Δεύτερο βιβλίο του Memories. Ελπίζω να σας αρέσει όσο και το πρώτο 😍 Βασίζεται σε δικές μου ιδέες μόνο. Παρακαλώ μην παίρνετε δικές μου ιδέες. Αν δείτε πουθενά ίδια γεγονότα θα χαιρόμουν πολύ αν με ενημερώνατε ❤️ -Περιέχει υβριστικό λεξιλόγιο και ακατάλληλο περιεχόμενο- ✎ Η ιστορία άρχισε: 25/12/19 ©2019-2020

[ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ] "Για που νομίζεις ότι το έβαλες;" Με ρώτησε, ενώ εγώ εστίασα το βλέμμα μου στα καταγάλανα μάτια του που ξεπρόβαλαν μέσα από την μαύρη μάσκα του. Μου κίνησε τόσο το ενδιαφέρον που επιθυμούσα να την τραβήξω και να αποκαλύψω το πρόσωπο του. "Δεν νομίζω να σου πέρασε από το μυαλό να σε αφήσω να φύγεις έτσι;" Πλησίασε απειλητικά το πρόσωπο του στο δικό μου και είπε με θράσος. Τα μάτια του γυάλιζαν και κατάλαβα πως διασκέδαζε με το τρομοκρατημένο πρόσωπο μου. ▪︎ ▪︎ ▪︎ Ισχύει άραγε αυτό που λένε; Αν αγαπάς κάποιον πρέπει να τον αφήσεις να φύγει; Και αν αυτός σ'αγαπάει πραγματικά, επιστρέφει; ▪︎ ▪︎ ▪︎ Καλή σας ανάγνωση! Wattpad 2018-2020.

-Ρε γαμωτο ακουσε με ... -Δεν εχω να ακουσω τιποτα! ..ειπες ή δεν ειπες ψεματα; -Ειπα αλλα δεν το ειπα για κακο.. -Μπορεις να φυγεις μακρυα μου ;.. -Οχι γιατι σ'αγαπαω.. #1 fanfiction 2015-2016 #1 danger 26/9/18 #8 love out of 2,4k stories 19/11/18

Η ιστορια μας συνεχιζεται.. ❤ Η προηγουμενη λεγετε " Ένας Ωραίος Μαλάκας" για οσες δεν το ξερουννν..❤

"ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΜΕΊΝΟΥΜΕ ΜΑΖΊ;!" Φωνάζω σοκαρισμένη. "Μην ανησυχείς κερασάκι. Θα περάσουμε ωραία μόνοι μας στο σπίτι μου για τρεις ολόκληρες μέρες" Είπε ο Λουκ με ένα πονηρό ύφος. ↓ Η Μελίνα είναι 17χρονών, μετακομίζει μετά από πολλά χρόνια πάλι στην Αθήνα. Καινούργιο Σχολείο, καινούργιο σπίτι. Με τις φίλες και τους φίλους είχε κρατήσει επαφές με ελάχιστους. Ήθελε να δει τον Λουκ τον πρώτο παιδικό της έρωτα πως έχει γίνει, τι διαφορές έχει με το πριν και το τώρα. Άλλαξε ή όχι; Και όμως έχει αλλάξει πάρα πολύ από την τελευταία φορά που τον είχε δει. Είναι πιο αναίσθητος, πιο απόμακρος, είναι ένα από αυτά τα αγόρια που προκαλούν προβλήματα, έχει πολλούς φίλους και όλοι θέλουν να τα έχουν καλά μαζί του. Τι θα γίνει όταν η Μελίνα και ο Λουκ έρθουν πιο κοντά; Θα βγει πουθενά ή είναι ένας απλός ενθουσιασμός που κρατάει ένα μήνα και τέλος; ↡ Ευχαριστώ για την υποστήριξη που έχετε δώσει σε αυτό το βιβλίο. Είμαι πολύ ευγνώμων πραγματικά. (Διορθώνονται σιγά σιγά τα κεφάλαια γιατί το έγραψα 3η γυμνασίου και είναι μες τα ορθογραφικά σορρυ😭) -Περιέχει υβριστικό λεξιλόγιο και ακατ

"ΕΙΠΑ ΚΑΤΙ ΓΑΜΩ ΤΗ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ" ξανά φώναξε και χτύπησε τη μπουνιά του πάνω στο τραπέζι. "Πο..πονάω" ψιθύρισα αδύναμα έτοιμη να λυγίσω και να βάλλω τα κλάματα. ++ Η Ανθή είναι ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι σεμνό, γλυκό και συνεσταλμένο. Μπορεί να είναι κόρη ενός πλούσιου επιχειρηματία όμως στη ζωή της μόνο πλούτη δεν γνώρισε. Δεν προκαλεί ποτέ μπελάδες και προσπαθεί να περνάει πάντα απαρατήρητη, αφού τα κόμπλεξ τόσο για την εμφάνιση της όσο και για τον ίδιο της τον εαυτό την κρατάνε μακριά από τους γύρω της. Φιλίες ή κάποιο εφηβικό έρωτα δεν έχει να θυμηθεί. Μόνο κακίες και κλάματα. Όταν η μητέρα της βρίσκει μια καινούργια δουλειά αναγκάζεται να μετακομίσει και για κακή της τύχη στο νέο σχολείο θα κάνει το τρομερό λάθος να πέσει πάνω στον Στέφανο, το πιο τρομαχτικό και άκαρδο αγόρι. «Η γνωριμία τους ξεκινά από το κεφάλαιο 5» Βιβλίο που περιέχει τοξικές, βίαιες, μάτσο, σεξιστικές μη αποδεκτές συμπεριφορές... #1 θέση αγάπη, ρομαντική, έρωτα, δράμα 2018 #1 θέση εφηβική φαντασία 20.04.2018

