•Efsunlu Bir Köy Rüzgarı• Yoğun yetişkin sahneler içermektedir. #anlaşmalıevlilik #zorakievlilik #bursaköyü #köykurgusu #smut

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

Eke: büyük, olgun, abi, akıllı Düşmanlığın en koyu lekeleriydiler Yiğit ve Güneş. Ailelerinin başlattığı düşmanlığı ileri götürmekten çekinmeyecek kadar nefret ediyorlardı birbirlerinden. Sürekli birbirlerinin ayağını kaydırmaya çalıştılar yılmadan, bıkmadan. Güneş, Yiğit'in nişanlısı Ahu'nun aklını bulandırıp türlü türlü oyunlar oynayıp adamı aldatmasını sağladı. Yiğit'in aldatılma görüntülerini ise adamın doğum gününde, herkesin önünde izletti. Güzel bir doğum günü hediyesi vermişti ona. Bunun altında kalmak istemeyen Yiğit ise intikamını en acı şekilde alacaktı. Güneş'in erken menopoza gireceğini öğrenen Yiğit tüm planını bunun üzerine kurdu. Anne olmak isteyen ve kısıtlı zamanı olan kadının elindeki tek şansını da alıp onu ömür boyu annelik duygusundan mahrum bırakacaktı. Tüm planını bunun üzerine kurmuştu. Planının ilk adımı ise kadını kendine aşık etmek olacaktı.

Acıdan zevk alınabilir mi? Biri bana bunu Alp ile tanışmadan önce sorsa kesinlikle "HAYIR" derdim. O bütün hayırları mı "MÜMKÜN" kıldı. Bir enkaz olan hayatımı ateşe vermiştim, ateş küle dönüşmüştü, ama o tüm külleri yeniden alevlendirdi. Nazenin üniversite son sınıf öğrencisidir. Hayattan tek istediği acı dolu geçmişinden sıyrılıp yeni bir hayat kurmaktır. Çocukluğunda yaşadığı şiddet dolu günleri unutmaya çabalarken... Ona tüm acıları tekrar hatırlatacak bir adamla tanışır... Bu yakışıklı, zengin ve gizemli adam ona hiç bilmediği zevkler tattıracak, Nazenin'in kapatmaya çabaladığı yaralarını deşerken varlığından bile haberi olmadığı duyularını canlandıracaktır. Acıdan zevk doğarmış bazen. İnletirmiş yeri, göğü. Dokunuşlardan etkiliymiş sert derinin darbesi ve dokunuştan çok kavururmuş bedeni. Ten acıdıkça tutku canlanırmış. Ten acıdıkça bağlanırmış şehvet düğümleri teker teker... Metal kelepçe sıyırdıkça bilekleri çınlamalar, inlemelere, inlemeler, çığlıklara dönüşürmüş. Acıyı istermiş beden acımayı istermiş. Sırf ruhu acımasın diye bedenin acısını kabullenirmiş...

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

|Yetişkin İçeriklidir.| Genç adamın gözleri önce kızıl saçlarda daha sonra süt beyazı olan tende gezdi. Tanrı biliyordu ya genç kadınla bedenlerini her birleştirdiğinde cehennemde yanıyordu. Ellerini kadının teninde gezdiğinde usulca fısıldadı. "Ti amo!" Kendini usulca genç kadına ittiğinde milyonlarca yıldız başından aşağı dökülmüştü. Eli fütursuzca kadının teninde dolaşıyor ve her bir darbesinde ağzında küfürler çıkıyordu. Teninde gezen parmaklar her bir dokunuşta alev alıyordu. Bu gece burası cehennemdi ve bu bedenler yanmak için buradaydı! Gökyüzünde parıldayan dolunay, tenlerde hissedilen rüzgâr, inlemeler ve yoğun erotizm bu geceyi diğer gecelerden farklı kılmıştı. Çünkü bu gece bir aşkın başlangıcı değil, bitişiydi.. ♤♧ 3.7.2020

Antonio Rafael Del Piero, Yasemin Aktaş'a birkaç haftalığına birlikte vakit geçirmeyi önerdiğinde, genç kadın sadece takılacaklarını, sonra da herkesin kendi yoluna gideceğini düşünmüştü. Ama öyle olmadı. Yasemin, Antonio'ya aşık olup, İtalyan bir milyonerin bebeğine hamile kaldı ve birden ikisinin de tüm hayatı tepetaklak oldu.

Gezgin Kuzel, yurt edindiği bir kenar mahalle entrikasının merkezinde, bizzat kendisi, kendi için tasarladığı kalıpların içerisinde yaşayan genç bir kızdır. Tecrübeli bir rotaya, hayatı boyunca onu yalnız bırakmayan dostlara, dikenli bir maziye ve kuşlara sahiptir. Geçmişinden kopamayan yanı, iradesini bir örümcek ağı gibi saran korkularının arasında, onu yıllarca havasız bırakarak yetiştirmiştir. Bir gece yarısı üst kademeden dört yabancı adamın hayatına dahil oluşuyla sonu görünmeyen bir dehlizin methalinde bulur kendini. Gezgin Kuzel'in bu kısımda bildiği ve aynı zamanda bilmediği bir şey vardır. Bildiği, bu dehlizin onun başlangıcı olmayan bir sonu olacağıdır. Bilmediği ise, bu dehlizin uzun yıllar önce esasen onun için inşa edildiğidir. ©

VURGUN I, Kelebek Çiçekler çok yakında Lapis Yayınları ile raflarda!.. Geçmiş; yazılmayı bekleyen bir romanın ilk cümlelerini kulağıma fısıldadığında kurtarıcım olan adamın rahesinde ağzımdan akan kan vardı. ''Seni bulduğum gün kollarıma almasaydım, bunca kan durmazdı,'' dedi, sesi çığ düşüren dağların aşınmaz karlarını taşıyordu. Dağlar onun yuvasıydı, sinesine sakladığı yalnızlık ise bendim. Ondan ağabeyini alan acımasızlar benden de zihnimde taşıdığım hatıraları almıştı. ''Seni bulduğum günden sağ kurtulurdum ama affet, Leylifer. Sadece enkaz altında kalırım sanırken, sana bakarken titreyen sol yanımdan vuruldum.'' Bir eşikten öbürüne atlarken anladım; kanatları siyah benekli, kırmızı zehirli kelebek, ben senin dağlanan yarana vurgundum. Eğer bir gün ümit etmekten vazgeçecek olursan hatırla; göğsünün içindeki ağrılar seni bulduğum uçurumun kalbinde sızlamaya başlar. 🌨