Yedi tanrıdan biri olan Kaos, canavarlarla süregelen savaşta insanlarla güçlerini paylaşarak fânilerin işine karışmıştır. Kadim düzeni bozan Kaos Tanrısı, kardeşlerinin gazabını üzerine çekmiştir. Rivayet odur ki; bir ceza olarak hapsedildiği insan vücudundan sadece sevgiyi ve merhameti öğrenince kurtulabilecektir. İnsanlar tarafından ''canavar'' olarak adlandıran özel ırkların, bu savaşlarda soylarının tükenmesi üzerinden yüzyıllar geçmiştir. En azından Elbis böyle biliyordu... Ta ki kendini bir anda özellerin gittiği Nyxhaven Akademisi'nde bulana kadar. Herkesin birbirinden tehlikeli olduğu bu akademide sıradan bir insan olan Elbis; güçlü dostluklar ve kaçınılmaz düşmanlıklar kuracak. Aklın sınırlarını zorlayacak dersler, maskeli balolar, kaybolan sınıf arkadaşları yetmezmiş gibi; dünyayı tehdit eden bir organizasyonun hedefi haline gelecek.

"Ki ben artık herşeyini kaybetmiş bir kızdım. Her bir yanım kimsesizdi. Ailem gitmişti benim. Ve bizi ayıran ölümdü. Ölümün çaresi yoktu ki." Liya bir gün dayısıyla kavga eder ve tek sığınağı olan mezarlığa,ailesinin yanına gider. Oradan ayrılırken bir şehit mezarı görür. Abisinin de asker olmak istediğini hatırlar ve gözleri dolar. Elinde kalan çiçekleri o mezara bırakır. O sırada ise yüzbaşı ve tüm tim onu izlemektedir. "Bu kız kim ve neden kardeşimin mezarının üstüne çiçek bırakıyor."der Yüzbaşı. Yüzbaşının hiç akrabası yoktur. Kıza baktığında birşeyler anımasamaya çalışır fakat olmaz. Birkaç yıl önce işkenceye uğradığı için hafıza kaybı yaşamaktadır. Liya ve Yüzbaşının geçmişi bir tarafta dururken gelişen tatsız bir olay onları tanıştırır. Hoşgeldiniz benim biricik dünyama. Dünyamıza...

"Cehennem" diye tabir ettiği yerde 2 yıl boyunca tutsak kalan, ona yaşatılanlardan dolayı erkeklerden korkan bir kadın ve Güneş korkmasın diye ona dokunmayan, aralarındaki mesafeye sürekli dikkat eden, onu hayata geri döndürmeye çabalayan bir adamın hikayesi... "Sana geldim Güneş. Meçhule gelir gibi geldim sana. Bana yardım et çünkü ben, senin sessizliğinde sağır oldum." Gökyüzünden firar eden feryat, Alihan'ın sesini bastırırken Alihan kollarını iki yana açtı. "Köşe bucak yaşadığın hayatında sesini duymama izin ver." Not: Şiddet ve tetikleyici unsurlar içerir. Yetişkin okurlar için uygundur. Bu kurguda geçen kişiler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Kapak tasarımı @bsudeee' a aittir. Güzel kapak için teşekkür ederimm.

Siz: Bizimkilere 'ona söyleyin davasını geri çeksin' demişsin çekmiyorum davamı falan Yunan Tanrım: Ne? Yunan Tanrım: Ne davası? Siz: Sana açtığım gönül davası bebeğim 😉

"Ben bu dünyada sana açtım gözümü. Varsa sen yoksa sen... Ne gözüm gördü başkasını, ne gönlüm yönünü çevirdi senin gözlerinin menzilinden başka yere. Her gece, dua diye sana kavuşma hayalini bastım kalbime. Hep bir umut dedim kendime, ayakta durduysam bugüne kadar sebebi buydu." "Şimdi diyorsun ki yan Merih, yıllardır büyüttüğün sevdana kavuşamayacaksın, yak kendini Merih." Alnımı öptü. Elleri titriyordu. İçin için ağlıyordu. "Senden gelene kurban olurum ben. Başım gözüm üstüne. Dersen ki sana bu dünyada vuslat yok, yine de bende ki aşkına ihanet etmem. Ben sana kıyamam, kendimi yakarım ama sana değen yeli bile seni incitmesin diye engellerim. Böyle mutlu olacaksan buna da eyvallah." Derin bir nefes alıp ayağa kalktı. Gözlerini sildikten sonra bana son kez bakıp gitti. Olduğum yere yığılıp haykırarak ağlamaya başladım. Bu gece ruhum sökülmüş, aşkımı kaybetmiştim.

