Eğer bir insanın bahtsızlığı doğduğu günden itibaren yazılıyorsa, bu kimin suçudur? Her iki ebeveynin de yokluğu ve yanlızlığı Bu çocuğun suçu mu? Hayır, öyle değil. Peki çocuklar neden günahkar olarak görülüyor ve sevilmiyor? Bu kaderdir. Bir çocuğun küçücük bedeni bu kadar acıya dayanabilir mi? Yoksa her acı bize dayanabileceğimiz kadar mı veriliyor? Doğduğumuzdan beri yazılan kader gelecekte değişir mi? Yoksa o, bitmek bilmeyen inatla devam mı eder? Ayrıt ede bilecek mi, doğruyu yanlışdan? O hangi yolu seçecek?