"Τώρα γιατί το έκανες αυτό;" "Γιατί μόνο εγώ θα βλέπω τις sexy φώτο σου και το tattoo σου! Και κάποια στιγμή θα πηδιόμαστε όντως όπως έλεγα και στον σερβιτορούλη" Το τελευταίο το ψυθιρίζει στο αυτί μου και μου δαγκώνει τον λοβό. Ανατριχιάζω ολόκληρη. Πώς έχει τέτοια επιρροή πάνω μου; ΚΑΙ ΠΩΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΠΟΞΕΡΑΚΙ;;; "Αυτά δεν ήθελες;" ρωτάει και μου δίνει το κουτί με τα δημητριακά. Πιάνει τον έτοιμο πια καφέ του και μου κλείνει το μάτι. " Ααα και πού' σαι...πιο μακριά σορτσάκια την επόμενη φορά, εντάξει μωρό μου; Δεν είσαι μόνη σου εδώ" Έχω μείνει στήλη άλατος, αλλά ενα χαμόγελο μου ξεφεύγει. Να δούμε στο τέλος ποιος θα παρακαλάει ποιον... Εξώφυλλο: @surnair

«Άριστη δημοκρατία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πάρα πολύ πλούσιους ούτε πάρα πολύ φτωχούς πολίτες.» Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος «Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να καταστήσεις ακίνδυνους τους φτωχούς είναι να τους εκπαιδεύσεις να θέλουν να μιμούνται τους πλούσιους.» Carlos Ruiz Zafón, 1964 -, Ισπανός συγγραφέας Έτος 2230. Ο κόσμος έπειτα από έναν παγκόσμιο πόλεμο έχει καταστραφεί. Οι κοινωνικές κάστες κάνουν την εμφάνιση τους και ξαφνικά οι άνθρωποι χωρίζονται σε εργάτες και Γαλαζοαίματους. Δύο νέοι γνωρίζονται σε αυτή την ταραγμένη περίοδο και κόντρα σε όλους και σε όλα ερωτεύονται. Και έπειτα η πραγματικότητα τους χτυπά αλύπητα. Ο καθένας θα παλέψει με διαφορετικό τρόπο για να ακολουθήσει τα πιστεύω και τα αισθήματα του... Για πόσο όμως αυτά θα παραμείνουν κοινά και για τους δύο όταν όλα έχουν βαλθεί να τους κρατήσουν χώρια; Ένας αγώνας για επιβίωση, η φλόγα μιας επανάστασης, ο απόλυτος έρωτας και η μοίρα θα είναι η λύτρωση ή η καταστροφή τους... Θα τα καταφέρουν; Καλύτερη Θέση: #1 Επιστημονικής Φαντασίας (2Μαϊου- 7 Ιουνίου 2017)

"Πες μου σε παρακαλώ ότι το θες αυτό όσο το θέλω κι εγώ" είπε με κομμένη την ανάσα. Ένιωθα κατακόκκινη, η ντροπή μου ήταν εμφανής άλλη μία φορά. Τελικά έγνεψα καταφατικά, αποφεύγοντας το βλέμμα του που με κάρφωνε με λαγνεία. "Θέλω να το ακούσω μωρό μου. Θέλω να μου πεις πόσο με θέλεις αυτή τη στιγμή." Είπε σιγανά με φωνή βραχνιασμένη, ήχος τόσο απολαυστικός που έφερνε ανατριχίλες σε όλο μου το σώμα. "Σε θέλω" είπα γρήγορα και κοφτά. Ένα μικρό χαμόγελο εμφανίστηκε στην άκρη του στόματος του. Τα χείλη του έπεσαν πάνω στα δικά μου και τα χέρια του έσφιξαν τη μέση μου. •~•~•~• Συμμορίες, ερωτικά δράματα, κόντρες και πάθη... Πώς θα τα βγάλουν πέρα?

Η Ζωή, μια νέα κοπέλα, σπουδάζει εδώ και λίγο καιρό σε μια μεγάλη πόλη. Η ζωή της είναι ήρεμη μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει τον Μάρκο. Όμορφος, άκρως επικίνδυνος και ο μεγαλύτερος φόβος όλων, κανείς δεν τόλμησε να του αντισταθεί. Κανείς... Εκτός από τη Ζωή. Ανακοίνωση: έχουν γίνει αλλαγές στα κεφάλαια, λόγω γερής δόσης cringe που έλαβε η συγγραφέας όταν τη ξανά διάβασε μετά από 10 χρόνια.