Karadeniz'in ve Doğu'nun yeraltındaki liderleri, aralarındaki gücü kuvvetlendirmek için çocuklarını evlendirmeye karar verirler. Babası için kızı çok değerli olsa da gücünün azaldığının farkındadır bu yüzden bunu kabul eder. Başlarda sıradan bir evlilik gibi gözükse de Umay'ın asıl planı annesinin katillerinden ve kara masadaki herkesten intikam almak ister. . . . Durmadan koşuyordum , kaçırıyordum. Neyden? Herşeyden. Babamdan, kendimden , geçmişten , korkularımdan, sırlardan , yasaklardan ve en önemlisi de evlilikten. Babamın neden böyle bir karar verdiğini anlamıyordum. Kızının saçını teline kıyamayan adam, güç uğruna ilk kızını gözden çıkartmıştı. Ben Umay Sare. Ayaklarım kanayana , nefesim kesilene kadar koşmaya devam edeceğim. Peki sen, sen de benimle birlikte bu yolda koşmaya var mısın?

Hayatını yaşayamayan genç bir kadın, ölümün kendisinden onu yaşatması için bir sebep isterse ne olur? Ölüm ilgilenmez. Ancak yüreği, hissettiği yabancı duyguyla buna izin vermez. "Sebebini buldum. Gülüşünü sakla kadın." KURGUDA ARGO SÖZLER UYGUNSUZ DAVRANIŞLAR VE HASSAS İÇERİKLER VARDIR TSSB İÇERİR KARANLIK- MAFYA ROMANTİZMİDİR YETİŞKİN KURGUDUR Yayımlanma tarihi 12/09/24

Dikkat: +18 sahneler barındırır. • Mafya • Anlaşmalı Evlilik • "Benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun, küçük köstebek." Yutkundum. O, Eymir Valen'di. Aynı otelde, yan yana odalarda kalmıştık ve ben ona yakalanmıştım. Beni bir köstebek olarak görmesinin sebebi buydu çünkü hakkında bilgi toplamaya çalıştığımı sanıyordu. Oysa benim amacımın Eymir'le hiçbir ilgisi yoktu. "Peki ya sen, benim hakkımda ne biliyorsun?" "Bir köstebek olduğunu." Kendi söylediği cümleyi düzeltti. "Güzel bir köstebek." Dudaklarım iki yana kıvrıldı. Belki harekete geçip varlığını ifşa etmem gerekirdi ama ben genelde kuralları çiğnerdim. "Burada olmamalıydın." Dedim, net bir şekilde. Abimler onu fark ederse cesedini çıkartırlardı. "Burada olmasaydım yarattığım şaheseri görme imkanını nasıl bulacaktım?" Bence benden bahsetmiyordu, elbiseden bahsediyordu. "Şaheserini bana göndermek yerine evinde muhafaza da edebilirdin." "Seni evimde muhafaza etme fikrini sevdim." 🕸 Mafya▪︎Düşman Aileler▪︎Anlaşmalı Evlilik Yayım tarihi: 22.07.2025

Bir defter... Beş arkadaş gittikleri dağ evinde buldukları gizemli deftere bir hikaye yazarlar. Bir süre sonra yazılanların gerçekleştiğinden şüphe etselerde buna ihtimal vermek istemezler. Kader çoktan yazılmıştır. Ve o hikayede bir katil vardır... Ne gittikleri dağ evi, ne orada buldukları, ne de yaşadıkları şeyler tesadüftür. O gecenin sabahında bir kişi kehanete kurban olacak ve İnsanoğlu'nun günahlarından beslenen diğer evrende bulacaktır kendini. Buradan kurtulması için o defterdeki tek şeyi değiştirmesi gerektir: Olmaması gereken bir şeyi... ~~~ Sırtım aniden sert ağacın gövdesine çarptığında yaşadıklarımın hâlâ kâbus olmasını diliyordum. Bu kadarı çok fazlaydı. Çenemi kavrayan parmaklarına karşılık altta kalmamaya çalışarak elimi gırtlağına sarmıştım. "Nesin sen?" Yüzümün her karışını inceleyen kara gözlerinde ölümü görebiliyordum. Her an başımı gövdemden ayırmak için tetikte gibiydi. Sorduğu saçmalığa gülmeye yeltensem de bu pek mümkün olmadı. "Ne gibi görünüyorum?" Soğuk suretindeki ifade daha ürkütücü bir hâl aldı. Dudakları ölümün tehlikeli sularından baş gösterircesine yukarı kıvrıldı. "İnsan olmadığın kesin." Parmakları boğazımı kavrarken yutkunmaya çalıştım. Ben bu değildim. Bu kadar aciz hissedemezdim. "Arafa merhaba de, kaçak."

Bade, ince bir iplikle ördüğü hayatının ve geçmişinin yükü arasında dengede kalmaya çalışırken, her şeyin yeterli olduğuna inanıyor. Ta ki Kayra ile karşılaşana dek. Kayra'nın sessiz varlığı, Bade'nin sınırlarını parçalarken tehlikeli bir oyun başlıyor. Hayatına açtığı yarıklardan hem bugününe hem de geçmişine uzanan karanlık sırlar sızıyor. Gerçekler açığa çıktıkça aralarındaki bağ, karanlık bir bağımlılığa dönüyor. Birini anlamak, onunla beraber delirmeyi göze almak demektir. Bazı sırlar ne dile getirilir, ne de unutulur. Bazı sırlar yalnızca kanla mühürlenir. Ve bir bütün olmak için, birlikte parçalanmak gerekir.