Kitapta orantısız bir çok şey var . Okumak zorunda değilsiniz. Her şey olması gereken gibi olmak zorunda değil . Ben böyle yazmak istedim . Böyle yazdım . Sıradan her şeyin olması gibi bir şey istiyorsanız okumayın Küçük yaşta başlamıştı onun hikayesi . Hayat herkese bir oynarken ona on oynamıştı . Dışlanmış , sevilmemiş , dövülmüş bir kız çocuğuydu . Evet belki oda herkes gibi gerçek ailesini bulmuştu fakat her zaman ki gibi istenmiyor dışlanıyordu . Öldüğünde bile umursanmamıştı o küçücük kız çocuğu . Ömründe yediği ihanetler boyunu asıyordu. Beklenmedik en şey ihanettir aslında . Birden çıkar ve seni bulur . Bu kız çocuğu büyüdü ve güçlü bir Türk kadını oldu . Herkes gibi oda eğitimden geçti . Sonsuz vatanını korumak için . Şimdi hayatta tek gayesi şehit kanıyla boyanan türk bayrağını yere indirmemek .

"O silahı elinden indir!" Dediğimde yan duran vücudunu bana doğru çevirdi ama o silah abimin alnına daha çok yaslandı. "Yoksa?" Diye soruşu meydanda ki bütün insanları endişelendirmeye yeterdi. Çenemi herkesin inadına dikleştirip "Yoksa sana yemin olsun ! Bu meydanı kanınla yıkarım!" Diye bağırdım. "Efsun!" Diyen abime bakmadım, yüzü kan içindeyken ona bakıp gardımı düşürebilirdim. "Demek kanım ile yıkarsın ha !" Dediğinde fısıltısı bile meydanı inletti. "Azad ağa, yaparım bilirsin! Bu seni ilk vuruşum olmaz!" Deyişim onun kaşlarını çatarakken kalabalıktan bir kaç kişinin kaçmasına sebep oldu. Koskoca Mardin! En iyi o bilirdi yıllar önce nasıl AZAD KARAASLAN'ı gözümü bile kırpmadan vurduğumu. O gün Mardin yasa bürünürken Diyarbakır'da zılgıtlar eşliğinde bir çok kapıda düğün yapıldı. Ben EFSUN ŞANLI... Yıllar önce babamın kanını akıtan adamın kanını bu meydanda dökmüştüm. Zerre korkmadan, zerre aşkımı aklıma getirmeden. Bunu tekrar yapacağımı onun gibi Mardin de biliyordu. "O halde durma, yine elin titremesin!" Dediğinde onunla beraber tetiği indirdim. Arkamda koskoca Diyarbakır'ın en büyük aşireti olan Şanlı Aşireti vardı. Benim Aşiretim! Onun da arkasında Mardin'in en büyük aşireti olan KARAASLAN aşireti vardı. Liderliğini onun yaptığı Aşiret. "Abi'mi bırak azad ağa!" Dedim durması için. "Babam gibi onun da kanını akıtmana izin vermem! Babamın kanı için sadece senin kanını döktüm ama Vallahi, Billahi ve Tillahi abim için ailende ki herkesin kanını dökerim!" Diye devam ettim. Uğultular arttı da arttı.

Belli bir yaşa gelene kadar içimdeki güç ve o gücün beni dönüştüreceği kişiyle ilgili en ufak bir fikrim bile yoktu.Bir anda değişen hayatımla birlikte oradan oraya sürüklenişimi anlatacağım size.

Aile, asker kurgusu Pişman olmazsınız okuyun...

5 yaşında kaçırılan küçük bir kızın ailesine kavuşma hikayesi

Daha 5 yaşındayken annesi ve babası boşanan Eftelya'nın, yıllardır görmediği babasına ve abilerine dönüşünün hikayesi.

- - - - - - - - -07.07.2023- Başlangıç Tarihi: Çalıntı ve Kopya durumunda yasal işlem başlatılacaktır. On iki yıl önce: Küçük kız babası ile bahçede koşuştururken kenarda karnı sekiz aylık şişkinlikte olan annesi Ahu Hanım, eşini ve kızını mutluluk içinde izliyordu. Yaz mevsimi geldiğinden daha geçen hafta okullar kapanmıştı. Kızları Güneş'te bu sebepten dolayı çok mutlulardı. "Anne!" diye bağırıp, babasından kaçan minik kız hızlıca annesinin oturduğu sandalyenin arkasına sığındı. "Anne! Babam beni yiyecekmiş?" diye bağırdı. "Babası, kızımı yeme!" dedi annesi de gülerek. "Olmaz, o benim tatlım! Benim canım tatlı istiyor!" diye taklit yaparak kızına uzanmaya çalıştı babası Tuncay Bey ve yavaşça kolundan yakaladı. Tuncay Bey kızını yalandan ısırıp bir yandan da gıdıklarken kızları gülmekten katılacak duruma gelmişti. "Tamam yeter Tuncay" diyerek gülmeye devam eden Ahu Hanım yavaşça ayaklandı. "Ben bir içeri gidip geliyorum. Gelince sizi uslu bulayım" diyerek uzaklaştı. Küçük kız babası ile kalırken, genç kadın ilerledi ve evden içeri girdi. Mutfaktan eline cam tepside olan çikolatalı kekleri aldı. Tam çıkacakken çalan telefonunu açtı. Bilmediği bir numaraydı. Kaşlarını çatıp numarayı açması ile kulağına yaklaştırdı. "Selam güzeller güzeli doktor Ahu Hanım, öbür tarafta görüşürüz!" demesinin ardından evin içinde kocaman bir uğultu koptu. Evin içinde patlayan bomba ile bahçede kızı ile oynaya Tuncay, kızını korumak için kucağına alıp yere yatarken karısı aklına geldi. "Baba!" diye yüksek sesten korkan ufak kız ağlamaya başladı. Akabinde, "Anne!" diye bağırıp ağlamaya başladı. "Güneş'im, burada bekle beni tamam mı? Sakın ayrılma!" diye kızına baktığında, Güneş hızlıca başını salladı.

"Otobüs taksi biip biiip." Grubuna eklendiniz. 051**: noluyor? 050**SABAHTAN BERİ 050**:OTOBÜS KAMYON TIRAKTÖR 050**:BİİİP BİİİİİİİP 050**:DEMEKTEN ÖLDÜM. 058**: Ana yazık lan HAJKSWPSŞQĞĞ 051**: HAHAHQJQLAPQĞSĞQĞA 053**: HQJWPWĞQĞA ENAYİ 050**: Tahir bir şey yazsana amk zırt pırt numara değişmenden bıktım ama genede ekledim bak seni 053**: Birde yanlış numara çıkıyormuş 051**: Ulan rezil oluruz ha 050**: TAHİR SENSİN DİMİ KARDEŞİM???????!!!! Siz: Üzgünüm,Tahir değilim yanlış kişi. Her şey bu gruba eklenmemle başlamıştı ilerde gruptaki kişilerin hayatımın bir parçası olacağını nereden bilebilirdim ki?

Gerçek aile kurgusudur ama biraz daha farklı