" Haneul ilk defa paranoya hastalığına ve sakinleştirici ilaçlarına minnet duydu...o gün otobüsteki tek boş koltuğa oturmasaydı...Bangchanla asla tanışamayacağını biliyordu..." ♡♡♡

jiwon alt komşundan gelen seslerden rahatsız olup en sonunda bu rahatsızlığını dile getirir. [bangchan + eu] 2020 | ©haerim

[TAMAMLANDI] İki uykudan korkan insan birlikte uykuya dalsa ve birlikte huzur bulsalar... Bang Chan×girl 09.11.2020

Bir efsane var zamana yayılmış, Bir kader var gerçekleşecek olan. Hem melek hem de şeytan olanlar var, Sadece masum olanlarla birlikte. Efsanenin parçası olan da var, Kaderin parçası olan da. Bir de ikisini birbirine bağlayan bir kraliçe... • Tüm hakları Chan'ın güzel gamzelerinde saklıdır. •Bu ikinci Chan kurgumdur. • Başlangıç tarihi: 19 Mayıs çarşamba 2021 * Chan×girl

Stray Kids ve Bum Girls...

Brilliant,Bangchan....

Bana yeni bir hayat sunduğun, beni hayatına aldığın, bana tertemiz yeni sayfalar sunduğunu için çok teşekkür ederim... ©Jakeverything

Bir kenara itilen bir prenses, ne kadar tehlikeli olabilirdi ki? Ah, baştan uyarayım; Isırıyorum.

İçimden geldi yazdım okumak isteyen okuyabilir

ellerini yavaşça yüzümde gezdirmişti,yüzünde de hafifçe beliren gülümsemeyle düm düz karşıya bakıyordu. Gözlerim ben istemeden dolmuş ve akmak için saniyelerle yarışıyordu. "Seni görmek istiyorum... hatta tek görmek istediğim sensin." dudaklarından dökülen kelimeler,zar zor tuttuğum göz yaşlarımı serbest bırakmamı sağlamıştı. yanağımda ki elinin üzerine elimi koyup,yüzümü hafifçe eline sürtmüştüm. hem ağlıyordum hem de gülüyordum,bu adam bana bunu yaşatabilecek tek kişiydi belki de. "Çok yakında sevgilim,çok yakında..." sadece ağzımdan bunlar dökülebilmişti,dökülen kelimeler de titrek titrek dökülmüştü dudaklarımdan. "Sen,ağlıyor musun?" sorduğu soruyla yüzünde ki gülümsemede kaybolmuştu. O çok sevdiğim gülümsemesi şuan benim yüzümden sönmüştü. kafamı dik tutup,iki elini de sıkıca tutmuştum. "Hayır,hayır ne ağlaması benim senin yanında ağlamam mümkün mü sevgilim?" tekrar yayılan gülümsemesiyle,ona sıkıca sarılıp o ferah kokusunu içime çekmiştim. "Seni çok seviyorum,iyi ki benim sevgilimsin." elleri yavaşça sırtımda ki yerlerini alırken,kısık bir sesle kıkırdamıştı. "Ben de seni seviyorum iyi ki benim sevgilimsin." işte buyduk biz,o beni göremese de dışıma değil içime tutulmuştu,ben ise onu görebiliyordum ama onun dışına değil,onun o bahçede kucağına oturan kediyi sevmesine tutulmuştum,ben onun kalbinin güzelliğine,şefkatine,ben onun herşeyine aşık olmuştum.