Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi. Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi. Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi? İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri. Mumlar üfledim, dilekler diledim. Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim. Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim. 🏀 "Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?" "Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."

Yanlışlıkla bi askere mesaj atarsan ne mi olur??? Görelimmm..

Her şey eflin'in internette gördüğü bir akımı abisinin arkadaşına denemesi ile başladı. Ben : seni bir arkadaş bir dostum gibi sevdim. Batu abi : Eeee? Ben : sen oturmuş bana aşktan dem vuruyorsun. Batu abi : Ne diyosun abim? Ben: bende sevdiğin çok şey var adı aşk değil. Batu abi :neymiş? Ben : çağırdım mı? Batu abi : yooo. Ben: ayarttım mı? Batu abi: Eflin içtin mi güzelim sen? Ben : kendin geldin ya. Batu abi: nereye geldim? Ben: şimdi dinle . Batu abi: dinliyorum. Ben : Biiiiirrrr çok sıkıldım. Batu abi : Noldu niye sıkıldın biri birşey mi dedi? Ben : ikiiiiii yerim çok dar. Batu abi: Nerdesin sen? Ben: ooooo senden çok var. Batu abi : bok var. Ben: Beni mi buldun şimdi? Batu abi : Eflin ne diyon gece gece ? Ben : çok işim var. Batu abi: kızım ne işin var gece gece ? _____________________________________ Uyarı: Bu kitap, şiddet, travmatik deneyimler +18 unsurlar küfürlü konuşmalar veya diğer duygusal olarak zorlayıcı ögeler içerebilir. okurların her biri için farklı bir etki yaratabilir. İçeriğin, gençlerin ve yetişkinlerin duygusal dünyasında çeşitli izler bırakması olasıdır. Lütfen kişisel sınırlarınızı göz önünde bulundurarak okumayı tercih edin.

Umut, en karanlık anda doğar ve bazı kıvılcımlar, devrimi başlatacak gücü taşır. Kış Gündönümü; robot teknolojisi, nükleer kış ve baskıcı bir rejimin kıskacındaki bir toplumun hayatta kalma ve umudu yeniden inşa etme mücadelesini anlatıyor. Aşk, arkadaşlık ve direnişin iç içe geçtiği bu hikâye, okuru karanlık bir gelecekte bile inancın ve cesaretin izini sürmeye davet ediyor.

''Gittiniz, beni bıraktınız sandım.'' O an dudaklarından kırık bir tebessüm peyda oldu, bakışları koyulaşmıştı. ''Öyle bir ihtimali bir an önce at kafandan. Çünkü...'' dediğinde yanıma yanaştı. Nefesi yüzümde geziyordu. ''Biz seni hayatımıza nakış atılmış ince iplerinden bir şekilde tuttuk.'' Nefesimi burnumdan aldığımda ciğerlerime kokusu yayıldı. Yanıma biraz daha yanaştı. Bende konuşsam dudaklarımız birbirine değecekti. ''Birbirine dolanmış iplerin, yaşadığımız hayata düğüm attığımız en güzel şey oldu...'' Kehribarları gözlerimi delip geçerken hızlı atan kalbimin onunda duyduğundan emindim. ''Bu yüzden seni bırakıp gitmek imkânsızın da imkânsızı. Anlıyor musun?'' Cümleleri kalbime dokunduğunda unutamayacağım bu sesi bu kelimesi kalbimin derinine bir not bırakmıştı. "Seni bırakıp gitmek imkânsızın da imkânsızı." Kapak Tasarımı: gimme_art

"Peki en sevdiğin renk ne Şervano?" Gökyüzüne bakıyordu bende ona. Onu izlemek gökyüzünü izlemekten daha cazip geliyordu bana. "Firuze. " " Efendim? " Kıkırdadı. Gülünce daha bu güzel olduğundan haberi var mıydı? Olmasın bence. "En sevdiğim renk Firuze Lidyalı." Gözlerimi devirdim. İki dakika romantik konuşamıyoruz arkadaş. "Adımla daha ne kadar dalga geçeceksin?" "Küçük Prens Gülüne kavuştuğu zaman." Kaşlarımı çattım. Ben Küçük Prens okumamıştım ki. "Ha?" Tepkim onu güldürmüş ve kahkaha atmasına sebeb olmuştu. Ne gülüyon be adam? "Diyorum ki. Soracağım soruya evet dersen sonsuza kadar diyeceğim." "Ya hayır dersem?" Sorduğum soru onu germiş, gülen yüzünün solmasına sebep olmuştu. "O zaman benim için sadece Lidyalı olursun." Sonrada duymadığım birseyler fısıldadı. "Lidyam olmak varken Lidyalı olursun."

Yüreği yaralı olan olan bir kız İntikam için her şeyi yapabilecek bir adam midyata doğan bir aşkın hikayesi... Kitap bana aittir kalplerin alevi adında ki tek kitap Çalınamaz kopyalanamaz...

"Bu benim mahvolma hikayemdi ve tam şu an bunu anlamıştım. Hıçkıra hıçkıra ağladığım zeminde mahvolurken bu hayata mahvolmak, yok olmak için geldiğimi anlamıştım." İki ruh, geçmişten gelen yaralar, hayatın bir yerlerde bir araya getirdiği o iki beden. Kayıplar, savaşlar ve en derin yara izleri. Onlar birer geçmişteki yaralı ruhtu. Kapanan yaraları birbirlerini bulmalarının ardından yavaş yavaş açılmaya başlamıştı.

afra lise hayatını dönüm noktası olarak görüyordu istediği liseyi tutturamamıştı ve düz liseye gitmek zorunda kalmıştı okulun ilk günleri güzel geçiyordu taki bir gün okulda kilitli kalanadek...