Ben Duru Karahan... Şimdi aklınızdan bir sayı tutun. Ama öyle bir sayı olsun ki, hayatınızın geri kalanının hükmünü avucunda taşısın. Ben mi? Evet, ben de tuttum... 49! Duru Karahan | Ege Gür • +18 kısımlar içermektedir. • ?

"Sanırım bu gece sana biraz daha fazla zarar vermezsem iyi olacak." Sıkamadığı elime bir süre bakakaldıktan sonra, çaresizlikle kendi ellerini iki yana açtı. "Toprak ben." Evreni bembeyaz bir ışık sardı. Şimşeğin geceyi inleten sesi işitilene dek saniyeler geçti. "Gök yarıldı da yere uyan diyor sanki," dedi, aniden bastıran sağanak yağmura kulak verirken. İki hece, ateş topu halinde boğazımda düğümlendi. "Öyle sayılır," dedim. Islak toprak kokusu odaya doldu, bahar gelmiş gibi. "Cemre düştü." ⁣ ?

🖤♾️ "Bir daha gelme!" Dedi fısıltıdan ibaret buruk sesiyle. "Sakın ola bir daha bana dokunma da!" Kendisi ne kadar öfkesini ortaya seriyorsa, Mirhan'da mimik oynamıyor öylece gözlerine bakıyordu. "Geleceğim..." dedi kısık fakat vurgulu bir kararlılıkla Mirhan. Bakışları dudaklarına inip tekrar gözlerine çıktı. "Dokunacağım da." diyerek sürdürdü kararlılığını. Hatta kendinden fazlasıyla emin bir şekilde,"Bir kere aldım, yine alacağım." dedi büyük yemin verir gibi."Yine biz olacağız..." Burnundan verdiği soluğu alaylı bir şekilde havaya karıştı, her kelimesi bir meydan okuma gibiydi."Hangi yüzle söylüyorsun bunları?" Eli de ağır ağır kalbinin üzerine gitti. "Sen şurama, onca acımın tam üzerine bir de evlat acısı yerleştirdin ya...Ben o gün, senli olan bütün anıları tek celsede çöpe attım... Gök kubbe yere inip ikiye yarılsa, biz diye bir şey olmayacak artık." Dila ♾ Mirhan 29/04/2021

Bir Mafya Hikayesidir. +18, küfür, şiddet fazlasıyla vardır. ~•Yetişkin içerik•~ Genç, yetenekli, gözü kara bir mafya varisi olan R. Feyyaz Karaca sıradan bir çatışmanın içinde kapana kısıldığı sırada yolunu kaybetmiş Yazgı Yılmazer yürek yemişcesine ona yardım ettiği an yazıldı kaderleri. Tam bir baş belası olan Yazgı'nın ailesi ile başı dertteydi, Feyyaz ondan uzak durmak için çok çabalamıştı kurtulduğunu sandığı an kendini ona yardım etmek için Ankara'da buldu. Önce yanına aldı. Sonra kalbine. Ve o saatten itibaren başlarına gelmeyen kalmadı... Yazılmaya Başlandığı Tarih; 25 Ağustos 2015 Burada Yerini Alma Tarihi; 20 Eylül 2019

Girdiğim karanlık sokakta karşıma çıkan küçük mucize sayesinde tanıdığım adama baktım uzunca. Karşımdaki tekli koltukta oturuyordu. Mavi gözleri buz gibiydi; soğuk, sert, korkutucu... Kadehi, dudaklarının arasından çektiğinde kenara bıraktı ve bana döndü. "Şarap..." dedi sakince, "Kokun şarap gibi..." Utanç bedenimi ele geçirdiğinde gözlerimi önünde oturduğum şömineye çevirdim. "Karşıma çıktığın ilk andan beri aklıma kazıdın kokunu!" diyerek öfkeyle bağırdı. Dirseklerini dizine yasladığında öne doğru eğildi, "Senin kokunun bıraktığı iz... çok derin!" Sol elini uzatarak kazağımın açıkta bıraktığı omzumda parmaklarını gezdirmeye başladı. "Pusat..." "Tam burası..." diyerek sözümü kesti, "Kokunun izi tam burada." Ayaklandığında ellerimden tutarak benide kendiyle birlikte kaldırdı. Tam karşıma dikildiğinde ellerini bedenimden çekmişti. "Kokun beni sarhoş ediyor!" Sol omzuma doğru eğilerek derin bir nefes çektikten sonra ıslak dudaklarını omzuma bastırdı. "Ve... senin kokunla gelen ölüm çok güzel bir son olacak Şiraz!" 🍷🍷🍷🍷🍷🍷 Başlangıç tarihi: 31.10.20

