Kimsesiz olduğumu öğrendiğim ilk anda sakinleştirici bir melodi gibi sesin Kulaklarımda var oldu. Belkide hep vardın ve o an duymayı istedim. En savunmasız anımda herkesin dokunmaktan tanımaktan kaçındığı ruhuma dokundun. Sana güvendim. Çok sonradan en büyük hatamın bu olduğunu farketmem biraz geç oldu. Şimdi sadece b...
İz." diye fısıldadı biri. Sesini dıyamadım. haykırdı bu sefer ormanın derinliklerinde gelen puslu bir ses o sesleri susturuyordu. "İz widregal!" diye. sesler çınlıyordu kulaklarımda. Göremiyordum izlerini. İzinsizce yaklaştım onun o sislerine. Kokusuna nedensizce sokuldum. Soludum onun ormana karışan tehlikeli nefesin...
Sonunu bilmeden bir yola girdim ve şimdi ne olacağını bilmiyorum. Karşımda ki adam gömleğinin düğmelerini açmaya başlamıştı bile. Bana baktı ve kaşlarını çattı. "Ne duruyorsun soyunsana" dedi. Sert bir sesle. Üstümde ki beyaz gelinliğe baktım . 13 yılın sonu bu'muydu.? Daha yedi yaşındayken bana doğum günümde hediye...