İstanbul'un en büyük mafyalarından birinin kızı olan Kainat Kızılkaya ve önce Kızılkaya ailesinin mal varlıklarını, ardından biricik kızlarının kalbini çalan Yaman Haris Batıkan sürekli karşı karşıya kalırlarken aralarındaki çekime karşı koymaya çalışmaları gerekiyordur. Ve henüz yolun başındayken karşı koymaktan vazgeçerler. İkisi de birbirine güvenmemesi gerektiğini biliyor, ancak bu oyunda en büyük hata duygulara kapılmak. Gerçekler ortaya çıktığında, kim kazanacak? Kainat, gerçekten göründüğü kadar bencil ve umursamaz mı, yoksa sakladığı bir planı mı var? İhanet ve arzunun iç içe geçtiği bu hikâyede, hiçbir şey göründüğü gibi değil. Ve en büyük hançer, daima en yakındaki düşmandan gelir.

"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

''Senden nefret ediyorum.'' dedim tiksinir gibi bir sesle. ''Senden de, bu anlaşmadan da nefret ediyorum!'' Ellerini saçlarının arasından hızla geçirdi. O da benim gibi öfkeden köpürüyor, çenesindeki kemiklerin kendini belli edercesine kasılmasına sebep oluyordu. Öfkeden aldığım nefeslerin haddi hesabı yoktu ve kalbim sanki artık kan pompalamayı bırakmıştı. Gerilen vücudunu kapıya doğru sürükledi ve damarlarının kolayca fark edildiği elleri ile kapı kulpunu kavrayarak çevirdi. Kapıdan çıkmadan önce, ''İğreniyorum senden.'' dedim ve o anda durup histerik bir kahkaha atarak kapıyı kapattı. Bana doğru döndüğünde hızla üzerime doğru yürüyordu. O kadar emin adımlarla geliyordu ki üzerime, bir an geri kaçacağımı sansam da yapmadım. ''Hayır,'' dedi aramızdaki mesafeleri sıfıra indirirken. ''Benden hoşlanıyorsun.'' dedi ve yüzümü ellerinin arasına olarak titreyen dudaklarımı dudakları ile birleştirerek bütün öfkemin uçuşmasına sebep oldu. Lalisa Manoban & Park Jimin. Bitiş Tarihi, 15.12.18

❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

Alina ve Mira birbirlerine kardeş diyebilecek kadar yakın bir arkadaştı ama Alina lavobaya giderken Mira ve Alinanın sevgilisi olan erkek ile öpüşürken gördü ve o an tüm dünyası yıkıldı koşarak kendisini "hiç düşünmeden gözlerini kapatıp"sahile bıraktı kendisini ve ordan gecen bir genç onu kucaklayarak çıkardı ama çok geçti Ve kız komaya girmek zorunda kaldı ve 1 yıl sonra....

ASİL KANI SÜRDÜRMEK ADINA BİRBİRİNİ HİÇ TANIMADAN EVLENDİRİLEN İKİ SAFKANIN HİKAYESİ

Hamile kalmak için sayılı günlerim varken ya güçlerimi kaybedicektim ya da Şeytan'dan bir çocuk yapıcaktım. Bende Şeytan'ı seçtim. 🌙🌙🌙 İnatçı bir Cadı... Kurnaz bir Şeytan... Hekate cadıları lanetlemişti. Diaboli ise lanete rahmen Afra'yı seçmişti. 🌙🌙🌙 Bilgilendirme; Kitabımızda kızımız melez değil, sonradan cadı olduğunu falanda öğrenmiyor, iyilik meleği hiç değil. Sonuna kadar bir cadı. Kitapta kanlı ayinler, kurban içeren ritüeller karanlık zihnimin bütün fantezileri yer alıyor. Etkilenecek olanlar lütfen okumasın çünkü Wattpad'in en karanlık dark romanını yazıyorum. Büyüyle kalın...🌙

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

"Sakın!" diye bağırdı duygu duvarını kırarak. "Eğer o silahla kendini vurursan bunun dönüşü olmaz Efil!" Acıyla kahkaha atmaya başladım. Herkes benim bunu yapacağımdan o kadar emindi ki, korkuyorlardı. Haklılardı da. Yapacaktım. "Niye?" diye fısıldadım gülümsemem yüzümden yavaş yavaş silinirken. "Bu silahı bana yıllar önce doğrultan sen değil miydin? Bu silah benim sonum olacaktı zaten şu an seni korkutan şey ne Karan!" Cevap vermedi. Veremedi. Dudakları lâl oldu bu gece. Korkuyordu. Beni kaybedecek olmaktan korkuyordu. O korkmazdı, onun istisnaları olmazdı. Ben hariçtim. "Nefretten aşk doğamaz demiştin." dedim tüm uzuvlarım acıyla sızlarken. "Haklıydın. Biz nerede başlarsak orada biteriz. Nefretin benim sonum olmasına izin vermeden ben kendi sonumu yazıyorum." "Yapma Savcı." dedi ben silahla ateş etmeden hemen önce. "İnsanlar yanılır ama ben yanılmaz demiştim ya sana, ilk defa haklı çıktın. Yanıldım. Nefret aşka dönüşürse şayet, o adamı kimse tutamaz. Aşk gerçekten her şeyi yenebilecek olan tek duyguymuş çünkü." "Duygulara yeri olmayan sen mi söylüyorsun bunu? Aşk nedir bilmiyorsun bile!" "Evet!" dedi bağırarak. "Aşk nedir bilmiyorum, tek bildiğim senin yanında kendimi kaybettiğim. Kalbimin hızlanmasını sağlayan, tek bir gülüşünle bana tüm dünyayı yaktırabilecek güce sahip olan tek kadın sensen ve buna aşk denmiyorsa ben hastayım Savcı. Ben yenildim." Bu cümlenin devamını duymaya hazır değildim. Söyleyemezdi. "Ben senin yenilmeni beklerken, ben sana yenildi-" Başımı ağır ağır sallarken cümlenin devam etmesine izin vermeyerek, acımadan iki el silah sesinin duyulmasını sağladım. Bedenim yere kapaklandı. Tüm feryat dolu sesler umurumda olmadı ama diz çökmem için bana emreden Karan Kızıltuğ'un gözyaşları içinde yerde diz çöktüğünü görmek bu gece için en kötü ikinci şeydi.

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.