendisine ormanda bir yaşam kurar ve kendisini her şeye karşı eğitir. Bu dünyada gözünü açtığı her bir gün Lord'dan intikam alacağına ant içer fakat işler pek de planladığı gibi gitmez. ✩✩✩ "Yakamoz." Artık ses en net halindeydi çünkü sesin sert tınısı demir bir ok gibi beynime saplanmıştı. Bu sesi tanıyordum, bu sesi çok iyi tanıyordum. Otoriter ve sakin ama aynı zamanda alaycı... Bu sesin sahibi Xavier'dan başkası değildi.

Otira, devrimden sonra ilk kez uzak durması gereken başkente ayak basar. Etrafını geçmişin volta atan hayaletleri, iç savaşın hüküm sürdüğü bir krallık ve kanla güce tapan vahşiler sarmışken hayatının silinen kısmının peşine düşer. Ama içine adım attığı her çember Atlas'la biraz daha kesişirken yırtıcı, kızı yönetmek zorunda olduğu bir savaşın içine atar. Fırtına bulutları toplanır, hiyerarşi kaosa sürüklenir. Savaş çanları hiç dinmez. Güç zincirini derinden sarsacak bir kıyamet yaklaşırken, kızın kimin kanını taşıdığı ise bir muammadır. Miras kalmış bir intikam. Kapıya dayanmış bir ordu. Düşmüş bir ırk. Parçalanmış bir kıta. "Sözcükler kağıtlardan aktı ve tüm güzel şeyler soldu. O kutsal bir kitaptı ve ben, onu kirletmek için yaratılmıştım."