Yasak olanın verdiği haz mıydı; bizi günaha iten? Ya da aşk mıydı; yasak olmasına rağmen günahını göze aldıracak kadar gözümüzü kör eden? Adamın gözleri miydi kızın aklını bulandıran? Yoksa kendisine sunduğu yüreği miydi onu eşsiz kılan? Evcil bir hayvan gibi on dokuz yıl boyunca kapatıldığı odadan dışarı adımını attığı an kaderinin çoktan yazıldığını anlamıştı küçük kız. Ya bileklerine vurulan kelepçelere boyun eğecek, ya da kendisi için çizilen sınırları aşarak gerçek dünyayla yüzleşecekti...

Annesinin ölümünün üzerinden henüz iki gün geçmişken anneannesinin ağzından kaçırdığı sır ile Sumru Özge'nin hayatı tepetaklak olur. Sumru Özge ise hem bu sarsıcı gerçek ile hem de hayatına yeni giren insanlara alışmaya çalışır. Bu hikaye, onların hikayesi. Yeniden doğuşun hikayesi.

Ahir Zamanda Masallar 1 . . . Adar'ın kusursuz saydığı hayatı vücudunda tedavisi mümkün olmayan yaralar çıkınca tepe taklak olur. Sahip olduğu ne varsa yavaş yavaş kaybeder. En sonunda ise her şeyi geride bırakarak gözden ırak ıssız bir yerde yaşamaya mecbur kalır ve umutsuzca günlerini geçirmeye başlar. Sakin hayatı bir gün yolunu kaybeden yabancı bir adamın arazisine girmesi ile son bulur. Yabancı izinsiz girdiği o evde oldukça iyi karşılanır lakin oradan ayrılırken bahçede ki ilginç güller dikkatini çeker ve kızına götürmek için içlerinde ki en güzel gülü koparır. Koparılan gülün elinde birden solup gitmesi ile adam bir hata yaptığını fark eder ve bu hatanın karşılığı olarak ev sahibi ondan bir ay yanında çalışmasını ister. Bir şekilde bu bir aylık bedel için yaşlı adamın yerine güzel kızı gelir. . . . 2021

Bir cariyenin intikamı nelere yol açabilir? İHANET SEVDİĞİ ADAMDAN GELDİ Ayana, İmparatorluğa cariye olarak gelmesinin bir nedeni vardı. Sevdiği adama yardım edecek, yüzyıllardır esaret altında olan halkını kurtarmak için çağlardır kayıp olan ejderhanın gözlerini bulacaktı. Sonunda görevini başarı ile yerine getirdiğinde sevdiği adam tarafından öldürüldü. YAŞAMAK İÇİN İKİNCİ BİR ŞANS Tanrısal bir varlıkla anlaşma yapan Ayana, askeri eğitim alan ve insanlar tarafından sevilmeyen Turina'nın bedeninde gözlerini açtığında intikamının detaylarını planlamaya başlar. Kendini cariye olarak imparatorluğa giderken bulduğunda bildiği geleceği kendi yararına kullanmaya karar verir. İstediği son şeyse imparatorun ilgisini çekmekti. İmparator ve suikastçisi ona ilgi göstermeye başladığında ise bildiği gelecek belirsizleşecekti. Üstelik ölümün insan hali olarak bilinen adama çekildiğini hissediyordu. Gelecek ve geçmiş birbirine girerken ruhu ona bilmediği bir yol gösterecekti. -------------- Kitabın instagram sayfası için 👇🏼👇🏼👇🏼 https://instagram.com/c2hofficialpage?igshid=ZDdkNTZiNTM=

Romans #1 🩷 Romantizm #3 🩷 Romantik #4 🩷 Neydi gonca gülü açtıran? Bahar mı, bülbülün aşkı mı? Bülbülün aşkı olmasa gül açmaz mıydı? Ya baharın geldiğini nasıl anlardı? Gülnihan Karaca... Ne bahar görmüştü ne de ona aşık bir bülbül. Bedenini hapseden mührün etrafında pervaneydi ruhu. Her kadın kadar kadındı, ama kendi kadar olamamıştı. Argun Turayev... Çok bahar görmüştü ama hiç güle bakmamıştı. Kalbini hapseden hayatının etrafında aşka yer yoktu. Her erkek kadar erkekti, ama hiç bir güle ait olmamıştı.