''Şimdi sen seç Güneş'' Babama boş gözlerle baktım. ''Neyi baba?'' ''Hayatımızın her yerinde olan bir şey seç istiyorum'' Aklıma tek bir şey geliyordu. ''Kamera, buldum baba kamera istiyorum''

İnsanın çekeceği acıların sınırı vardır, fakat korkunun sınırı yoktur. Hikaye düzenlenme aşamasındadır.

Korku...Belki ilk defa iliklerinize kadar işlemişti...

Uyumaya korkacaksın, uyandığında bir organın veya uzvun eksilmiş olabilir. Ya da ödül olarak, bir kap yemek veya bir bardak içecek bulabilirsin. Sen suçlarını, işlediğin günahlarını itiraf ettikçe kazanırsın. Eğer en büyük itirafı yaparsan, hayatta kalırsın, kazanamazsan, sonun karanlık. Işığı sadece rüyalarında görebileceksin. Tüm suçlarını itiraf etmeye hazır mısın? 5 karmaşık yaşam, hayatın bazı anlarında kesişmiş yolları farkında olmadan, bazen de alakasız kalmışlar, en son hatırladıkları çok mutlu oldukları anlardı. Neden şimdi, kapısı bile olmayan, küçük bir ışığın karanlığındalardı? Hepsi kendisine soruyordu. Diğerlerinin itiraflarını dinledikçe, bir şeyler hatırlıyor ve kanları donuyordu. En iyi itirafı yapabilen hayatta kalacaktı, hazır mısın?