İnsanistecnm-Kandilin kutlu olsun kocacıııııımmmm Yusuufff-Seninde. ♡ "Neye gülüyorsun." İyiki gülüyorsun. Öyle güzel gülüyorsun ki; Ölünce mezarımın üstüne gülüşünden çiçekler yapıp koysunlar istiyorum. Ölünce mezarımı gülüşün yapsınlar istiyorum. Çünkü ben ölünce bile yaşamak istiyorum. ♡ Sevmesende beni, özledim sesini. ♡ 2 yıldır platonik olduğu çocuğa 18.kez,fake hesaptan yazan bir kız düşünün. O çocuğun aşkı ile ayakta duran kız. Ve bir tarafı yaralı olan o çocuk. "Başka bir evrende en güzel halinle." Azra ve Yusuf,başka evrende en güzel halleri ile sizlerle. ♡ Selam,bu benim ilk kurgum. Her geçen bölüm kendimi daha da geliştirildiğimi düşünüyorum. O yüzden ilk bölümler pek hoşunuza gitmeyebilir. Onları'da en kısa zamanda düzenleyeceğim. Kurgu,tamamen kendi düşüncelerimden ibarettir. Çalıntı yapmadım. Eğer çalıntı bir söz olduğunu düşündüğünüz bir cümleye rastlarsanız, lütfen ilk önce bana sorun. Eleştiriye açığım ama ilk kurgum olduğunu varsayarak eleştirirseniz sevinirim<3 Sizleri seviyorum. Öylesine değil,sahiden. Bunu okuyan kişi; Ailemize hoşgeldin. Hiç bizden ayrılmaman dileğiyle. Ha birde; İyiki varsın,sahiden. ♡

Ve bir çığlık koptu gökyüzünden. Değişti oyunun seyri, tüm kartlar öne serildi. O an kaderleri baştan yazıldı. Gecenin ıssız karanlığı acının gözyaşları ile lanetlendi. Oyuncular sahnedeki yerlerini aldı. Perde açıldı... Gösteri başladı. Ziyan dolu hayatlara ithaf aslında bu.

Hayat kelimesi 5 harften oluşuyordu değil mi ? ,kolayca telaffuz edilen fakat uzun bir ömrü içine alan bu kelime.Basit bir kelimenin ardından çıkan insanlığın bazen acıdan önünü göremediği ,bazen ise mutluluğun içinde hava da süzülen kahkahalara ... Ben ,hayatın gerçek yüzünü ilk canımdan bir insanı kaybettiğimde anladım.Soğuk bir zeminin üzerinde ;sayılı ama bana bir ömür gelen gecelerin her birinde, soğuk bedenine sarılırken ki acizliğimi o an hissettim.Ölüm kokusunu her soluğum da kaybettiğimi bir kez daha farkında vardım. Ölüm,kayıplarımı sararken benim yapabildiğim tek şey ona kucak açmak oldu ,bu yolun sonunda beni de alacağını biliyorum.Şayet ki beni aldığında virane olacağım .Sonumu getiren yol bitene kadar canım dediğim insanın umutlarını çalanların sonunu getirmeden son nefesime kadar savaşacağım. Duruyorum sonra bir an Geçince zaman Yokluğunu anlıyorum Susuyorum tüm, sözler tükenmiş gibi Anlamı yok ya da, zaten geç kaldım Zaman, ağırdı hani neden çabuk geçti Yalan kolay gelirdi sonu hüsran Sensiz günüm geçemez dediğin o an Yalan, yalan

Düşün; karanlığın tam ortasındasın. Etrafını bir sis sarmış. Herşeyini kaybetmişsin. Bir fırtına var. Yürüyemiyorsun bile... Tacın yere düşmüş. Elbisen kirlenmiş. Nefes alamıyorsun. Kalbinde bir hançer. Bir acı. Yere yığılıyorsun görüş alanın daralıyor. Ama sonra bir anda bir ışık beliriveriyor. O koskocaman zifirikaranlığın içinde cılız bir ışık tanesi... O küçücük ışığı gördüğün anda gözlerini huzurla kapatıyorsun. Herşeye hazırsın. Fırtınaya... Canavarlara... Çünkü biliyorsun. O ışık tanesi seni herşeyden koruyacak. Herşeyden...