normal çocuklar gibi bir yaz geçiremedik. boyumuzu çok aştık. derin yerlerde yüzdük. kolluk takmak komik geldi, çocuk değildik artık. lakin tek bir dalga alt etti bizi. boğulduk o sularda. battık gitgide, ta ki ışık kaybolana kadar. şimdi ise ayağımızın değmediği o yerde hepimiz günahlarımızla uzanıyorduk. * rahatsız edici seyler icerebilir

Yaklaşık yirmi dakikanın ardından okulun önündeki durakta inmiş, büyük binaya girmeden önce kısa bir bakış atıp derin nefes almıştı. "Pekala, işte başlıyoruz." Jisung gülümseyerek etrafa bakınıp okulun bahçesine ilk adımını atmış, ardından hızlı adımlarla okulun idare kısmına ilerlemişti. Sınıf öğretmeniyle tanıştıktan sonra çalan zilin ardından genç öğretmenle beraber sınıfına ilerlemişti. "Günaydın. Bugün aramıza yeni bir öğrenci katıldı." Genç kadın heyecan dolu vir sesle konuştuğunda Jisung onun edebiyat öğretmeni olduğunu düşünmüştü. Gülümseyerek sınıfa tamamen girmiş, hafifçe eğilerek gülümsemişti. "Merhaba, ben Han. Han Jisung." ⁰⁵'⁰¹'²⁰²¹' Bugünlerde tiktokta paylaşılıp çeşitli platformlara yayılan edit için yazılan bir fic'tir. [Angst]

Jeon Jungkook çocukluk arkadaşı Kim Taehyung'la okula gelen yeni kız için yarışa girmişti. • • • "Aynı kız için yarışırken nasıl birbirimize aşık olduk Jungkook?" Bilmiyordum. Ama tahminlerim vardı. Belki de sarhoşken beni öptüğün ve sana karşılık verdiğim akşam. Belki de birbirimizin gözlerine bakarak başkalarını öptüğümüzde acı çektiğimizi farkettiğimiz zaman. Belki de... Belki de en başından beri.

❝Park Jimin güzeldi ama Kim Taehyung o kadar güzel değildi.❞

"Ne ölüm ne kalım, ama yine de acıtıyor."

sevgilin var, zerre sevmiyorsun biliyorum. bir tarafları da yetersiz ve küçük, esmer bacaklarının arası için. anlamıyorum, ben bu kadar iyi doldurabilirken neden onunla olmaya devam ediyorsun, sürekli kendime bu soruyu sorup duruyorum. bak bebeğim, hayatın boyunca edindiğin en iyi erkek arkadaşın olabilirim, dünya tersimize dönerken seni uçurabilirim ve sanki tüm spot ışıkları üzerine tutulmuş gibi benimle parlamanı sağlayabilirim. erkek arkadaşın olmama izin ver, ver ki bunları hatta daha fazlasını yapabileyim. [i can be your buzz lightyear.] slowburn. © WYST4EJK '22

Psikolojik bir çöküşün öyküsü. "O ev bir cennet, Taehyung, ben ise Adem'im." diyorum, gözlerim koyu irisleri arasında mekik dokuyor. "Bir kez tadıp pişman olmadığım yasak meyveyi benden koparıp alamazsınız."

Bu mektuplarda yazacağım şey ise, seni on iki yıl öncesine götürmekle başlayacak. 2008 güzüne. Sana bizim hikayemizi anlatacağım. En başından. Hatırladığım tüm detaylarıyla, en önemli kısımlarıyla. Yaşadıklarımızı bir de benim, o çaresiz ve belalı çocuğun ağzından dinlemeni, bana o anları yaşarken nasıl hissettirdiğini anlamanı istiyorum. Amacım kendimi sana affettirmek veya bana olan nefretini azaltmak değil, omzumdaki bu ağırlıktan kurtulmak sadece. Çünkü zaten burada her gün, birbirinden kötü onlarca hikaye dinliyorum. Zırvaladığımı düşünebilirsin, ama hapiste olmak beni öylesine değiştirdi ki... o tanıdığın hırçın Jungkook yok artık. Bunu da ben yazdıkça anlarsın zaten, her şeyden bahsedeceğim çünkü. Ben henüz on yedi yaşındayken tanıdığın, büyüttüğün, sevdiğin, sevmeyi öğrettiğin, bağlandığın, kendine bağladığın, yaraladığın ve ruhen öldürdüğün Jungkook'u, onun ağzından anlatacağım sana.

Lise öğrencisi Jeon Jungkook, sokaktan sahiplendiği kedinin 1843'den gelen Prens Evian olduğunu öğrenir. ♥︎ 1. Kitap 22.06.2021 - 08.10.2021

"Korkma," dedi buruk bir tebessümle. "Dinanzi a me non fuor cose create, se non etterne, e io etterno duro, diyor Dante. Benden önce her şey sonsuzdu; sonsuza dek süreceğim ben de."